Job 41

1 Kannst du das Krokodil mit einer Angel ziehen und seine Zunge mit dem Stricke niederdrücken?

Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?

2 Kannst du ihm durch die Nase eine Binsenschnur durchziehen? Durchbohren mit dem Haken seine Backe?

Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?

3 Wird's dir viel Flehens machen; wird's dir wohl gute Worte geben?

Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?

4 Mit dir Verträge schließen, daß du's zum Knecht für immer nehmest?

Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?

5 Kannst du mit ihm wohl spielen wie mit einem Vöglein? Und bindest du's für deine Mädchen an,

Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?

6 die seinetwegen Freundinnen einladen und unter Mägdlein es verlosen?

Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?

7 Kannst du mit Stacheln seine Haut ihm spicken und seinen Kopf mit schwirrenden Harpunen?

Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?

8 Leg' deine Hand einmal daran! Bedenke, welch ein Kampf! Du tust's nie wieder."

Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.

9 "Ja, seine Hoffnung wird getäuscht; bei seinem bloßen Anblick stürzt er hin.

Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?

10 Kein Mensch ist so verwegen, daß er's reizt. 'Wer stellt sich vor mich hin?

Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?

11 Wer griff mich an, und ich ließ diesen unversehrt entkommen? Mein wär ein solcher unterm ganzen Himmel.'

Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

12 Von seinen Gliedern kann ich nimmer schweigen und nicht von seiner Kraft, vom Ebenmaße seines Baues.

Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.

13 Wer kann sein äußeres Kleid beschreiben, und wer sein doppeltes Gebiß abzeichnen?

Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

14 Wer läßt in seines Rachens Doppeltüre sehen? Um seine Zähne lagert Schrecken.

Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.

15 Sein Rücken ist aus Rinnen voller Schilde, in engem Anschluß fest verschlossen.

Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

16 Eins reiht sich an das andere; dazwischen gibt es keine Fuge.

Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.

17 Ein jedes hängt am anderen fest. Sie schließen unzertrennlich sich zusammen.

Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

18 Sein Niesen läßt das Licht aufleuchten, und seine Augen sind der Morgenröte Wimpern gleich.

Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.

19 Aus seinem Rachen fahren Fackeln, sprühen Feuerfunken.

Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

20 Aus seinen Nüstern fährt ein Dampf gleichwie aus einem siedend heißen Topf.

Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.

21 Sein Odem zündet Kohlen an; aus seinem Rachen fahren Flammen.

Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.

22 In seinem Nacken wohnt die Kraft; ein Sack hängt vorn an ihm herab.

W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.

23 Die Wampen seines Fleisches haften fest, ihm angegossen, unbeweglich.

Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

24 Sein Herz fest wie ein Stein, fest wie ein unterer Mühlstein.

Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.

25 Wenn's auffährt, zagen Stärkste, sie taumeln ob der Wasserwirbel.

Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

26 Wenn man's mit einem Schwerte trifft, hält dies nicht stand, nicht Lanze, Wurfgeschoß noch Panzer.

Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.

27 Das Eisen achtet es für Stroh, für morsches Holz das Erz.

Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

28 Nicht können's Pfeile je durchbohren, und Schleudersteine sind ihm wie Strohhalme.

Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.

29 Auch Keulen gelten ihm wie Halme, und übers Lanzenschwirren spottet es.

Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

30 Und unten sind an ihm ganz spitze Scherben. Wie eine Dreschwalze, so fährt es auf dem Schlamm dahin.

Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.

31 Wie einen Topf, so läßt's die Tiefe brodeln; es macht das Wasser wie in einem Salbenkessel.

Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

32 Ein Pfad aufleuchtet hinter ihm; man hält die Flut für Silberhaar.

Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.

33 Auf Erden ist nicht seinesgleichen; geschaffen ist's, sich nicht zu fürchten.

Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

34 Auf alles Mächtige schaut es voll Stolz, ist's doch ein König über alle stolzen Tiere."

Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.