< Job 28 >

1 "Für Silber gibt es eine Fundstätte und einen Ort fürs Gold, das man hier sieht.
Dhugumaan iddoon meetiin keessaa qotamu, lafti warqeen itti baafamee qulqulleeffamu jira.
2 Man holt auch Eisen aus der Erde, Gestein, das man zu Erz umschmilzt.
Sibiilli lafa keessaa baafama; sibiilli diimaan immoo dhagaa albuudaa irraa baqfama.
3 Am Ende denkt man an die Finsternis; mit aller Tüchtigkeit durchforscht man das Gestein im Dunkeln und im Finstern.
Namni hamma dhuma dukkanaatti deema; moggaa akka malee fagoo dhaqees, dukkana hamaa keessa dhagaa albuudaa barbaada.
4 Man läßt sich einen Schacht von fremdem Volke brechen, das so herabgekommen, daß sie nimmer Männer sind, zu tief gesunken, um noch Menschen gleichzustehen,
Inni lafa namoonni jiraatan irraa fagaatee iddoo miilli namaa ejjetee hin beeknetti boolla qota; namoota irraa fagaatee ni rarraʼa; asii fi achis ni raafama.
5 das hingezogen ist nach einem Lande, aus dem zwar Brotkorn sprießt, wo's unten aber wird durch Feuer umgewühlt,
Lafa irraa garuu nyaatatu argama; jala isheetiin immoo akka waan ibidda taateetti geeddaramti;
6 nach einem Orte, dessen Steine Saphir sind und der daneben Goldstaub liefert
dhagaan isaa burqaa sanpeerii ti; biyyoon isaas warqee qaba.
7 und dessen Zugang Adler selbst nicht kennen und den des Geiers Augen nicht erspähen,
Allaattiin tokko iyyuu karaa dhokfame sana hin beeku; iji culullees karaa sana hin argine.
8 den nie die Raubtiere betreten und den der Löwe nie beschreitet.
Bineensonni sodaachisoon irra hin ejjenne; leencis karaa sana hin darbine.
9 Man legt die Hand dort an das Felsgestein und wühlt von Grund die Berge um.
Harki namaa dhagaa jabaa cabsa; hundee tulluuwwanii immoo ni gaggaragalcha.
10 Man schneidet Wasseradern in den Felsen an, und Kostbarkeiten aller Art erblickt das Auge.
Inni kattaa keessaan karaa baasa; iji isaas waan gatii guddaa hunda arga.
11 Der Ströme Quellen unterbindet man und bringt Verborgenes ans Licht.
Madda lageenii ni sakattaʼa; waan dhokfames ifatti ni baasa.
12 Wo aber findet man die Weisheit? Wo ist der Fundort der Erkenntnis?
Ogummaan garuu eessaa argamti? Hubannaanis eessa jiraata?
13 Kein Mensch kennt ihren Preis; sie findet nimmer sich im Lande der Lebendigen.
Namni gatii isaa hin beeku; inni biyya jiraattotaa keessatti hin argamu.
14 Der Ozean erklärt: 'Ich hab sie nicht'; das Meer sagt: 'Ich besitz sie nimmer'.
Tujubni, “Inni na keessa hin jiru” jedha; galaannis, “Inni na bira hin jiru” jedha.
15 Mit gutem Golde kann man sie nicht kaufen; nicht wird ihr Preis mit Silber dargewogen.
Warqeen qulqulluun isa bituu hin dandaʼu; gatiin isaas meetiidhaan hin madaalamu.
16 Sie läßt sich nicht mit Ophirgold aufwiegen; auch nicht mit Onyx und mit Saphirstein.
Warqee Oofiiriitti, dhagaa gatii guddaa sardooniksiitti yookaan sanpeeriitti hin tilmaamamu.
17 Nicht kommen Gold und Glas ihr gleich; noch tauscht man sie für goldene Geräte,
Warqee fi dhagaan akka bilillee calaqqisu ittiin hin qixxaatu; inni faaya warqee qulqulluutiin hin geeddaramu.
18 geschweige um Korallen und Kristall. Ein Sack voll Weisheit übertrifft den voller Perlen.
Elellaanii fi dooqni akka waan gatii qabaniitti hin hedaman; gatiin ogummaa lula diimaa caala.
19 Nicht kommen Äthiopiens Topase ihr gleich; mit reinstem Gold wird sie nicht aufgewogen.
Tophaaziyooniin Itoophiyaa itti qixxaatu; warqee qulqulluudhaanis bitamuu hin dandaʼu.
20 Woher nun also kommt die Weisheit? Wo ist der Fundort der Erkenntnis?
Yoos ogummaan eessaa dhufti ree? Hubannaanis eessa jiraatti?
21 Verhüllt ist sie vorm Blicke aller Lebenden; des Himmels Vögeln selbst ist sie verborgen.
Isheen ija uumama hundaa jalaa dhokatteerti; simbirroota samii jalaas baddeerti.
22 Es sprechen Tod und Totenreich: 'Wir haben nur von ihr gehört.'
Badiisnii fi Duuti, “Nu oduu ishee qofa gurra keenyaan dhageenye” jedhu.
23 Den Weg zu ihr kennt Gott allein; um ihren Wohnort weiß nur er.
Waaqa qofatu daandii gara ishee geessu hubatee, lafa inni jiraatus beeka;
24 Bis zu der Erde Grenzen schaut er hin; er sieht, was irgend unterm Himmel ist.
inni handaara lafaa ni ilaala; waan samii jala jiru hunda ni argaatii.
25 Als er des Windes Wucht abwog, sein Maß dem Wasser fest bestimmte,
Inni yommuu bubbeedhaaf humna kennee bishaanota safaretti,
26 als er des Regens Zeit bestellte und einen Pfad dem Donnerrollen,
yommuu bokkaadhaaf seera dhaabee bakakkaaf immoo daandii baasetti,
27 da sah er sie und warb sie an, nachdem er sie vor sich gestellt und sie durchmustert hatte.
inni ogummaa ilaalee madaale; jabeessee dhaabee ishee qorate.
28 Er sprach zum Menschen: 'Die Furcht des Herrn ist Weisheit, und Böses meiden heißt: Verständigsein!'
Ergasii ilmaan namaatiin, “Gooftaa sodaachuun ogummaa; waan hamaa irraa fagaachuunis hubannaa dha” jedhe.

< Job 28 >