Richter 20

1 Da zogen alle Söhne Israels aus, und die Gemeinde sammelte sich wie ein Mann von Dan bis Beerseba, dazu das Land Gilead, vor dem Herrn auf der Mispa.

Тоць копиий луй Исраел ау ешит де ла Дан пынэ ла Беер-Шеба ши цара Галаадулуй ши адунаря с-а стрынс ка ун сингур ом ынаинтя Домнулуй ла Мицпа.

2 Und die Vorkämpfer des ganzen Volkes, alle Stämme Israels, stellten sich ein in der Gemeinde des Gottesvolkes, 400.000 Mann zu Fuß, Schwertträger.

Кэпетенииле ынтрегулуй попор, тоате семинцииле луй Исраел, ау венит ын адунаря попорулуй луй Думнезеу: ерау патру суте де мий де оамень педештри, каре скотяу сабия.

3 Die Benjaminiten aber hörten, die Söhne Israels seien nach der Mispa gezogen. Die Söhne Israels hatten nämlich sagen lassen: "Sagt an! Wie ist diese schlimme Tat geschehen?"

Ши фиий луй Бениамин ау аузит кэ се суисерэ копиий луй Исраел ла Мицпа. Копиий луй Исраел ау зис: „Спунець кум с-а ынтымплат ачастэ нелеӂюире?”

4 Da antwortete der levitische Mann, der Mann des gemordeten Weibes, und sprach: "Ich bin mit meinem Nebenweibe nach Gibea in Benjamin gekommen zu übernachten.

Атунч, левитул, бэрбатул фемеий каре фусесе учисэ, а луат кувынтул ши а зис: „Ажунсесем ымпреунэ ку циитоаря мя ла Гибея луй Бениамин ка сэ рэмынем песте ноапте аколо.

5 Da erhoben sich Gibeas Bürger gegen mich und umringten meinetwegen nachts das Haus. Mich umzubringen, sind sie bedacht gewesen, und mein Nebenweib haben sie so vergewaltigt, daß es starb.

Локуиторий дин Гибея с-ау скулат ымпотрива мя ши ау ынконжурат ноаптя каса ын каре ерам. Авяу де гынд сэ мэ омоаре, ау силуит пе циитоаря мя, пынэ кынд а мурит.

6 Da nahm ich mein Nebenweib, zerstückelte es und sandte es im ganzen Bereiche des israelitischen Eigenbesitzes umher. Denn sie haben in Israel Niedertracht und Schandtat begangen.

Мь-ам луат циитоаря ши ам тэят-о ын букэць, пе каре ле-ам тримис ын тот цинутул моштенирий луй Исраел, кэч ау сэвыршит о нелеӂюире ши о мишелие ын Исраел.

7 Wohlan! Ihr Söhne Israels insgesamt! Schafft hier Bescheid und Rat!"

Ятэ-вэ пе тоць, копий ай луй Исраел, сфэтуици-вэ ши луаць о хотэрыре аич!”

8 Da erhob sich das ganze Volk wie ein Mann und sprach: "Keiner gehe in sein Zelt! Keiner nach Hause!

Тот попорул с-а скулат ка ун сингур ом ши а зис: „Ничунул дин ной сэ ну се дукэ ын кортул луй ши нимень сэ ну се ынтоаркэ акасэ.

9 Nun denn! Das ist es, was wir mit Gibea tun wollen: 'Nach dem Lose über sie her!'

Ятэ акум че вом фаче четэций Гибея: сэ мерӂем ымпотрива ей дупэ кум вом еши ла сорць.

10 Wir nehmen zehn Mann von hundert aus allen Stämmen Israels, hundert von tausend und tausend von zehntausend. Sie sollen Zehrung für das Kriegsvolk schaffen, auf daß das Volk gegen Gibea in Benjamin ziehe, nach der Schandtat, die es in Israel verübte!"

Сэ луэм дин тоате семинцииле луй Исраел зече оамень дин о сутэ, о сутэ динтр-о мие ши о мие дин зече мий; ей сэ се дукэ сэ кауте меринде пентру попор, пентру ка, ла ынтоарчеря лор, сэ фачем четэций Гибея дин Бениамин потривит ку тоатэ мишелия пе каре а фэкут-о еа ын Исраел.”

