Job 5

1 "Ach, fordere immer vor Gericht! Wer leistet deiner Ladung Folge? Mit Heiligen entzweit, an wen willst du dich wenden?

“Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?

2 Den Toren wird der Ärger töten, den Dummen wird der Zorn das Leben kosten.

Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

3 Ich selbst sah einen Toren festgewurzelt stehen; da schaut ich seines Hauses raschen Untergang,

E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

4 und seine Kinder standen hilflos da. Sie mußten, ohne Anwalt, im Gerichtstor sich zertreten lassen.

Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.

5 Was er geerntet, ißt ein Hungriger, und dieser bringt davon dem Darbenden. Nach ihren Krügen lechzen Durstige.

I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

6 Denn Unheil wächst nicht aus dem Staube; nicht sprießt das Unglück aus dem Boden.

Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

7 Dem Unglück wächst ein Mensch entgegen, so wie empor der Flamme Funken fliegen.

por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.

8 An deiner Stelle kehrte ich mich doch zu Gott; ich stellte meine Sache Gott anheim,

Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,

9 ihm, der so herrlich, unerforschlich waltet und Wunder wirket ohne Zahl,

atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

10 der selbst der Erde Regen spendet und Wasser auf die Fluren schickt,

që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

11 der Niedrige erhöht, Gebeugte führt zum Heil,

që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

12 der hintertreibt den Plan der Listigen, daß ihre Hände immer Förderliches schaffen,

I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

13 der Kluge übertrifft an List, so daß der Schlauen Plan sich überstürzt,

i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

14 daß sie bei Tag auf Dunkel stoßen, am Mittag tappen wie bei Nacht,

Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

15 der rettet den Verlassenen vor ihrem Rachen, den Armen vor der starken Faust.

por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

16 Drum geht dem Schwachen Hoffnung auf; die Bosheit muß ihr Maul verschließen.

Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

17 Wohl dem, der Gottes Zucht erfährt! Verschmäh daher des Höchsten Mahnung nicht!

Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

18 Denn er verwundet und verbindet; von seiner Hand kommt Schlag und Heil.

sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

19 In sechs der Nöte schont er deiner; in sieben dich kein Unheil trifft.

Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

20 Er rettet dich vom Tod in Hungersnot, im Krieg vor der Gefahr des Schwertes.

Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

21 Und greifen Feuerzungen um sich, so bist du wohl geborgen, hast nichts zu fürchten, wenngleich Verheerung kommt.

Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

22 Des Dämons und der Seuche kannst du lachen; die wilden Tiere brauchst du nicht zu fürchten.

Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

23 Denn mit des Landes Schrecknissen stehst du im Bunde; die wilden Tiere sind dir zugetan.

sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

24 Und du erfährst, daß wohlbehalten bleibt dein Zelt, und musterst du dein Haus, vermißt du nichts.

Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

25 Die Zahl der Kinder siehst du wachsen; wie Gras im Feld ist dein Gesproß.

Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

26 Du gehst zum Grab im hohen Alter ein, wie Garben, eingeführt zur rechten Zeit.

Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

27 So ist's. So haben wir's ergründet. So haben wir's gehört. Zu Herzen nimm es dir!"

Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.