Job 12

1 Darauf gab Job zur Antwort:

Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:

2 "Wahrhaftig, ihr seid Leute; ausstirbt mit euch die Weisheit.

Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?

3 Ich habe aber auch Verstand wie euer einer, ich falle gegen euch nicht ab. Wem wären solche Dinge fremd? -

Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?

4 Dem Nächsten diene ich zum Schimpf, dem, der zu Gott ruft und den er erhört, dem vollkommenen Gerechten, zum Gespött.

Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.

5 Ich gleiche einer Nessel, gar verachtenswert, nach Ansicht Glücklicher für Fußtritte ausersehen.

Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.

6 Den Räubern aber sind die Zelte sicher, und Sicherheit genießen, die Gott reizen für das, was Gott in ihreHände hat gegeben.

Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.

7 Befrage nur die Tiere! Sie können es dir sagen; die Vögel auch beweisen dir's.

A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.

8 Schau dir die Erde an! Sie lehrt es dich; die Fische in dem Meer bezeugen dir's:

Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.

9 Wer nur in aller Welt weiß nicht, daß Gottes Hand dies hat geschaffen,

Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?

10 daß jedes Wesen ist in seiner Hand, der Odem aller Sterblichen? -

W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.

11 Ist nicht das Ohr zum Worteprüfen so geschaffen, gerade wie der Gaumen, daß er Speise koste? -

Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?

12 Ist Weisheit bei den Alten, Verstand bei langem Leben bloß zu finden,

W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.

13 dann muß bei ihm recht große Weisheit, Verstand und kluger Rat zu finden sein.

Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.

14 Was er zerstört, das baut man nimmer auf, und nimmt er jemanden gefangen, der wird nicht wieder frei.

Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.

15 Wenn er den Wassern wehrt, dann bleiben sie an Ort und Stelle; wenn er sie ledig läßt, aufwühlen sie die Erde.

On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.

16 Von ihm kommt Stärke und Erfolg; sein ist der Irrende, sein der Verführer.

U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.

17 Er, der da Räte barfuß ziehen läßt und Richtern den Verstand wegnimmt,

On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.

18 der Königen die Diademe löst und ihnen Stricke um die Hüften legt,

On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.

19 der Priester barfuß ziehen läßt und der Beamte stürzt,

Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.

20 der stocken macht geübte Redner und Greisen den Verstand wegnimmt,

Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.

21 der Schande ausgießt über Vornehme und Höflingen die Schärpen lockert,

Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.

22 der Tiefes aus dem Dunkel zieht und an das Licht das Finstere bringt,

On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.

23 der Heiden in die Irre führt und sie vernichtet und Heidenvölker niederstreckt und liegen läßt,

Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.

24 der zagen macht die Landeshäupter und sie in auswegloser Wirrnis irreführt,

On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;

25 daß sie in finsterem Dunkel tappen und der sie wie Betrunkene taumeln macht."

Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.