11 Da brachte alle Mannschaft Israels wie ein Mann Zehrung in die Stadt.

Астфел, тоць бэрбаций луй Исраел с-ау стрынс ымпотрива четэций, униць ка ун сингур ом.

12 Dann sandten die Stämme Israels Männer zum ganzen Benjaminstamm mit der Botschaft: "Welch eine Untat ist bei euch geschehen?

Семинцииле луй Исраел ау тримис ниште оамень ын тоате фамилииле луй Бениамин, ка сэ-й спунэ: „Че ынсямнэ нелеӂюиря ачаста каре с-а фэкут ынтре вой?

13 Gebt die Männer heraus, die Teufelsbuben, in Gibea, daß wir sie töten und das Schlimme aus Israel tilgen!" Aber die Benjaminiten wollten nicht auf die Stimme ihrer israelitischen Brüder hören.

Скоатець афарэ акум пе оамений ачея стрикаць дин Гибея ка сэ-й оморым ши сэ курэцэм рэул дин мижлокул луй Исраел.” Дар бениамиций н-ау врут сэ аскулте гласул фрацилор лор, копиий луй Исраел.

14 Und die Benjaminiten aus den anderen Städten versammelten sich in Gibea, gegen die Israeliten in den Kampf zu ziehen.

Бениамиций ау ешит дин четэциле лор ши с-ау стрынс ла Гибея ка сэ лупте ымпотрива копиилор луй Исраел.

15 Und die Benjaminiten aus den Städten wurden an jenem Tag gemustert, 26.000 Schwertbewaffnete, außer Gibeas Einwohnern. Dann wurden 700 Auserlesene gemustert.

Нумэрул бениамицилор ешиць ын зиуа ачея дин четэць а фост де доуэзечь ши шасе де мий де оамень каре скотяу сабия, фэрэ сэ се май сокотяскэ ши локуиторий дин Гибея, каре алкэтуяу шапте суте де оамень алешь.

16 Von all diesem Volk waren 700 Auserlesene linkshändig. Jeder von ihnen schleuderte mit Steinen haarscharf, ohne zu fehlen.

Ын тот попорул ачеста, ерау шапте суте де оамень алешь каре ну се служяу де мына дряптэ; тоць ачештя, арункынд о пятрэ ку праштия, путяу сэ окяскэ ун фир де пэр ши ну дэдяу греш.

17 Auch Israels Mannschaft ward gemustert. Ohne Benjamin waren es 400.000 Schwertbewaffnete, lauter Kriegsleute.

С-а фэкут ши нумэрэтоаря бэрбацилор луй Исраел, афарэ де ай луй Бениамин, ши с-ау гэсит патру суте де мий каре скотяу сабия, тоць бэрбаць де рэзбой.

18 Sie erhoben sich nun und zogen nach Betel hinauf und befragten Gott. Die Israeliten fragten: "Wer von uns zieht zuerst zum Kampfe wider die Benjaminiten hinauf?" Der Herr sprach: "Juda zuerst!"

Ши копиий луй Исраел с-ау скулат, с-ау суит ла Бетел ши ау ынтребат пе Думнезеу, зикынд: „Чине дин ной сэ се суе ынтый ка сэ лупте ымпотрива фиилор луй Бениамин?” Домнул а рэспунс: „Иуда сэ се суе ынтый.”

19 Am Morgen erhoben sich die Israeliten und lagerten gegen Gibea.

Копиий луй Исраел ау порнит дис-де-диминяцэ ши ау тэбэрыт ла Гибея.

20 Da zog Israels Mannschaft zum Kampfe gegen Benjamin bei Gibea. Israels Mannschaft aber bot ihnen den Kampf an.

Ши бэрбаций луй Исраел ау ынаинтат ка сэ ынчапэ лупта ымпотрива бэрбацилор луй Бениамин ши с-ау ашезат ын линие де бэтае ымпотрива лор ынаинтя четэций Гибея.

