Jakobus 2
1 Meine Brüder, haltet den Glauben an unseren verherrlichten Herrn Jesus Christus frei von Parteilichkeit.
ஹே மம ப்⁴ராதர: , யூயம் அஸ்மாகம்’ தேஜஸ்விந: ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய த⁴ர்ம்மம்’ முகா²பேக்ஷயா ந தா⁴ரயத|
2 Betritt zum Beispiel eure Versammlung, ein Mann mit goldenem Fingerring und prächtigem Kleid, zugleich erscheint ein Armer in unansehnlichem Kleid,
யதோ யுஷ்மாகம்’ ஸபா⁴யாம்’ ஸ்வர்ணாங்கு³ரீயகயுக்தே ப்⁴ராஜிஷ்ணுபரிச்ச²தே³ புருஷே ப்ரவிஷ்டே மலிநவஸ்த்ரே கஸ்மிம்’ஸ்²சித்³ த³ரித்³ரே(அ)பி ப்ரவிஷ்டே
3 und ihr richtet eure Blicke auf den mit prächtigem Kleid hin und sagt zu ihm: "Setze du dich hier auf den bequemen Platz!", zu dem Armen aber: "Stelle dich dorthin!" oder: "Setze dich hier unten neben meinen Schemel!",
யூயம்’ யதி³ தம்’ ப்⁴ராஜிஷ்ணுபரிச்ச²த³வஸாநம்’ ஜநம்’ நிரீக்ஷ்ய வதே³த ப⁴வாந் அத்ரோத்தமஸ்தா²ந உபவிஸ²த்விதி கிஞ்ச தம்’ த³ரித்³ரம்’ யதி³ வதே³த த்வம் அமுஸ்மிந் ஸ்தா²நே திஷ்ட² யத்³வாத்ர மம பாத³பீட² உபவிஸே²தி,
4 habt ihr denn da bei euch nicht einen Unterschied gemacht, und wurdet ihr nicht Richter nach ganz schlechten Grundsätzen?
தர்ஹி மந: ஸு விஸே²ஷ்ய யூயம்’ கிம்’ குதர்கை: குவிசாரகா ந ப⁴வத²?
5 Hört, meine lieben Brüder! Hat Gott nicht die, die vor der Welt arm sind, auserwählt, im Glauben reich zu sein und Erben jenes Reiches, das er denen verheißen hat, die ihn lieben?
ஹே மம ப்ரியப்⁴ராதர: , ஸ்²ரு’ணுத, ஸம்’ஸாரே யே த³ரித்³ராஸ்தாந் ஈஸ்²வரோ விஸ்²வாஸேந த⁴நிந: ஸ்வப்ரேமகாரிப்⁴யஸ்²ச ப்ரதிஸ்²ருதஸ்ய ராஜ்யஸ்யாதி⁴காரிண: கர்த்தும்’ கிம்’ ந வரீதவாந்? கிந்து த³ரித்³ரோ யுஷ்மாபி⁴ரவஜ்ஞாயதே|
6 Und ihr verunehrt den Armen. Sind es nicht die Reichen, die euch vergewaltigen, sind nicht sie es, die euch vor die Gerichte zerren,
த⁴நவந்த ஏவ கிம்’ யுஷ்மாந் நோபத்³ரவந்தி ப³லாச்ச விசாராஸநாநாம்’ ஸமீபம்’ ந நயந்தி?
7 und lästern nicht gerade sie den edlen Namen, der über euch angerufen worden ist?
யுஷ்மது³பரி பரிகீர்த்திதம்’ பரமம்’ நாம கிம்’ தைரேவ ந நிந்த்³யதே?
8 Wenn ihr jedoch das königliche Gesetz erfüllt, das nach der Schrift lautet: "Du sollst deinen Nächsten lieben wie dich selbst", dann tut ihr recht.
கிஞ்ச த்வம்’ ஸ்வஸமீபவாஸிநி ஸ்வாத்மவத் ப்ரீயஸ்வ, ஏதச்சா²ஸ்த்ரீயவசநாநுஸாரதோ யதி³ யூயம்’ ராஜகீயவ்யவஸ்தா²ம்’ பாலயத² தர்ஹி ப⁴த்³ரம்’ குருத²|
9 Doch nehmt ihr auf die Menschen Rücksicht, alsdann begeht ihr eine Sünde, und es überführt euch das Gesetz als Übertreter.
