Job 41

1 Kannst du das Krokodil mit einer Angel ziehen und seine Zunge mit dem Stricke niederdrücken?

Məgər sən Livyatanı qarmaqla çəkə bilərsənmi? Dilinə qaytan vura bilərsənmi?

2 Kannst du ihm durch die Nase eine Binsenschnur durchziehen? Durchbohren mit dem Haken seine Backe?

Burnuna ip taxa bilərsənmi? Qıra ilə çənəsini deşə bilərsənmi?

3 Wird's dir viel Flehens machen; wird's dir wohl gute Worte geben?

Sənə yalvarıb-yaxararmı, Səninlə şirin-şirin danışarmı?

4 Mit dir Verträge schließen, daß du's zum Knecht für immer nehmest?

Əbədi qulun olmaq üçün Səninlə əhd kəsərmi?

5 Kannst du mit ihm wohl spielen wie mit einem Vöglein? Und bindest du's für deine Mädchen an,

Quşla oynadığın kimi onunla oynaya bilərsənmi? Boynuna ip bağlayıb onu qızların üçün apara bilərsənmi?

6 die seinetwegen Freundinnen einladen und unter Mägdlein es verlosen?

Məgər tacirlər onu alıb-satarlarmı? Aralarında bölə bilərlərmi?

7 Kannst du mit Stacheln seine Haut ihm spicken und seinen Kopf mit schwirrenden Harpunen?

Yabalarla dərisini, Balıqçı neştərləri ilə başını doldura bilərsənmi?

8 Leg' deine Hand einmal daran! Bedenke, welch ein Kampf! Du tust's nie wieder."

Əlini onun üstünə qoy, nə cəncələ düşəcəyini təsəvvür et, Onda bu işi bir daha görməzsən.

9 "Ja, seine Hoffnung wird getäuscht; bei seinem bloßen Anblick stürzt er hin.

Onu tutmaq ümidin boş istəkdir. Onun görkəmi adamı yıxmırmı?

10 Kein Mensch ist so verwegen, daß er's reizt. 'Wer stellt sich vor mich hin?

Onu oyatmaq üçün heç kimdə cəsarət yoxdur. Bəs Mənim qarşımda kim dayana bilər?

11 Wer griff mich an, und ich ließ diesen unversehrt entkommen? Mein wär ein solcher unterm ganzen Himmel.'

Kim Mənə bir şey verib ki, ona geri qaytarım? Bax göylər altında hər şey Mənimdir.

12 Von seinen Gliedern kann ich nimmer schweigen und nicht von seiner Kraft, vom Ebenmaße seines Baues.

Sözümü kəsməyib onun əzalarından, Möhkəm gücündən və gözəl görünüşündən deyəcəyəm.

13 Wer kann sein äußeres Kleid beschreiben, und wer sein doppeltes Gebiß abzeichnen?

Üstündəki paltarı kim çıxara bilər? Qoşa cilovla kim ona yaxınlaşa bilər?

14 Wer läßt in seines Rachens Doppeltüre sehen? Um seine Zähne lagert Schrecken.

Ağzının qapılarını kim aça bilər? Çünki damağındakı dişlər dəhşətlidir.

15 Sein Rücken ist aus Rinnen voller Schilde, in engem Anschluß fest verschlossen.

Kürəyi nizamla düzülmüş qalxanlara oxşayır, Onlar bir-birinə möhkəm bağlanıb,

16 Eins reiht sich an das andere; dazwischen gibt es keine Fuge.

Bir-birlərinə elə bağlanıb ki, Arasından hava keçməz.

17 Ein jedes hängt am anderen fest. Sie schließen unzertrennlich sich zusammen.

Bir-birlərinə elə yapışıb ki, Birdir, ayrılmaz.

18 Sein Niesen läßt das Licht aufleuchten, und seine Augen sind der Morgenröte Wimpern gleich.

Asqıranda od sıçrayır, Gözləri səhər işığı tək par-par yanır.

19 Aus seinem Rachen fahren Fackeln, sprühen Feuerfunken.

Ağzından alovlu məşəllər çıxır, Qığılcımlar saçılır.

20 Aus seinen Nüstern fährt ein Dampf gleichwie aus einem siedend heißen Topf.

Burnunun deşiklərindən tüstü çıxır, Elə bil qazan qaynayır, qamış yanır.

21 Sein Odem zündet Kohlen an; aus seinem Rachen fahren Flammen.

Nəfəsindən kömürlər közərir, Ağzından alov çıxır.

22 In seinem Nacken wohnt die Kraft; ein Sack hängt vorn an ihm herab.

Boynunda qüvvət yaşayır, Qabağında dəhşət oynayır.

23 Die Wampen seines Fleisches haften fest, ihm angegossen, unbeweglich.

Ətinin qatları bir-birinə bitişib, Oradan tərpənə bilməz, üstünə bərk yapışıb.

24 Sein Herz fest wie ein Stein, fest wie ein unterer Mühlstein.

Ürəyi daş kimi möhkəmdir, Dəyirmanın alt daşı kimi bərkdir.

25 Wenn's auffährt, zagen Stärkste, sie taumeln ob der Wasserwirbel.

Qalxanda güclülər lərzəyə gəlir, Qorxub ürəkləri gedir.

26 Wenn man's mit einem Schwerte trifft, hält dies nicht stand, nicht Lanze, Wurfgeschoß noch Panzer.

Üstünə qılınc çəkməyin faydasızdır, Nizə, tir, mizraqdan kar aşmır.

27 Das Eisen achtet es für Stroh, für morsches Holz das Erz.

Dəmiri saman çöpü, Tuncu çürük odun sayır.

28 Nicht können's Pfeile je durchbohren, und Schleudersteine sind ihm wie Strohhalme.

O, oxlardan qaçmır, Sapanddan daş atsan, elə bilər ki, çöpdür.

29 Auch Keulen gelten ihm wie Halme, und übers Lanzenschwirren spottet es.

Dəyənəkləri küləş qırıntısı sanır, Mizraqın vıyıltısına gülür.

30 Und unten sind an ihm ganz spitze Scherben. Wie eine Dreschwalze, so fährt es auf dem Schlamm dahin.

Qarnının altı sərt saxsıya oxşayır, Palçıq üstə vəl kimi iz qoyur.

31 Wie einen Topf, so läßt's die Tiefe brodeln; es macht das Wasser wie in einem Salbenkessel.

Dərin suları bir qazan kimi qaynadır, Dənizi ətir küpünə döndərir,

32 Ein Pfad aufleuchtet hinter ihm; man hält die Flut für Silberhaar.

Arxasınca parlaq bir iz buraxır, İnsan bu dərinliyi ağaran saça oxşadır.

33 Auf Erden ist nicht seinesgleichen; geschaffen ist's, sich nicht zu fürchten.

Yer üzündə misli-bərabəri yoxdur, Qorxu bilməyən məxluqdur.

34 Auf alles Mächtige schaut es voll Stolz, ist's doch ein König über alle stolzen Tiere."

Hər lovğalanana xor baxır, Bütün məğrur heyvanların hakimidir».