Job 6

1 Da gab ihm Job zur Antwort:

I odpowiedział Ijob, a rzekł:

2 "Wenn doch mein Gram, mein Leid gewogen würde auf einer Waage, ganz genau,

O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,

3 so wär es schwerer als des Meeres Sand. Deshalb sind meine Worte unbedacht.

Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.

4 Des Höchsten Pfeile kenne ich zu gut, mein Geist saugt doch ihr Gift in sich hinein. Die Gottesschrecken überfallen mich.

Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

5 Auf grüner Au, schreit da der Esel, und brüllt der Stier bei seinem Futter?

Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?

6 Kann man denn Fades ohne Salz genießen; besitzt das Eiweiß Wohlgeschmack?

Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?

7 So widert es mich an, auch jenes anzurühren, dergleichen gilt mir wie ein Trauerbrot.

Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.

8 Ach, daß mein Flehen Gnade fände, daß Gott erfüllte meinen Wunsch!

Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!

9 Gefiel es Gott, mich zu zermalmen; zerschnitt er rasch in Großmut meinen Lebensfaden!

Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!

10 Dies wäre noch ein Trost für mich; ich tanzte noch im schonungslosen Schmerze, weil ich mit Worten an den Heiligen nicht zurückgehalten.

Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.

11 Was ist denn meine Kraft, daß ich noch hoffen, mein Zweck, daß ich mich noch gedulden soll?

Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?

12 Ist meine Körperkraft aus Stein? Ist denn mein Fleisch aus Erz?

Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?

13 Verdiene ich denn keinen Beistand mehr? Ist jede Hilfe mir zu nehmen?

Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?

14 Dem Leidenden gebührt von seinem Freunde Liebe, und muß er selbst die Gottesfurcht beiseite lassen.

Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?

15 Die Brüder aber sind mir untreu wie die Bäche. - Sie zeigen nutzlos sich wie Wasserläufe,

Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,

16 die durch die Kälte trauern und die der Schnee verbirgt,

Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;

17 die ebenso, wenn sie durchglüht, verschwinden, wenn's heiß, getilgt von ihrem Orte sind,

Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.

18 und deren Wegeläufe ganz verkehrt. Sie steigen dann als Dunst hinauf und sind nicht mehr zu finden.

Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.

19 Die Karawanen Temas schauen danach aus; die Reisezüge Sabas rechnen drauf.

Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

20 Doch ihr Vertrauen täuschet sie; sie kommen hin und sind dann schwer betrogen. -

Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.

21 Zu gar nichts nutze seid ihr freilich. Ihr seht das Unglück und verzaget.

Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

22 Ja, habe ich euch gesagt: 'Von Eurem gebt mir! Aus eurem mühevoll erworbenen Gute zahlt für mich!

Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?

23 Befreit mich aus der Hand des Drängers! Vom harten Gläubiger erlöset mich!'

I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?

24 Belehrt mich eines Besseren, dann schweige ich. Zeigt mir doch meinen Irrtum!

Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.

25 Wozu verhöhnt ihr offne Worte, und was beweist denn ein Beweis von euch?

O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?

26 Ja, haltet ihr schon bloße Worte für Beweis, die Worte eines Armen aber nur für Wind?

Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?

27 Laßt ihr auf Waisen etwas kommen, und sprecht ihr gegen euren Freund?

I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

28 Nun aber wollet mit Verlaub mir zuhören! Ich täusche eure Aufmerksamkeit mitnichten.

Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.

29 Hierher kehrt euch! Kein Unrecht laßt geschehen! Hierher kehrt euch! Im Rechte bin ich noch hierin.

Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.

30 Ist denn auf meiner Zunge einzig Unrecht? Verstehe ich denn nicht, was Sünde ist?"

A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?