Job 18

1 Darauf erwiderte Bildad von Schuach:

Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

2 "Wie lange steht's noch an, bis daß ihr Schluß mit diesen Worten macht, bis ihr belehrt und wir erwidern können?

“Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.

3 Warum sind wir wie Vieh geachtet, nach eurer Ansicht wie vernagelt?

Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?

4 Der du in deiner Wut dich selbst zerfleischst, soll deinetwegen gar die Welt sich selber überlassen sein? Und soll der Fels von seiner Stelle rücken?

Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?

5 Jedoch des Frevlers Licht verlischt; nicht brennt mehr seines Herdes Feuer.

Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.

6 Das Licht verfinstert sich in seinem Zelt, und seine Leuchte über ihm erlischt.

Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.

7 Im besten Alter lahmt sein Schritt; sein eigener Rat bringt ihn zu Fall.

Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.

8 Sein Fuß wird in dem Netz verstrickt, und im Gestrüpp verfängt er sich.

Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

9 Die Ferse hält der Fallstrick fest, und Schlingen klammern sich an ihn.

Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.

10 Versteckt am Boden ist das Seil; die Falle liegt am Weg für ihn.

Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.

11 Die Schrecken lagern sich um ihn und machen, daß er Angst bekommt. -

Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.

12 Die Kinder sollen Hunger leiden, und Unheil sei bereit für seine Gattin!

Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.

13 Die Glieder seines Leibs verzehre, des Todes Erstgeborener verzehre seine Glieder! -

Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.

14 Aus seinem Zelte, seinem Glücke wird er fortgerissen; man führt ihn zu dem Schreckenskönig.

Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.

15 Man wohnt in seinem Zelte ohne ihn; auf seine Wohnung streut man Schwefel.

Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.

16 Von unten dorren seine Wurzeln, und oben welken seine Zweige.

Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.

17 Und von der Erde schwindet sein Gedächtnis; kein Name bleibt ihm bei den Leuten draußen.

Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.

18 Man stößt ihn aus dem Licht in Nacht und treibt ihn aus der Welt hinaus.

Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.

19 Nicht Schoß noch Sproß hat er im Volk; nicht einer bleibt in seiner Wohnung übrig.

Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.

20 Ob seines Schicksals starrt der Westen, und die im Osten faßt ein Grauen.

Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.

21 Dies ist des Frevlers Los, und dahin kommt's mit dem, der nichts von Gott mehr wissen will."

Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij