< Job 38 >

1 Darauf antwortete der Herr dem Job nach dem Gewitter also:
Afei, Awurade fi ahum mu buaa Hiob se,
2 "Wer ist denn dieser, der mit einsichtslosen Worten so dunkel findet meine Pläne?
“Hena ne nea ɔde nsɛm a nimdeɛ nni mu kata me nhyehyɛe so?
3 Auf, gürte deine Lenden wie ein Mann! Ich will dich fragen; du belehre mich!
Hyɛ wo ho den sɛ ɔbarima; mebisa wo nsɛm, na wubebua me.
4 Wo warst du denn, als ich die Erde gründete? Vermelde es, wenn Einsicht dir bekannt.
“Bere a metoo asase fapem no, na wowɔ he? Sɛ wote ase, ka ɛ.
5 Wer nur bestimmte ihre Maße? Du weißt es ja. Wer hat die Meßschnur über sie gespannt?
Hena na osusuw ne tenten ne ne trɛw? Ampa ara wunim! Hena na ɔtwee susuhama faa ani?
6 Worauf sind ihre Pfeiler eingesenkt? Wer hat für sie den Schlußstein eingesetzt?
Dɛn so na egyina, anaa hena na ɔtoo ne tweatibo no,
7 Wo warst du, als die Morgensterne jubelten, als alle Gottessöhne jauchzten?
bere a anɔpa nsoromma bɔɔ mu too dwom, na abɔfo nyinaa de anigye teɛɛ mu no?
8 Wer schloß das Meer mit Toren ein, als dies hervorbrach wie aus einem Mutterschoß,
“Hena na ɔkaa po hyɛɛ apon akyi, bere a epue fii ɔyafunu mu,
9 als ich Gewölk zu seinem Kleide machte und dichte Finsternis zu seinen Windeln?
bere a mede omununkum yɛɛ nʼadurade na mede sum kabii kyekyeree no,
10 Ich gab ihm mein Gesetz, versah mit Riegeln seine Tore
bere a metoo ɔhye maa no na misisii nʼapon ne nʼadaban,
11 und sprach: 'Bis hierher und nicht weiter! Hier soll sich brechen deiner Wogen Überschwang!'
bere a mekae se, ‘Ɛha ara na wubedu na worentra ha; ɛha na wʼahantan asorɔkye no bɛso no?’
12 Hast du in deinem Leben je dem Morgenrot geboten, dem Frührot seine Stätte angewiesen,
“So woahyɛ mmara ama adekyee da? Na woakyerɛ ahemadakye nso afa,
13 der Erde Säume zu umfassen, damit die Frevler von ihr schwänden?
sɛ ɛnkɔka asase ano na ontu amumɔyɛfo mfi so?
14 Sie wandelt sich gleich Siegelton; sie färbt sich gleichwie ein Gewand.
Asase fa ne bɔbea sɛ dɔte a ɛhyɛ nsɔwano ase; na ɛsow tebea da wɔn ho adi te sɛ atade.
15 Den Frevlern wird ihr Licht entzogen; zerschmettert wird der schon erhobene Arm.
Wɔde amumɔyɛfo hann akame wɔn, na wɔn abasa a wɔama so no mu abu.
16 Gelangtest du bis zu des Meeres Strudeln? Bist du gewandelt auf der Tiefe Grund?
“So woapɛɛpɛɛ mu ahu nea po aniwa wɔ anaa woanantew ne bun mu pɛn?
17 Und öffneten sich dir des Todes Tore, und schautest du des tiefen Dunkels Hüter?
So wɔde owu apon akyerɛ wo? Woahu owu sunsuma apon ana?
18 Hast du der Erde Breiten überschaut? Vermelde, wenn du dies alles weißt:
Woate wiase a ɛda hɔ tamaa no ase ana? Sɛ wunim eyinom nyinaa a, ka kyerɛ me.
19 Wo ist der Weg zur Wohnstätte des Lichtes,
“Ɔkwan bɛn na ɛkɔ hann atenae? Na ɛhe na sum te?
20 wo ist der Ort der Finsternis, auf daß du jenes zum Gebiete dieser führen und ihrer Wohnung Wege zeigen kannst?
Wubetumi de wɔn akɔ wɔn sibea? Wunim akwan a ɛkɔ wɔn atenae?
21 Du weißt es ja; denn damals wurdest du geboren, und deiner Tage Zahl ist groß.
Ampa ara wunim, efisɛ na wɔawo wo dedaw. Woanyin yiye!
22 Bist du gekommen zu des Schnees Kammern? Hast du erblickt des Hagels Speicher,
“Woakɔ sukyerɛmma adekoradan mu da anaa woahu mparuwbo adekoradan
23 den für die Drangsalzeit ich aufgespart, für Kampf- und Fehdetage?
a makora so ama ahohia bere, ɔsa ne akodi nna?
24 Wo ist der Weg dahin, wo sich der Sturm zerteilt, von wo der Ostwind auf die Erde sich verbreitet?
Ɔkwan bɛn na ɛkɔ faako a anyinam fi ba, anaa faako a apuei mframa fi na ɛbɔ fa asase so?
25 Wer hat Kanäle für den Regen hergestellt und einen Weg dem Wetterstrahl,
Hena na otwaa ɛka maa osuhweam, ne ɔkwan maa aprannaa mmubomu,
26 um Regen menschenleerem Land zu geben, der Wüste, in der keine Leute wohnen,
sɛ ɛbɛtɔ agu asase a obiara nte so so, nweatam a obiara nni so,
27 um öde Wildnis zu ersättigen, damit sie Pflanzen sprossen lasse?
na ama asase kesee a ɛda mpan afɔw na sare afifi wɔ so?
28 Hat denn der Regen einen Vater? Wer hat die Tautropfen erzeugt?
Osu wɔ agya ana? Hena na ɔyɛ agya ma obosu a ɛsosɔ?
29 Aus wessen Schoße kommt das Eis? Wer hat des Himmels Reif geboren?
Hena yafunu mu na sukyerɛmma fi? Hena na ɔwoo sukyerɛmma mporoporowa fi soro
30 Gleich dem Kristall verdichtet sich das Wasser; der Wasserfluten Fläche hält dann fest zusammen.
bere a nsu kyen dan sɛ ɔbo, na bun ani kyen?
31 Verknüpfest du die Bande der Plejaden, oder lösest du die Fesseln des Orion?
“Wubetumi de hama akyekyere Akokɔbeatan ne ne mma? Wubetumi asan Nyankrɛnte hama ana?
32 Führst du den Tierkreis aus zu seiner Zeit, und leitest den Bären du samt seinen Jungen?
Wubetumi de anɔpa nsoromma aba wɔ ne bere mu anaasɛ wubetumi ayi sisi ne ne mma afi hɔ?
33 Erkennst du die Gesetze der Himmelshöhn? Bestimmst du ihre Herrschaft für die Erde?
So wunim mmara a ɛfa ɔsoro ho? Wubetumi de Onyankopɔn ahenni aba asase so ana?
34 Erhebst du zu der Wolke deine Stimme? Bedeckt dich dann ein Wasserschwall?
“Wubetumi ama wo nne adu omununkum so na wode nsu akata wo ho ana?
35 Entsendest du die Blitze, daß sie gehen und zu dir sagen: 'Hier sind wir'?
Wutumi ma anyinam twa? Wɔka kyerɛ wo se, ‘Yenni’ ana?
36 Wer legte in die Wolken Weisheit? Oder wer verlieh der Wolkenmasse Klugheit?
Hena na ɔde nyansa ma koma anaasɛ ɔde ntease hyɛ adwene mu?
37 Wer treibt die Wolken weise fort? Wer legt des Himmels Krüge um,
Hena na ɔwɔ nyansa a wɔde kan omununkum? Hena na obetumi akyea ɔsoro nsu nkotoku,
38 auf daß zu Gußwerk fließt der Staub zusammen und fest die Schollen aneinanderkleben?
bere a mfutuma ayɛ den ama dɔte atɔwatɔw keka bɔ mu.
39 Erjagst du für die Löwin Beute? Und stillest du die Gier der jungen Leuen,
“Wokɔ ahayɛ ma gyatabere ma gyata didi mee
40 wenn in den Lagerstätten sie sich ducken, im Dickicht auf der Lauer liegen?
bere a wobutubutuw wɔn abon ano anaasɛ wɔtetɛw adɔtɔ ase?
41 Wer gibt dem Raben seine Atzung, wenn seine Jungen schrein zu Gott und ohne Nahrung flattern?"
Hena na ɔma kwaakwaadabi aduan bere a ne mma su frɛ Onyankopɔn na wonni aduan nti wokyinkyin?

< Job 38 >