Job 16
1 Darauf erwidert Job und spricht:
Əyyub belə cavab verdi:
2 "Desgleichen hörte ich schon viel; ihr alle seid mir leidige Tröster.
«Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
3 Sind zweckvoll windige Worte? Oder, was zwingt dich, daß du Rede stehst?
Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
4 Wie ihr, so könnte ich auch reden, wärt ihr an meiner Stelle. Ich übertrumpfte euch durch Worte, und schüttelte bloß mit dem Kopfe über euch.
Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
5 Mit meinem Munde tröstete ich euch, doch Mitleid hielte meine Lippen an.
Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
6 Wenn aber ich jetzt rede, so wird mein Schmerz doch nicht gelindert. Und unterlaß ich es, was nur verliere ich?
Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
7 So hat man also mich besiegt. Du hast mir das verwirrt, was für mich zeugt,
Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
8 hast wehrlos mich gemacht. - Zum Kläger ward er mir und trat mir gegenüber; er sagte mir ins Angesicht, ich löge.
Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
9 Er rümpft die Nase und befeindet mich und knirscht mit seinen Zähnen wider mich, und als mein Feind rollt er die Augen gegen mich.
Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
10 Sie sperren gegen mich den Mund weit auf und schlagen mich gar schmählich auf die Wangen; dabei ergänzen sie sich gegenseitig wider mich.
Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
11 Dem Bösewicht gibt Gott mich preis; durch Frevler Hände macht er meine Wunde aufbrechen.
Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
12 Ich lebte ruhig. Da kam im Sturm er gegen mich, ergriff mich an dem Nacken, warf mich hin und machte mich für sich zur Zielscheibe.
Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
13 Die Pfeile schwirren um mich her. Er spaltet meine Nieren schonungslos und schüttet meine Galle auf den Boden.
Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
14 Er bricht mir Bresche ein um Bresche und rennt gleich einem Kriegsheld wider mich.
Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
15 Da habe ich das Trauerkleid mir angenäht und in den Staub mein Horn gebohrt.
Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
16 Vom Weinen rot ist mein Gesicht, und meine Augen sind umflort.
Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
17 Und doch war schuldlos meine Hand, aufrichtig immer mein Gebet.
Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
18 Du, Erde, decke nicht mein Blut, und meinem Klageruf sei keine Schranke!
Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
19 Im Himmel gibt's für mich noch Zeugen und Eideshelfer in den Höhen.
Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
20 Fürsprecher sind mir meine Sitten. Mein Auge weint zu Gott,
Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
21 daß er dem Manne Recht verschaffe gegen Gott, so, wie man's bei den Menschen macht und seinesgleichen.
Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
22 Denn wenig Jahre noch, dann walle ich auf einem Pfade ohne Wiederkehr."
Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