யதி³ ச முகா²பேக்ஷாம்’ குருத² தர்ஹி பாபம் ஆசரத² வ்யவஸ்த²யா சாஜ்ஞாலங்கி⁴ந இவ தூ³ஷ்யத்⁴வே|
10 Mag einer das Gesetz auch ganz erfüllen, in einem einzigen Punkt es aber übertreten, so hat er sich gegen alle verfehlt.
யதோ ய: கஸ்²சித் க்ரு’த்ஸ்நாம்’ வ்யவஸ்தா²ம்’ பாலயதி ஸ யத்³யேகஸ்மிந் விதௌ⁴ ஸ்க²லதி தர்ஹி ஸர்வ்வேஷாம் அபராதீ⁴ ப⁴வதி|
11 Denn er, der sprach: "Du sollst nicht ehebrechen", hat auch gesagt: "Du sollst nicht töten." Brichst du zwar nicht die Ehe, aber tötest du, so hast du das Gesetz doch übertreten.
யதோ ஹேதோஸ்த்வம்’ பரதா³ராந் மா க³ச்சே²தி ய: கதி²தவாந் ஸ ஏவ நரஹத்யாம்’ மா குர்ய்யா இத்யபி கதி²தவாந் தஸ்மாத் த்வம்’ பரதா³ராந் ந க³த்வா யதி³ நரஹத்யாம்’ கரோஷி தர்ஹி வ்யவஸ்தா²லங்கீ⁴ ப⁴வஸி|
12 Redet und handelt wie solche, die durch das Gesetz der Freiheit abgeurteilt werden sollen.
முக்தே ர்வ்யவஸ்தா²தோ யேஷாம்’ விசாரேண ப⁴விதவ்யம்’ தாத்³ரு’ஸா² லோகா இவ யூயம்’ கதா²ம்’ கத²யத கர்ம்ம குருத ச|
13 Erbarmungslos kommt das Gericht über den, der selber kein Erbarmen übt. Barmherzigkeit dagegen triumphiert über das Gericht.
யோ த³யாம்’ நாசரதி தஸ்ய விசாரோ நிர்த்³த³யேந காரிஷ்யதே, கிந்து த³யா விசாரம் அபி⁴ப⁴விஷ்யதி|
14 Was nützt es, meine Brüder, wenn einer sagt, er habe Glauben, aber keine Werke aufzuweisen hat? Kann denn der Glaube ihn retten?
ஹே மம ப்⁴ராதர: , மம ப்ரத்யயோ(அ)ஸ்தீதி ய: கத²யதி தஸ்ய கர்ம்மாணி யதி³ ந வித்³யந்த தர்ஹி தேந கிம்’ ப²லம்’? தேந ப்ரத்யயேந கிம்’ தஸ்ய பரித்ராணம்’ ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி?
15 Fehlt es einem Bruder oder einer Schwester an der Kleidung oder ermangeln sie der täglichen Nahrung,
கேஷுசித்³ ப்⁴ராத்ரு’ஷு ப⁴கி³நீஷு வா வஸநஹீநேஷு ப்ராத்யஹிகாஹாரஹீநேஷு ச ஸத்ஸு யுஷ்மாகம்’ கோ(அ)பி தேப்⁴ய: ஸ²ரீரார்த²ம்’ ப்ரயோஜநீயாநி த்³ரவ்யாணி ந த³த்வா யதி³ தாந் வதே³த்,
16 und einer aus euch sagt zu ihnen: "Geht hin im Frieden, zieht euch warm an und sättigt euch!", ihr gebt ihnen aber nicht, was für den Leib nötig ist, was nützt es dann?
யூயம்’ ஸகுஸ²லம்’ க³த்வோஷ்ணகா³த்ரா ப⁴வத த்ரு’ப்யத சேதி தர்ஹ்யேதேந கிம்’ ப²லம்’?
17 Also verhält es sich auch mit dem Glauben; wenn er keine Werke aufzuweisen hat, ist er für sich allein tot.
தத்³வத் ப்ரத்யயோ யதி³ கர்ம்மபி⁴ ர்யுக்தோ ந ப⁴வேத் தர்ஹ்யேகாகித்வாத் ம்ரு’த ஏவாஸ்தே|
18 Doch da könnte jemand sagen: "Du hast den Glauben, und ich habe Werke." - Zeige mir deinen Glauben ohne Werke, dann will auch ich aus meinen Werken dir den Glauben zeigen.
