Job 5

1 "Ach, fordere immer vor Gericht! Wer leistet deiner Ladung Folge? Mit Heiligen entzweit, an wen willst du dich wenden?

Sauc jel, vai būs kāds, kas tev atbild? Un pie kura no svētiem tu gribi griezties?

2 Den Toren wird der Ärger töten, den Dummen wird der Zorn das Leben kosten.

Jo sirdēsti nokauj ģeķi, un pārsteigšanās nonāvē nejēgu.

3 Ich selbst sah einen Toren festgewurzelt stehen; da schaut ich seines Hauses raschen Untergang,

Es redzēju ģeķi iesakņotu, bet piepeši nolādēju viņa namu.

4 und seine Kinder standen hilflos da. Sie mußten, ohne Anwalt, im Gerichtstor sich zertreten lassen.

Viņa bērni palika tālu no pestīšanas un tapa satriekti vārtos, un nebija glābēja.

5 Was er geerntet, ißt ein Hungriger, und dieser bringt davon dem Darbenden. Nach ihren Krügen lechzen Durstige.

Viņa pļāvumu ēda izsalkuši, un pat no ērkšķu vidus to lasīja, un laupītāji aprija viņa padomu.

6 Denn Unheil wächst nicht aus dem Staube; nicht sprießt das Unglück aus dem Boden.

Jo no pīšļiem neizaug nelaime, un no zemes neizplaukst grūtums.

7 Dem Unglück wächst ein Mensch entgegen, so wie empor der Flamme Funken fliegen.

Bet cilvēks uz grūtumu piedzimst, kā dzirksteles no oglēm paceļas skraidīt.

8 An deiner Stelle kehrte ich mich doch zu Gott; ich stellte meine Sache Gott anheim,

Bet es meklētu to stipro Dievu un Dievam pavēlētu savas lietas.

9 ihm, der so herrlich, unerforschlich waltet und Wunder wirket ohne Zahl,

Viņš dara lielas lietas, kas nav izprotamas, un brīnumus, ko nevar skaitīt.

10 der selbst der Erde Regen spendet und Wasser auf die Fluren schickt,

Viņš dod lietu virs zemes un ūdenim liek nākt pār druvām.

11 der Niedrige erhöht, Gebeugte führt zum Heil,

Zemos Viņš liek augstā vietā, un bēdīgie tiek celti laimē.

12 der hintertreibt den Plan der Listigen, daß ihre Hände immer Förderliches schaffen,

Viņš iznīcina viltniekiem padomu, ka viņu rokas nekā derīga nevar padarīt.

13 der Kluge übertrifft an List, so daß der Schlauen Plan sich überstürzt,

Viņš satver gudros viņu viltībā, un netikliem padoms ātri krīt.

14 daß sie bei Tag auf Dunkel stoßen, am Mittag tappen wie bei Nacht,

Pa dienu tie skraida tumsā, un dienas vidū tie grābstās kā naktī.

15 der rettet den Verlassenen vor ihrem Rachen, den Armen vor der starken Faust.

Bet Viņš izglābj no zobena, no viņu mutes, un to bēdīgo no varenā rokas.

16 Drum geht dem Schwachen Hoffnung auf; die Bosheit muß ihr Maul verschließen.

Tā nabagam nāk cerība, bet blēdībai būs turēt muti.

17 Wohl dem, der Gottes Zucht erfährt! Verschmäh daher des Höchsten Mahnung nicht!

Redzi, svētīgs tas cilvēks, ko Dievs pārmāca, tāpēc neņem par ļaunu tā Visuvarenā pārmācību.

18 Denn er verwundet und verbindet; von seiner Hand kommt Schlag und Heil.

Jo Viņš ievaino un atkal sasien, Viņš sadauza, un Viņa roka dziedina.

19 In sechs der Nöte schont er deiner; in sieben dich kein Unheil trifft.

Sešās bēdās Viņš tevi izglābs, un septītā tevi ļaunums neaizskars.

20 Er rettet dich vom Tod in Hungersnot, im Krieg vor der Gefahr des Schwertes.

Bada laikā Viņš tevi izpestīs no nāves, un kara laikā no zobena cirtieniem.

21 Und greifen Feuerzungen um sich, so bist du wohl geborgen, hast nichts zu fürchten, wenngleich Verheerung kommt.

No ļaunām mēlēm tu tapsi paglābts, un nebīsies no posta, kad tas nāks.

22 Des Dämons und der Seuche kannst du lachen; die wilden Tiere brauchst du nicht zu fürchten.

Postīšanā un badā tu smiesies, un no zemes zvēriem tu nebīsies.

23 Denn mit des Landes Schrecknissen stehst du im Bunde; die wilden Tiere sind dir zugetan.

Jo tev būs derība ar akmeņiem tīrumā, un zvēri laukā turēs ar tevi mieru.

24 Und du erfährst, daß wohlbehalten bleibt dein Zelt, und musterst du dein Haus, vermißt du nichts.

Un tu samanīsi, ka tavs dzīvoklis mierā, un apraudzīsi savu namu un trūkuma nebūs.

25 Die Zahl der Kinder siehst du wachsen; wie Gras im Feld ist dein Gesproß.

Un tu samanīsi, ka tava dzimuma būs daudz, un tavi pēcnākamie kā zāle virs zemes.

26 Du gehst zum Grab im hohen Alter ein, wie Garben, eingeführt zur rechten Zeit.

Vecumā tu iesi kapā, tā kā kūlīšus ieved savā laikā.

27 So ist's. So haben wir's ergründet. So haben wir's gehört. Zu Herzen nimm es dir!"

Redzi, to mēs esam izmeklējuši, tā tas ir; klausi tu un ņem to labi vērā.