Klagelieder 5

1 Gedenke, Herr, was uns geschehen! Blick her! Sieh unsere Schmach!

Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.

2 Fremden ist unser Erbteil zugefallen und unsere Häuser Ausländern.

İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.

3 Wir wurden wie die Waisen vaterlos und unsere Mütter wie die Witwen.

Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.

4 Wir trinken unser eigen Wasser nur um Geld, bekommen unser eigen Holz nur um Bezahlung.

Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.

5 Auf unsern Nacken lastet ein gewaltig Joch, und sind wir matt, gönnt man uns keine Ruhe.

Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.

6 Ägypten reichten wir die Hand, um satt zu werden, Assur.

Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.

7 Gesündigt haben unsere Väter; doch sie sind nicht mehr. Wir tragen ihr Verschulden.

Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.

8 Jetzt herrschen Sklaven über uns, und ihrer Hand entreißt uns keiner.

Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.

9 Wir holen in der Wüste unser Brot mit Einsatz unsres Lebens vor dem Schwerte.

Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.

10 Uns sind gedünstet wie im Ofen die Glieder von den Hungersgluten.

Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.

11 In Sion haben sie die Ehefraun geschändet und Jungfrauen in Judas Städten.

Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.

12 Gehenkt durch ihre Hand die Fürsten, der Greise Ansehen für nichts geachtet.

Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.

13 Die jungen Männer schleppten Lasten, und Knaben wankten unter Holzbündeln.

Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.

14 Verschwunden sind die Greise aus dem Tore und Jünglinge aus ihrer Schule.

Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.

15 Geschwunden ist die Freude unsres Herzens, in Klage unser Reigen umgewandelt.

Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.

16 Die Krone ist vom Haupte uns gefallen. Weh uns, daß wir gesündigt haben!

Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.

17 Deshalb ward unser Herz so krank, deshalb so trübe unser Auge

Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,

18 des wüsten Sionsberges wegen, auf dem sich Füchse tummeln.

Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.

19 Du bist, o Herr, in Ewigkeit; Dein Thron steht von Geschlechte zu Geschlecht.

Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.

20 Warum willst Du uns immerdar vergessen, uns lebenslang verlassen?

Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?

21 Bekehr uns, Herr, zu Dir! Wir kehren um. Erneure unsere Tage wie vor alters!

Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!

22 Denn wolltest Du uns ganz verwerfen, dann gingest Du in Deinem Zorne gegen uns zu weit.

Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?