Job 19

1 Darauf erwidert Job und spricht:

Əyyub belə cavab verdi:

2 "Wie lange peinigt ihr mich noch, zermartert mich mit euren Worten?

«Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,

3 Wohl dutzendmal versuchtet ihr, mir eine Niederlage zu bereiten. Ihr schämt euch nicht, zum Angriff gegen mich zu schreiten.

On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.

4 Ist's wahr, daß wirklich ich geirrt und daß im Irrtum ich verharre?

Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.

5 Wollt ihr gar groß tun gegen mich, so müßt ihr meine Schande mir beweisen.

Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.

6 So seht doch ein, daß Gott mir Hindernisse legt! Er hat mich in sein Netz verstrickt.

Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.

7 Ich schreie: 'Ha, Gewalttat'; niemand hört's. Ich rufe, und mein Recht bleibt aus.

Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.

8 Er hat mir meinen Weg verbaut, und meinen Pfad in Finsternis gehüllt.

Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.

9 Der Ehre hat er mich beraubt, die Krone mir vom Haupt gerissen,

Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.

10 zerschmettert mich, daß ich zerfahren und reißt, wie einen Baum, so mir das Hoffen aus.

O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.

11 Sein Zorn ist wider mich entbrannt; er achtet mich als seinen Feind.

Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.

12 All seine Scharen rücken an, erbauen einen Damm gerade auf mich zu und lagern rings sich um mein Zelt.

Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.

13 Mich lassen meine Brüder; Vertraute gehen von mir.

Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.

14 Nachbarn und Freunde bleiben aus, und meines Hauses Schützlinge vergessen mich.

Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.

15 Die Mägde achten mich für einen Fremden; ein Unbekannter bin ich ihnen.

Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.

16 Der Knecht hört nicht, wenn ich ihn rufe; ich muß ihn buchstäblich aufsuchen.

Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.

17 Und für mein Weib ist meine Zuneigung ein Ekel und meine Zärtlichkeiten meinen eigenen Kindern.

Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.

18 Sogar die Buben, sie verachten mich; sie spotten meiner, wenn ich mich erhebe.

Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.

19 Die Mindesten aus meinem Kreis verabscheun mich; es wenden, die ich gerngehabt, sich gegen mich.

Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.

20 An meiner Haut, an meinem Fleisch klebt mein Gebein; mit meinen Narben bin ich einzig da.

Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.

21 Erbarmet euch! Erbarmet euch, ihr meine Freunde! Denn Gottes Hand hat mich getroffen.

Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!

22 Warum verfolgt ihr mich wie Gott? Habt ihr an mir noch nicht genug?

Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?

23 Ach, möchten meine Worte aufgezeichnet und in ein Buch geschrieben werden,

Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,

24 auf Blei mit Eisenstift, auf ewig in den Fels gehauen!

Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.

25 Ich weiß bestimmt, für mich lebt ein Verteidiger, und schließlich tritt er doch auf Erden auf.

Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.

26 Dann ändert sich mein Körper hier; ich schaue Gott in meinem Leibe.

Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.

27 Den ich für mich ersehne, den sehe ich allein und niemand sonst; mag auch das Herz mir in der Brust hinschwinden.

Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!

28 Ihr sprechet ja: 'Womit nur wollen gegen ihn wir vorgehen, da doch der Hauptgrund jetzt bei ihm gefunden ist?'

Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,

29 Nur hütet euch vor der Verleumdung! Verleumdung ist ja Gift und Sünde, daß ihr erfahrt, was richten heißt."

Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».