21 Da rückten die Benjaminiten aus Gibea und streckten an jenem Tage von Israel 22.000 Mann nieder.

Фиий луй Бениамин ау ешит дин Гибея ши ын зиуа ачея ау кулкат ла пэмынт доуэзечь ши доуэ де мий де оамень дин Исраел.

22 Da ermannte sich das Kriegsvolk, Israels Mannschaft, und bot ihnen nochmals den Kampf an, am selben Platze, wo sie ihn am ersten Tage angeboten hatten.

Попорул, бэрбаций луй Исраел, с-а ымбэрбэтат ши с-а ашезат дин ноу ын линие де бэтае ын локул унде се ашезасе ын зиуа ынтый.

23 Dann gingen die Israeliten hinauf und weinten vor dem Herrn bis zum Abend. Dann befragten sie den Herrn und sprachen: "Soll ich noch einmal zum Kampf gegen meinen Bruder Benjamin ausrücken?" Der Herr sprach: "Zieht gegen sie!"

Ши копиий луй Исраел с-ау суит ши ау плынс ынаинтя Домнулуй пынэ сяра; ау ынтребат пе Домнул ши ау зис: „Сэ мэ май суй ла луптэ ымпотрива фиилор фрателуй меу Бениамин?” Домнул а рэспунс: „Суици-вэ ымпотрива луй.”

24 Am zweiten Tage nun zogen die Israeliten gegen die Benjaminiten.

Копиий луй Исраел ау ынаинтат ымпотрива фиилор луй Бениамин ын зиуа а доуа.

25 Und am zweiten Tage zog ihnen Benjamin aus Gibea entgegen und streckte von den Israeliten abermals 18.000 Mann nieder, lauter Schwertbewaffnete.

Ши ын ачеяшь зи, бениамиций ле-ау ешит ынаинте дин Гибея ши ярэшь ау кулкат ла пэмынт оптспрезече мий де оамень дин копиий луй Исраел, тоць ын старе сэ поарте армеле.

26 Da gingen alle Israeliten, und zwar das gesamte Kriegsvolk, hinauf. Sie kamen nach Betel und weinten und saßen dort vor dem Herrn und fasteten an jenem Tage bis Abend. Dann brachten sie Brand- und Mahlopfer vor dem Herrn dar.

Тоць копиий луй Исраел ши тот попорул с-ау суит ши ау венит ла Бетел; ау плынс ши ау рэмас аколо ынаинтя Домнулуй, ау постит ын зиуа ачея пынэ сяра ши ау адус ардерь-де-тот ши жертфе де мулцумире ынаинтя Домнулуй.

27 Darauf befragten die Israeliten den Herrn. Denn dort war zu jener Zeit die Bundeslade Gottes.

Ши копиий луй Исраел ау ынтребат пе Домнул – аколо се гэся атунч кивотул легэмынтулуй луй Думнезеу,

28 Zu jener Zeit diente ihm Pinechas, Eleazars Sohn und Aarons Enkel. Sie sprachen: "Soll ich noch einmal zum Kampf gegen meinen Bruder Benjamin ziehen oder soll ich es lassen?" Der Herr sprach: "Zieht aus! Denn morgen gebe ich ihn in deine Hand."

ши Финеас, фиул луй Елеазар, фиул луй Аарон, стэтя пе время ачея ынаинтя луй Думнезеу – ши ау зис: „Сэ май порнеск ла луптэ ымпотрива фиилор фрателуй меу Бениамин сау сэ мэ лас?” Домнул а рэспунс: „Суици-вэ, кэч мыне ый вой да ын мыниле воастре.”

29 Nun legte Israel einen Hinterhalt rings um Gibea.

Атунч, Исраел а пус ниште оамень ла пындэ ын журул четэций Гибея.

30 Dann zogen die Israeliten gegen die Benjaminiten am dritten Tage und stellten sich wider Gibea wie die vorigen Male auf.

Копиий луй Исраел с-ау суит ымпотрива фиилор луй Бениамин а трея зи ши с-ау ашезат ын линие де бэтае ынаинтя четэций Гибея, ка ши ын челелалте дэць.

