Sprueche 11

1 Ein Greuel für den Herrn ist falsche Waage; ein richtiges Gewicht gefällt ihm wohl.

Fałszywa waga budzi odrazę w PANU, ale podobają mu się uczciwe odważniki.

2 Kommt auf der Übermut, kommt auch Verachtung; mit den Bescheidenen kommt Weisheit.

Za pychą przychodzi hańba, a u pokornych jest mądrość.

3 Der Gerechten Unschuld spendet ihnen Ruhe; der Frevler Falschheit tötet sie.

Uczciwość prawych poprowadzi ich, lecz grzeszników zgubi ich przewrotność.

4 Am Zornestag nutzt kein Besitz; vom Tod errettet Almosen.

Bogactwa nie pomogą w dniu gniewu, ale sprawiedliwość ocala od śmierci.

5 Die Frömmigkeit der Frommen ebnet ihm den Weg; der Frevler stürzt durch seine Schlechtigkeit.

Sprawiedliwość nienagannego toruje mu drogę, a niegodziwy upadnie przez swoją niegodziwość.

6 Der Redlichen Gerechtigkeit errettet sie; die Frevler werden durch die Schlechtigkeit gefangen.

Sprawiedliwość prawych ocali ich, a przewrotni będą schwytani w swojej przewrotności.

7 Jedwede Hoffnung endet mit des Frevlers Tod, und die Erwartung aus den Sünden wird zunichte.

Gdy umiera niegodziwy, ginie [jego] nadzieja, a oczekiwanie niesprawiedliwych znika.

8 Wer Recht erhalten, ist von Not erlöst; an seine Stelle kommt der Gegner.

Sprawiedliwy bywa wybawiony z ucisku, a na jego miejsce przychodzi niegodziwy.

9 Der Frevler sucht durch Reden seinen Gegner zu vernichten; doch die im Rechte, werden durch die Einsicht auch gerettet.

Obłudnik ustami niszczy swego bliźniego, a sprawiedliwi bywają wybawieni dzięki wiedzy.

10 Es jauchzt die Stadt ob ihrer Frommen Glück, und Jubel gibt es bei der Frevler Untergang.

Gdy sprawiedliwym się powodzi, miasto się cieszy, a gdy giną niegodziwi, panuje radość.

11 Der Staat blüht durch den Segen Redlicher; durch Frevler Mund geht er zugrunde.

Dzięki błogosławieństwu prawych wznosi się miasto, a usta niegodziwych je burzą.

12 Der Tor spricht voll Verachtung wider seinen Gegner; der Kluge aber schweigt.

Nierozumny gardzi swym bliźnim, a człowiek roztropny milczy.

13 Geheimnisse verrät der Neuigkeitenkrämer; der Zuverlässige behält für sich die Sache.

Plotkarz wyjawia tajemnice, ale człowiek wiernego serca ukrywa [powierzoną] sprawę.

14 Wenn's an der Führung fehlt, dann kommt ein Volk zu Falle; gut aber steht's, wo viele sind der Ratgeber.

Gdzie nie ma dobrej rady, lud upada, a gdzie wielu radców, tam jest wybawienie.

15 Sehr schlimm kann's dem ergehen, der sich für einen anderen verbürgt; doch sicher bleibt, wer nicht den Handschlag liebt.

Bardzo sobie szkodzi, kto ręczy za obcego, a kto nienawidzi poręki, jest bezpieczny.

16 Wie ein verführerisches Weib an Schmuck sich klammert, so klammern sich an Reichtum die Gewalttätigen.

Miła kobieta dostępuje chwały, a mocarze zdobywają bogactwa.

17 Wer Gutes tut, der tut sich selber Gutes; wer harten Herzens ist, der schneidet sich ins eigene Fleisch.

Człowiek miłosierny czyni dobrze swej duszy, a okrutnik dręczy własne ciało.

18 Der Frevel bringt nur nichtigen Lohn; der Tugend Lohn ist wahrer Lohn.

Niegodziwy czyni zwodnicze dzieło, a kto sieje sprawiedliwość, [ma] zapłatę pewną.

19 Festhalten an der Tugend führt zum Leben; das frevelhafte Tun bringt sichern Tod.

Jak sprawiedliwość [prowadzi] do życia, tak do śmierci [zmierza] ten, kto naśladuje zło.

20 Ein Greuel sind dem Herrn all, die verkehrten Herzens sind; sein Wohlgefallen haben, die unsträflich wandeln.

Ludzie przewrotnego serca budzą odrazę w PANU, a podobają mu się ci, których droga jest prawa.

21 Untrüglich ist's: Nicht straflos bleibt der Böse; doch frei geht das Geschlecht der Frommen aus.

Zły nie uniknie kary, choćby [innych] wezwał na pomoc, a potomstwo sprawiedliwych będzie ocalone.

22 Ein goldener Ring im Rüssel eines Schweines ist ein Weib, das schön, doch ohne Scham.

[Czym] złoty kolczyk w ryju świni, [tym] piękna kobieta pozbawiona roztropności.

23 Der Frommen Wunsch geht nur aufs Nötige; der Frevler Sehnen ist das Übermaß.

Pragnieniem sprawiedliwych jest tylko dobro, oczekiwaniem zaś niegodziwych – gniew.

24 Der eine teilt sehr reichlich aus und wird noch reicher; ein andrer spart am Nötigen und wird noch ärmer.

Jeden hojnie rozdaje, a jednak mu przybywa, [drugi] nad miarę skąpi, a ubożeje.

25 Ein dankbares Gemüt wird überhäuft mit Gutem; wer Wohltaten erweist, empfängt auch solche.

Człowiek szczodry będzie bogatszy, a kto [innych] syci, sam też będzie nasycony.

26 Wer Korn zurückhält, diesem flucht das Volk; wer aber Korn verkauft, auf dessen Haupt kommt Segen.

Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklnie, a błogosławieństwo [będzie] nad głową tego, który je sprzedaje.

27 Wer Gutes anstrebt, zielt auf Wohlwollen; wer aber Böses sucht, auf den kommt's auch.

Kto pilnie szuka dobrego, zdobędzie przychylność, lecz kto szuka zła, przyjdzie ono na niego.

28 Wer nur auf Reichtum sich verläßt, verwelkt; die Frommen aber grünen so wie grünes Laub.

Kto ufność pokłada w swych bogactwach, ten upadnie, a sprawiedliwi będą zielenić się jak latorośl.

29 Wer seine eigene Familie darben läßt, wird Wind erwerben; der Tor wird Sklave dessen, der klüger ist als er.

Kto niepokoi swój dom, odziedziczy wiatr, a głupi będzie sługą mądrego.

30 Ein Lebensbaum ist des Gerechten Frucht; wer Seelen an sich zieht, ist weise.

Owoc sprawiedliwego [jest] drzewem życia; a kto zyskuje dusze, jest mądry.

31 Wenn schon den Frommen trifft auf Erden die Vergeltung, um wieviel mehr den Frevler und den Sünder!

[Jeśli] sprawiedliwy otrzyma zapłatę na ziemi, to tym bardziej niegodziwy i grzesznik.