Job 9
1 Darauf gab Job zur Antwort:
Əyyub belə cavab verdi:
2 "Wahrhaft, ich weiß, daß es so ist. Wie könnte gegen Gott ein Mensch obsiegen?
«Belə olduğunu, həqiqətən, bilirəm. Amma Allah qarşısında insan necə haqlı çıxa bilər?
3 Hat einer Lust, mit ihm zu streiten, gibt er auf tausend nicht ein Wort zu hören.
Əgər Onunla kimsə mübahisə etmək istəsə, Onun min sualına bir cavab tapa bilməz.
4 Ist einer noch so klug und stark, wer trotzte ihm und bliebe heil?
Hikməti dərin, gücü tükənməyən Odur. Ona qarşı duranlardan kim sağ qalıb?
5 Der Berge so versetzt, daß man nicht merkt, daß er im Zorn sie umgestürzt,
Allah dağları yerindən oynadar, Dağlar heç bilməz. Qəzəbi ilə onları alt-üst edər.
6 der zittern macht der Erde Bau, daß ihre Säulen wanken,
Dünyanı yerindən oynadar, Dirəklərini lərzəyə salar.
7 der nicht mehr scheinen heißt die Sonne, und Sterne unter Siegel legt,
Əmr etsə, günəş doğmaz, Ulduzların işığını örtüb möhürlər.
8 der ganz allein den Himmel spannte, auf Wolken schreitet,
Odur təkbaşına göyləri sərən, Dəniz dalğalarının üstündə gəzən.
9 den Bären und Orion schuf, den Siebenstern, des Südens Kreuz,
Odur Böyük Ayı, Orion, Ülkər bürclərini, Cənub bürclərini yaradan.
10 der groß und unerforschlich waltet und Wunder wirket ohne Zahl:
Odur dərk etmədiyimizdən də böyük işlər görən, Saysız xariqələr göstərən.
11 Er macht sich an mich her, bevor ich's sehe, dringt auf mich ein, eh ich's bemerke.
Bax yanımdan elə keçər ki, Onu görə bilmərəm, Elə keçib gedər ki, heç hiss etmərəm.
12 Und packt er zu, wer hält ihn ab? Wer sagt zu ihm: 'Was tust du da?'
Nə isə tutub apararsa, kim Ona mane ola bilər? Kim Ona “Nə edirsən?” deyə bilər?
13 Wenn seinem Zorne Gott nicht wehrt, dann winden sich zu seinen Füßen selbst des Ungestüms Gehilfen.
Allah qəzəbini geri döndərməz, Rahavın köməkçiləri belə, ayağı altda qalar.
14 Wie kann dann ich ihm Rede stehen, ihm gegenüber meine Worte wählen,
Belə isə Ona necə cavab verə bilərəm? Hüzurunda necə söz tapa bilərəm?
15 ich, der ich nicht Bescheid darf geben, mag ich im Recht auch sein, nein, meinen Richter noch anwinseln muß?
Günahsız olsam belə, Ona cavab verə bilmərəm, Rəhm etsin deyə Hökmdarıma yalvarmalıyam.
16 Wenn ich ihn riefe, gäbe er mir Antwort? Ich glaub' es nicht, daß er auf meine Stimme hörte,
Onu çağıranda O mənə cavab versə belə, Yenə inanmıram ki, O, səsimi eşidir.
17 er, der mich für ein Härchen packt, mir grundlos viele Wunden schlägt.
Çünki tufanla məni əzir, Nahaq yerə yaralarımı çoxaldır,
18 Er läßt mich nicht zu Atem kommen, weil er mit Bitterkeit mich sättigt.
Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur,
19 Wenn's auf die Kraft ankommt, dann ist er stark, und gilt es zu beweisen, wer zeugt für mich?
İş qüvvədədirsə, O qüvvəlidir, İş ədalətdədirsə, kim Onu hakimin qarşısına apara bilər?
20 Bin ich im Recht, dann zeiht mich doch sein Mund des Unrechts, bin ich unschuldig, stellt er mich doch als schuldig hin.
Mən günahsız olsam belə, dilim məni ittiham edər, Kamil olsam belə, məni təqsirkar çıxarar.
21 Und wüßte ich nicht selber, daß ich schuldlos bin, wegwürfe ich mein Leben.
Kamil olsam da, bir şey deyiləm, Öz həyatıma xor baxıram.
22 Nun ist es so; drum sage ich es offen. Er bringt den Frommen gleich dem Frevler um.
Hamısı birdir, ona görə deyirəm: “O həm kamili, həm də günahkarı yox edir”.
23 Die Geißel tötet blindlings; er lacht ob der Unschuldigen Verzweiflung.
Əgər qəfil ölüm gəlsə, Günahsızların əzabına gülür.
24 Die Welt ist somit ausgeliefert in eines Ungerechten Hand, der seinen Strafgerichten das Gesicht verhüllt. Ist's dem nicht so, wie ist es dann?
Dünya pislərə təslim edilib, Dünya hakimlərinin gözünü bağlayan Odur. O deyilsə, bəs kimdir?
25 Und meine Zeit läuft schneller als ein Läufer; sie flieht und sieht das Glück nicht mehr,
Günlərim sürətlə qaçır, çapardan sürətlidir, Bir xeyir tapmadan qaçırlar.
26 so flüchtig wie die Binsenschiffe, rasch wie der beutegierige Aar.
Qamış qayıq kimi keçib gedirlər Ovunun üstünə şığıyan qartal kimidirlər.
27 Nie kann ich sagen: 'Ich will mein Leid vergessen, mein Trauern lassen, heiter sein.'
Bu şikayətimi unutmaq istəsəm, Sifətimin ifadəsini dəyişib ürəyimin açılmasını istəsəm,
28 Mir graut vor allen meinen Schmerzen; ich weiß: Du sprichst mich nimmer los.
Bu əziyyətdən yenə vahimələnərəm, Məni günahsız saymayacağını bilərəm.
29 Ich soll nun einmal schuldig sein. Wozu mich zwecklos mühen?
Madam ki yenə günahkar çıxacağam, Boş yerə niyə belə zəhmət çəkim?
30 Und wüsche ich mich weiß wie Schnee und reinigte mit Lauge mir die Hände,
Əgər qar suyu ilə yuyunsam, Əllərimi gilabı ilə yusam,
31 dann tauchtest Du mich um so tiefer in den Kot, daß meine Kleider selbst vor mir sich ekelten.
Yenə də məni çirkaba batırarsan, Paltarlarım belə, məndən iyrənir.
32 Er ist kein Mensch wie ich, dem ich erwiderte: 'Gehn wir zusammen vor Gericht!'
O mənim kimi insan olmadığına görə Ona cavab verə bilmirəm, məhkəməyə birgə gedə bilmirəm.
33 Wenn einen Schiedsmann zwischen uns es gäbe, der beide unter seine Aufsicht stellte,
Kaş aramızda bir hakim olaydı, Əlini ikimizin də üzərinə qoyaydı.
34 der seinen Stock von mir fernhielte; daß mich die Angst vor jenem nicht betäubte,
Allah Öz dəyənəyini üstümdən götürəydi, Dəhşəti ilə məni vahimələndirməyəydi.
35 dann wollt' ich furchtlos frei aussprechen, daß er - ich weiß es - gegen mich nicht ehrlich ist."
O zaman Ondan qorxmadan danışardım, Amma bu vəziyyətdə heç nə edə bilmirəm.