31 Da rückten die Benjaminiten dem Kriegsvolk entgegen. Sie ließen sich aber von der Stadt weglocken und begannen, wie die vorigen Male, einige vom Kriegsvolk zu erschlagen auf den Straßen, deren eine nach Betel und die andere nach Gibea führt, auf freiem Felde, gegen dreißig Mann von Israel.

Ши фиий луй Бениамин ау ешит ынаинтя попорулуй ши ау фост трашь департе де четате. Ау ынчепут сэ ловяскэ де моарте ын попор, ка ши ын челелалте дэць, пе друмуриле челе марь, каре суе унул ла Бетел ши алтул ла Гибея прин кымпие, ши ау учис апроапе трейзечь де бэрбаць дин Исраел.

32 Da dachten die Benjaminiten: "Sie werden von uns geschlagen wie das erstemal." Die Israeliten aber hatten gesagt: "Laßt uns fliehen, daß wir sie von der Stadt nach den Straßen locken."

Фиий луй Бениамин зичяу: „Ятэ-й бэтуць ынаинтя ноастрэ ка ши май ынаинте!” Дар копиий луй Исраел зичяу: „Сэ фуӂим ши сэ-й траӂем департе де четате, ла друмул маре.”

33 Da erhob sich Israels ganze Mannschaft aus ihrem Ort und stellte sich bei Baal Tamar auf. Dann brach Israel aus seinem Standort im Hinterhalt hervor, aus einer Waldlichtung bei Geba.

Тоць бэрбаций луй Исраел шь-ау пэрэсит локуриле ши с-ау ыншируит де бэтае ла Баал-Тамар; ши оамений луй Исраел каре стэтяу ла пындэ с-ау арункат дин локул ын каре ерау, дин Мааре-Гибея.

34 So kamen, Gibea gegenüber, 10.000 aus ganz Israel erlesene Männer heran. Und der Kampf ward heftig. Sie wußten aber nicht, daß das Verderben ihnen nahte.

Зече мий де оамень алешь дин тот Исраелул ау ажунс ынаинтя четэций Гибея. Лупта а фост апригэ, ши бениамиций ну-шь ынкипуяу прэпэдул прин каре авяу сэ трякэ.

35 So schlug der Herr durch Israel Benjamin. Und die Israeliten schlugen an jenem Tag von Benjamin 25.100 Mann, lauter Schwertbewaffnete.

Домнул а бэтут пе Бениамин ынаинтя луй Исраел, ши копиий луй Исраел ау учис ын зиуа ачея доуэзечь ши чинч де мий о сутэ де оамень дин Бениамин, тоць ын старе сэ поарте армеле.

36 Die Benjaminiten sahen nun, daß sie geschlagen waren. Israels Mannschaft aber gab Benjamin Raum, weil sie sich auf den Hinterhalt verließen, den sie bei Gibea gelegt hatten.

Фиий луй Бениамин кредяу кэ бэрбаций луй Исраел сунт бэтуць, кэч ачештя фэчяу лок бениамицилор ши се бизуяу пе оамений пе каре-й пусесерэ ла пындэ ымпотрива четэций Гибея.

37 Nun brach plötzlich der Hinterhalt vor und schwärmte gegen Gibea aus. Und der Hinterhalt rückte vor und schlug die ganze Stadt mit des Schwertes Schärfe.

Оамений де ла пындэ с-ау арункат репеде асупра четэций Гибея, ау порнит ынаинте ши ау трекут тоатэ четатя прин аскуцишул сабией.

38 Die Mannschaft Israels aber hatte mit dem Hinterhalt, der einfallen sollte, eine Abmachung getroffen, er solle eine starke Rauchsäule aus der Stadt aufsteigen lassen.

Дупэ ун семн асупра кэруя се ынвоисерэ ку бэрбаций луй Исраел, чей де ла пындэ авяу сэ факэ сэ се ыналце дин четате ун фум грос.

39 Nun wandte Israels Mannschaft sich im Kampf, und Benjamin begann, schon etliche der Mannschaft Israels, etwa dreißig Mann, zu erschlagen; denn sie dachten: Sie erliegen uns wie in der ersten Schlacht.

