Job 20

1 Da antwortete Sophar von Naama und sprach:

Naamatlı Sofar belə cavab verdi:

2 "Mich bringen die Gedanken wieder auf den gleichen Punkt; mein Eifer wählt in mir.

«Düşüncələrimə görə cavab verməyə məcburam, Çünki daxilən narahatam.

3 Ich höre schmähliche Belehrung; mir antwortet ein Geist, für den ich kein Verständnis habe.

Məni utandıran bir giley eşidirəm, Ruhum dərrakəsi ilə məni cavab verməyə sövq edir.

4 Du weißt das nicht, daß schon von altersher, seit Menschen auf der Erde sind,

Bilirsən ki, əzəldən bəri, İnsanın dünyaya gəlişindən bəri

5 der Frevler Jubel gar nicht lange währt, die Freude des Verruchten höchstens einen Augenblick?

Pislərin qələbə çalması qısa çəkər, Allahsızın sevinci bir an sürər.

6 Erhebt er sich bis in den Himmel und streckt sein Haupt bis in die Wolken,

Boyu göylərə çatsa da, Başı buludlara dəysə də,

7 mit seinem Unterschlupf verschwindet er für alle Zeit. Die eben ihn gesehen, fragen, wo er sei.

Öz nəcisi kimi əbədilik yox ediləcək, Onu görənlər “O haradadır?” deyəcək.

8 Traumgleich zerfließt er, ohne Spuren, verschwindet wie ein Nachtgesicht.

Yuxu kimi uçacaq, bir daha tapılmayacaq, Bəli, gecə röyası kimi yox olacaq.

9 Das Auge, das ihn sah, wird ihn nicht wieder schauen, und seine Heimat sieht ihn nimmer.

Onu görən gözlər bir daha görməyəcək, Yaşadığı yerdə görünməyəcək.

10 Ersatz den Armen seine Kinder leisten; die eignen Hände liefern seine Kinder ab.

Övladları fəqirlərdən mərhəmət diləyəcək, Sərvətləri əllərindən gedəcək.

11 Er stand in voller Lebenskraft; nun muß sie mit ihm in den Staub.

İnsanın sümükləri gənclik alovu ilə dolar, Amma insanla birlikdə torpaq altında yatacaq.

12 Wenn ihm das Böse noch so süß im Munde schmeckt, und birgt er's unter seiner Zunge,

Pislik ağzına şirin gəlsə də, Dilinin altında gizlənsə də,

13 und spart er's auf und läßt's nicht los, behält es recht in seinem Gaumen,

İnsan pisliyi tutub buraxmasa da, Damağının altında saxlasa da,

14 dann ändert seine Speise sich in seinem Innern, wird Otterngift in seinem Leibe.

Yediyi yemək mədəsində qıcqıracaq, Daxilində ilan zəhərinə dönəcək.

15 Er speit das Gut, das er verschlang; aus seinem Leibe treibt es Gott. -

Yediyi sərvətləri qusacaq, Qarnındakıları Allah bayıra çıxaracaq.

16 Er saugt der Nattern Gift; der Viper Zunge tötet ihn. -

Başqa yerdə əfi ilan zəhərini əməcək, Gürzənin dişindən öləcək.

17 Er labt sich nicht an Strömen, an Bächen voll von Honig und von Milch.

Axar suların, bal və qaymaq axan dərələrin Səfasını görməyəcək.

18 Er führt zwar sein Erworbenes zum Munde, verschluckt es aber nicht; so, wie's ihm sein Gewinn erlaubt, genießt er's nicht.

Zəhmətlə qazandığını yeməyib geri qaytaracaq, Ticarətdən qazandığı sərvətdən ləzzət almayacaq.

19 Weil er der Armen Hütten eingerissen, so darf er nichts auf dem geraubten Baugrund bauen.

Çünki fəqirləri əzib üzüqoylu qoymuşdu, Özü tikmədiyi evi zorla almışdı.

20 Er kannte nie für seinen Bauch Zufriedenheit; in seiner Lust bekam er nie genug.

Könlü rahatlıq nədir bilməz, Zövq aldığı şeylər onu xilas etməz.

21 Wen zu verzehren er sich vorgenommen, der ist ihm nicht entgangen; drum ist sein Wohlstand nicht von Dauer.

Yeməyindən artıq qalmayacaq, Ona görə firavanlığı uzun sürməyəcək.

22 In vollem Glück befällt ihn Angst; was Elende an Leid bedrückt, kommt über ihn.

Bolluq içində əzaba düşəcək, Fəlakət ona qarşı əl qaldıracaq.

23 Wenn er sich anschickt, seinen Leib zu füllen, entsendet gegen ihn er seines Zornes Glut, und macht er sich ans Essen, beschießt er ihn von oben.

Qarnını dolduranda Allah şiddətli qəzəbini onun üzərinə göndərəcək, Onun üstünə tökəcək.

24 Vom eisernen Geschoß wird er durchbohrt; ihn trifft der eherne Bogen.

Dəmir silahdan qaça bilsə də, Tunc ox onu dəlib-deşəcək,

25 Hinein dringt es und kommt heraus aus seinem Rücken. Ein Strahl von Galle fährt heraus; ein Schrecken lagert sich auf ihn.

Ox onu dəlib-keçəcək, Onun kürəyindən çıxacaq, Parlaq ucu ödünü dağıdıb tökəcək. Üstünə dəhşət gələcək.

26 Den Seinigen, die er geborgen glaubt, ist alles Unheil aufgespart. Sie frißt ein Feuer, das von selber brennt. Wer noch in seinem Zelte übrig ist, dem geht es schlimm.

Xəzinələrinin aqibəti qaranlıq olacaq, Üfürülməmiş od onu yeyib-qurtaracaq, Çadırında qalanları da yandırıb-yaxacaq.

27 Die Himmel offenbaren seine Schuld; die Erde selbst erhebt sich wider ihn.

Göylər şər işlərinin üstünü açacaq, Dünya onun əleyhinə qalxacaq.

28 Hinschwinden seines Hauses Einkünfte und Ausgaben an seinem Zornestag.

Allahın qəzəb günündə Azğın sellər sərvətini aparacaq.

29 Das ist des Frevlers Los vor Gott, des Widerspenstigen Geschick vom Höchsten."

Pis insan Allahdan belə pay alacaq, Allahın ona verdiyi irs budur».