Job 20

1 Da antwortete Sophar von Naama und sprach:

Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:

2 "Mich bringen die Gedanken wieder auf den gleichen Punkt; mein Eifer wählt in mir.

“Për këtë mendimet e mia më shtyjnë të përgjigjem, për shkak të shqetësimit që ndjej brenda vetes sime.

3 Ich höre schmähliche Belehrung; mir antwortet ein Geist, für den ich kein Verständnis habe.

Kam dëgjuar një qortim që më turpëron, por fryma ime më shtyn të përgjigjem ashtu si e gjykoj.

4 Du weißt das nicht, daß schon von altersher, seit Menschen auf der Erde sind,

A nuk e di ti që gjithnjë, qysh prej kohës që njeriu u vu mbi tokë,

5 der Frevler Jubel gar nicht lange währt, die Freude des Verruchten höchstens einen Augenblick?

triumfi i të këqijve zgjat pak dhe gëzimi i të pabesëve zgjat vetëm një çast?

6 Erhebt er sich bis in den Himmel und streckt sein Haupt bis in die Wolken,

Edhe sikur madhështia e tij të arrinte deri në qiell dhe koka e tij të prekte retë,

7 mit seinem Unterschlupf verschwindet er für alle Zeit. Die eben ihn gesehen, fragen, wo er sei.

ai do të vdesë për gjithmonë si jashtëqitjet e tij; ata që e kanë parë do të thonë: “Ku është?”.

8 Traumgleich zerfließt er, ohne Spuren, verschwindet wie ein Nachtgesicht.

Do të fluturojë si një ëndërr dhe nuk do të gjendet më; do të zhduket si një vegim nate.

9 Das Auge, das ihn sah, wird ihn nicht wieder schauen, und seine Heimat sieht ihn nimmer.

Syri që e shihte, nuk do ta dallojë më; edhe banesa e tij nuk do ta shohë më.

10 Ersatz den Armen seine Kinder leisten; die eignen Hände liefern seine Kinder ab.

Bijtë e tij do të kërkojnë të fitojnë favorin e të varfërve dhe duart e tij do të rivendosin pasurinë e tij.

11 Er stand in voller Lebenskraft; nun muß sie mit ihm in den Staub.

Forca rinore që i mbushte kockat do të dergjet në pluhur bashkë me të.

12 Wenn ihm das Böse noch so süß im Munde schmeckt, und birgt er's unter seiner Zunge,

Edhe sikur e keqja të jetë e ëmbël në gojën e tij, ai e fsheh atë nën gjuhë,

13 und spart er's auf und läßt's nicht los, behält es recht in seinem Gaumen,

nuk lejon që të dalë që andej por vazhdon ta mbajë në gojë.

14 dann ändert seine Speise sich in seinem Innern, wird Otterngift in seinem Leibe.

Por ushqimi i tij, që është në zorrët e veta transformohet dhe bëhet një helm gjarpëri brenda tij.

15 Er speit das Gut, das er verschlang; aus seinem Leibe treibt es Gott. -

Ai do të vjellë pasuritë që ka gëlltitur; vetë Perëndia do t’ia nxjerrë nga barku.

16 Er saugt der Nattern Gift; der Viper Zunge tötet ihn. -

Ai ka thithur helm gjarpëri, gjuha e një nepërke do ta vrasë.

17 Er labt sich nicht an Strömen, an Bächen voll von Honig und von Milch.

Nuk ka për të parë më lumenj as përrenj që rrjedhin me mjaltë dhe gjalpë.

18 Er führt zwar sein Erworbenes zum Munde, verschluckt es aber nicht; so, wie's ihm sein Gewinn erlaubt, genießt er's nicht.

Do të kthejë atë për të cilën është lodhur pa e vënë aspak në gojë; nuk do të ketë asnjë gëzim nga përfitimet e tregtisë së tij.

19 Weil er der Armen Hütten eingerissen, so darf er nichts auf dem geraubten Baugrund bauen.

Sepse ka shtypur dhe braktisur të varfrin, ka shtënë në dorë me forcë një shtëpi që nuk e kishte ndërtuar.

20 Er kannte nie für seinen Bauch Zufriedenheit; in seiner Lust bekam er nie genug.

Duke qenë se lakmia e tij nuk ka njohur kurrë qetësi, ai nuk do të shpëtojë asgjë nga gjërat që dëshironte aq shumë.

21 Wen zu verzehren er sich vorgenommen, der ist ihm nicht entgangen; drum ist sein Wohlstand nicht von Dauer.

Asgjë nuk do t’i shpëtojë pangopësisë së tij, prandaj mirëqënia e tij nuk do të zgjasë.

22 In vollem Glück befällt ihn Angst; was Elende an Leid bedrückt, kommt über ihn.

Kur të jetë në kulmin e bollëkut do të gjendet ngushtë; dora e të gjithë atyre që vuajnë do të ngrihet kundër tij.

23 Wenn er sich anschickt, seinen Leib zu füllen, entsendet gegen ihn er seines Zornes Glut, und macht er sich ans Essen, beschießt er ihn von oben.

Kur të jetë bërë gati për të mbushur barkun, Perëndia do të dërgojë mbi të zjarrin e zemërimit të tij, që do të bjerë mbi të kur të jetë duke ngrënë.

24 Vom eisernen Geschoß wird er durchbohrt; ihn trifft der eherne Bogen.

Ai mund të shpëtojë nga një armë prej hekuri, por atë do ta shpojë një hark prej bronzi.

25 Hinein dringt es und kommt heraus aus seinem Rücken. Ein Strahl von Galle fährt heraus; ein Schrecken lagert sich auf ihn.

Nxirret shigjeta që del nga trupi i tij, maja e shndritshme del nga vreri i tij, atë e pushton tmerri.

26 Den Seinigen, die er geborgen glaubt, ist alles Unheil aufgespart. Sie frißt ein Feuer, das von selber brennt. Wer noch in seinem Zelte übrig ist, dem geht es schlimm.

Errësirë e plotë është caktuar për thesaret e tij; do ta konsumojë një zjarr jo i nxitur; ata që kanë mbetur në çadrën e tij do të jenë në ankth.

27 Die Himmel offenbaren seine Schuld; die Erde selbst erhebt sich wider ihn.

Qielli do të zbulojë paudhësinë e tij dhe toka do të ngrihet kundër tij.

28 Hinschwinden seines Hauses Einkünfte und Ausgaben an seinem Zornestag.

Të ardhurat e shtëpisë së tij do t’i merren, do t’i marrin në ditën e zemërimit të tij.

29 Das ist des Frevlers Los vor Gott, des Widerspenstigen Geschick vom Höchsten."

Ky është fati që Perëndia i cakton njeriut të keq, trashëgimi që i është dhënë nga Perëndia.