Атунч, бэрбаций луй Исраел с-ау ынторс ын луптэ. Бениамиций ле оморысерэ апроапе трейзечь де оамень ши зичяу: „Негрешит, ятэ-й бэтуць ынаинтя ноастрэ, ка ын чя динтый луптэ!”

40 Da begann der Brand, und aus der Stadt stieg eine Rauchsäule auf. Als Benjamin zurückschaute, war die ganze Stadt himmelhoch in Flammen aufgegangen.

Дар ун фум грос ынчепя сэ се ыналце атунч дин четате. Бениамиций с-ау уйтат ынапой ши ятэ кэ флэкэриле се ридикау дин четатя ынтрягэ спре чер.

41 Israels Mannschaft aber hatte kehrt gemacht; so ward Benjamins Mannschaft verwirrt. Denn sie sahen, daß sie das Verderben ereilt hatte.

Бэрбаций луй Исраел се ынторсесерэ; ши бэрбаций луй Бениамин с-ау ынспэймынтат, вэзынд прэпэдул каре авя сэ-й ажунгэ.

42 So wandten sie sich vor Israels Mannschaft auf den Weg zur Wüste. Der Kampf hatte sich an sie geheftet, und die aus der Vorhut setzten ihnen zu.

Ау дат досул ынаинтя бэрбацилор луй Исраел ши ау фуӂит пе каля каре дуче ын пустиу. Дар нэвэлиторий с-ау луат дупэ ей, яр пе чей че ешисерэ дин четате й-ау кулкат ла пэмынт, кэч ый принсесерэ ла мижлок.

43 Inzwischen hatten sie Benjamin umzingelt, verfolgt und mühelos niedergekämpft bis östlich Gibea gegenüber.

Ау ынконжурат пе Бениамин, л-ау гонит ши л-ау здробит де ындатэ че воя сэ се одихняскэ, пынэ ын фаца четэций Гибея ынспре соаре-рэсаре.

44 Dabei fielen von Benjamin 18.000 Mann, lauter tapfere Männer.

Оптспрезече мий де бэрбаць ау кэзут дин Бениамин, тоць войничь.

45 Sie wandten sich zur Flucht nach der Wüste gegen den Rimmonfelsen hin. Jene aber hielten auf den Straßen unter ihnen eine Nachlese von fünftausend Mann und verfolgten sie bis zur Vernichtung und schlugen von ihnen noch zweitausend Mann.

Дин чей че ау дат досул ка сэ фугэ спре пустиу ла стынка Римон, бэрбаций луй Исраел ау нимичит чинч мий пе друмурь; й-ау урмэрит пынэ ла Гидеом ши ау учис дин ей доуэ мий.

46 So waren aus Benjamin an jenem Tag insgesamt 25.000 Schwertbewaffnete gefallen, lauter tapfere Männer.

Ынтрег нумэрул бениамицилор каре ау перит ын зиуа ачея а фост де доуэзечь ши чинч де мий де оамень ын старе сэ поарте армеле, тоць войничь.

47 Sie wandten sich nun und flohen nach der Wüste gegen den Rimmonfelsen hin, sechshundert Mann. Und sie blieben beim Rimmonfelsen vier Monate.

Шасе суте де оамень ерау чей че дэдусерэ досул ши фуӂисерэ спре пустиу ла стынка Римон; аколо ау рэмас патру лунь.

48 Israels Mannschaft aber kehrte zu den anderen Benjaminiten zurück und schlug sie mit des Schwertes Schärfe, außerhalb der Städte, von den Männern bis zum Vieh, alles, was sich vorfand. Auch alle vorgefundenen Städte steckten sie in Brand.

Бэрбаций луй Исраел с-ау ынторс ла фиий луй Бениамин ши й-ау трекут прин аскуцишул сабией, де ла оамений дин четэць пынэ ла добитоаче ши тот че ау гэсит. Ау пус, де асеменя, фок тутурор четэцилор пе каре ле-ау гэсит ын кале.