கிஞ்ச கஸ்²சித்³ இத³ம்’ வதி³ஷ்யதி தவ ப்ரத்யயோ வித்³யதே மம ச கர்ம்மாணி வித்³யந்தே, த்வம்’ கர்ம்மஹீநம்’ ஸ்வப்ரத்யயம்’ மாம்’ த³ர்ஸ²ய தர்ஹ்யஹமபி மத்கர்ம்மப்⁴ய: ஸ்வப்ரத்யயம்’ த்வாம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யாமி|
19 Du glaubst: es gibt nur einen Gott. Ganz recht! Auch die Dämonen glauben und erschaudern.
ஏக ஈஸ்²வரோ (அ)ஸ்தீதி த்வம்’ ப்ரத்யேஷி| ப⁴த்³ரம்’ கரோஷி| பூ⁴தா அபி தத் ப்ரதியந்தி கம்பந்தே ச|
20 Willst du nun einsehen, du Tor, daß der Glaube ohne Werke wertlos ist?
கிந்து ஹே நிர்ப்³போ³த⁴மாநவ, கர்ம்மஹீந: ப்ரத்யயோ ம்ரு’த ஏவாஸ்த்யேதத்³ அவக³ந்தும்’ கிம் இச்ச²ஸி?
21 Ward unser Vater Abraham nicht aus Werken gerechtfertigt, als er seinen Sohn Isaak auf dem Altare dargebracht hatte?
அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷோ ய இப்³ராஹீம் ஸ்வபுத்ரம் இஸ்ஹாகம்’ யஜ்ஞவேத்³யாம் உத்ஸ்ரு’ஷ்டவாந் ஸ கிம்’ கர்ம்மப்⁴யோ ந ஸபுண்யீக்ரு’த: ?
22 Du siehst, wie der Glaube bei seinen Werken mitwirkte und daß der Glaube aus den Werken erst zur Vollendung kam.
ப்ரத்யயே தஸ்ய கர்ம்மணாம்’ ஸஹகாரிணி ஜாதே கர்ம்மபி⁴: ப்ரத்யய: ஸித்³தோ⁴ (அ)ப⁴வத் தத் கிம்’ பஸ்²யஸி?
23 So ward die Schrift erfüllt, die sagt: "Abraham glaubte Gott, und dies ward ihm als Gerechtigkeit angerechnet" und "er ward Freund Gottes genannt."
இத்த²ஞ்சேத³ம்’ ஸா²ஸ்த்ரீயவசநம்’ ஸப²லம் அப⁴வத், இப்³ராஹீம் பரமேஸ்²வரே விஸ்²வஸிதவாந் தச்ச தஸ்ய புண்யாயாக³ண்யத ஸ சேஸ்²வரஸ்ய மித்ர இதி நாம லப்³த⁴வாந்|
24 Ihr seht also, daß der Mensch aus Werken gerecht wird und nicht aus dem Glauben allein.
பஸ்²யத மாநவ: கர்ம்மப்⁴ய: ஸபுண்யீக்ரியதே ந சைகாகிநா ப்ரத்யயேந|
25 Und wurde nicht in gleicher Weise auch die Dirne Rahab aus Werken gerechtfertigt, weil sie die Kundschafter bei sich aufnahm und sie auf einem anderen Wege wiederum entließ?
தத்³வத்³ யா ராஹப்³நாமிகா வாராங்க³நா சாராந் அநுக்³ரு’ஹ்யாபரேண மார்கே³ண விஸஸர்ஜ ஸாபி கிம்’ கர்ம்மப்⁴யோ ந ஸபுண்யீக்ரு’தா?
26 Denn wie der Leib ohne Seele tot ist, so ist auch der Glaube ohne Werke tot.
அதஏவாத்மஹீநோ தே³ஹோ யதா² ம்ரு’தோ(அ)ஸ்தி ததை²வ கர்ம்மஹீந: ப்ரத்யயோ(அ)பி ம்ரு’தோ(அ)ஸ்தி|
