Sprueche 12

1 Wer Mahnung liebt, liebt auch Erkenntnis; wer aber Rüge haßt, ist töricht.

Tərbiyəni sevən biliyi sevər, Məzəmmətə nifrət edən şüursuzdur.

2 Der gute Mann erhält vom Herrn, was er für's Leben braucht, der Bauernfänger nur erschwindelt es.

Rəbb yaxşı adamdan razı qalar, Pisniyyət adamı isə məhkum edər.

3 Kein Mensch kommt zum Bestand durch Frevel; der Frommen Wurzel aber wanket nicht.

İnsan şərlə möhkəm olmaz, Salehinsə kökü sarsılmaz.

4 Ein wackeres Weib ist seinem Gatten eine Krone; ein schändliches ist ihm wie Wurmfraß in den Knochen.

Xeyirxah arvad ərinin tacıdır, Adbatıran qadın çürümüş sümüyə oxşar.

5 Gedanken frommer Leute zielen auf das Recht, der Frevler Pläne auf Betrug.

Salehlərin məqsədi ədalətdir, Şər insanların məsləhəti hiyləgərlikdir.

6 Der Frevler Worte stellen selbst dem Blute nach; der Frommen Mund errettet es.

Şər adamların sözləri ölüm üçün pusqu qurar, Əməlisalehlər dili ilə xilas olar.

7 Wenn Frevler stürzen, daß sie nicht mehr sind, dann hat der Frommen Haus Bestand.

Pislər yıxılıb məhv olar, Salehin evi dağılmaz.

8 Gelobt wird nach der Klugheit Maß ein Mann; doch der verschrobenen Verstandes, wird verachtet.

İnsan ağıllı sözlərinə görə təriflənər, Qəlbində hiylə olanlara xor baxılar.

9 Weit besser, wer geringen Stands, doch einen Sklaven halten kann, als wer sich vornehm dünkt und brotlos ist.

Şöhrətsiz, lakin qul sahibi olan insan Lovğalanan, lakin çörəyə möhtac adamdan yaxşıdır.

10 Der Fromme sorgt sich für sein Vieh, für alles, was ihm not tut; das Herz des Bösen aber ist erbarmungslos.

Saleh insan hətta heyvanlarının ehtiyacını duyar, Şər insanın mərhəmətində də zalımlıq var.

11 Wer seinen Acker baut, hat Brot in Fülle; wer nichtigen Dingen nachgeht, ist ein Tor.

Torpağını əkib-becərən doyunca çörək yeyər, Qanmaz boş şeylərin ardınca gedər.

12 Der Bösen Höhen ist des Frevlers Wunsch; die Frommen aber gründen tief.

Şər adam pislərin şikarına qibtə edər, Salehin kökü pöhrələnər.

13 Durch Widerspruch fängt sich der Frevler; der Not entkommt der Fromme.

Pis adamı itaətsiz dili tələyə salar, Saleh dara düşsə də, oradan salamat qurtarar.

14 Der Edelmann labt sich an schönen Reden; entlohnt wird der Gewöhnliche für seiner Hände Werk.

İnsanın dilindən yaxşı söz çıxarsa, bol xeyir tapar, Əlinin zəhmətinin əvəzini alar.

15 Dem Toren scheint sein Weg der richtige; der Weise aber hört auf Rat.

Səfehin yolu öz gözündə düz görünər, Hikmətli adam nəsihəti dinlər.

16 Ein Tor läßt seinen Zorn den ganzen Tag durch merken: doch den Verdruß verbirgt der Kluge.

Səfeh dərhal qəzəbini üzə verər, Uzaqgörən şərəfsizliyin üstünü örtər.

17 Wer Wahrheit meldet, spricht, was sich bewährt: ein falscher Zeuge macht Enttäuschung.

Doğru şahid həqiqəti danışar, Yalançı şahid hiylə qurar.

18 Gar manche führen Reden gleich den Stichen eines Schwerts; doch Heilung bringt des Weisen Zunge.

Düşünmədən danışanın dili qılınc kimi yaralar, Hikmətlinin dili isə insanları sağaldar.

19 Wahrheitsgemäße Rede hat für immer Geltung; nur einen Augenblick behauptet sich die falsche.

Düz söz əbədi yaşar, Yalanın ömrü az olar.

20 Enttäuschung kommt ins Herz der Unheilplanenden, doch Freude denen, die das Wohlergehen fördern.

Şər quranın qəlbində hiylə olar, Nəsihət verib sülhə çağıran sevinc tapar.

21 Dem Frommen fällt nie Böses ein; die Frevler aber sind voll Bosheit.

Saleh heç vaxt bəlaya düşməz, Pislərin başı bəla ilə dolu olar.

22 Ein Greuel für den Herrn sind falsche Lippen; doch die wahrhaftig handeln, sind ihm angenehm.

Rəbb yalançı dilə ikrah edər, Həqiqəti yerinə yetirənlərdən isə razı qalar.

23 Ein kluger Mann verbirgt sein Wissen; das Herz der Toren sprudelt Törichtes hervor.

Uzaqgörən bildiyini özü üçün saxlar, Axmaq qəlbinin səfehliyini hamıya yayar.

24 Die Hand der Fleißigen wird herrschen; die lässige wird fronen müssen.

Çalışqanın əli özünü ağa edər, Tənbəllik insanı qula çevirər.

25 Ein Kummer in des Menschen Herzen drückt es nieder; ein freundlich Wort verwandelt es in Fröhlichkeit.

Qəlbi narahat olanın qəddi əyilər, Xoş söz könlü şad edər.

26 Der Fromme sucht und findet seine Nahrung; der Weg der Frevler führt sie irre.

Saleh insan qonşusuna da yol göstərər, Lakin şər insanın yolu dolaşıqdır.

27 Die Faulheit bringt nicht ihre Nahrung auf, der Fleißige jedoch ein groß Vermögen.

Tənbəlin əlinə ov düşsə də, onu bişirməz, Çalışqan qiymətli sərvətə çatar.

28 Zum Leben kommt man auf der Tugend Pfad; der Weg des Truges führt zum Tode.

Salehliyin yollarında həyat var, Kim bu yolla getsə, orada ölüm tapmaz.