< 5 Mose 26 >

1 "Kommst du in das Land, das dir der Herr, dein Gott, zu eigen gibt, nimmst du es in Besitz und siedelst du darin,
Pea ʻe hoko ʻo pehē, “ʻOka ke ka hoko ki he fonua ʻaia ʻoku foaki kiate koe ʻe Sihova ko ho ʻOtua ko ho tofiʻa, pea kuo ke maʻu ia, mo ke nofo ki ai;
2 dann nimm einen Teil des ersten Abhubs all der Feldfrüchte, die du aus deinem Lande einbringst, das dir der Herr, dein Gott, gibt, lege sie in einen Korb und gehe zu der Stätte, die der Herr, dein Gott, erwählt, um seinen Namen dort wohnen zu lassen!
Te ke toʻo ai mei he ngaahi ʻuluaki fua kotoa pē ʻoe fonua ʻaia te ke ʻomi mei ho fonua ʻaia ʻoku foaki kiate koe ʻe Sihova ko ho ʻOtua, ʻe faʻo ia ki he kato, pea te ke ʻalu ki he potu ʻaia ʻe fili ʻe Sihova ko ho ʻOtua ke ʻai ki ai hono huafa.
3 Tritt zu dem Priester hin, der zu jener Zeit Dienste tut, und sprich zu ihm: 'Hiermit zeige ich heute dem Herrn, deinem Gott, an, daß ich in das Land gekommen bin, das uns zu geben der Herr unseren Vätern zugeschworen!'
Pea te ke ʻalu ki he taulaʻeiki ʻaia ʻoku ʻi ai ʻi he ngaahi ʻaho ko ia, pea ke pehē kiate ia, ‘ʻOku ou fakahā he ʻaho ni kia Sihova ko ho ʻOtua, kuo u haʻu mei he fonua ʻaia naʻe fuakava ai ʻa Sihova ki heʻetau ngaahi tamai ke foaki kiate kitautolu.’
4 Dann nehme der Priester den Korb aus deiner Hand und stelle ihn vor den Altar des Herrn, deines Gottes!
Pea ʻe toʻo ʻe he taulaʻeiki ʻae kato mei ho nima, pea ʻe tuku ia ʻi he haʻohaʻonga ʻoe feilaulauʻanga kia Sihova ko ho ʻOtua.
5 Dann heb an und sprich also vor dem Herrn, deinem Gott: 'Ein Aramäer, stammgetrennt, ist mein Ahn gewesen. Er zog mit einem geringen Häuflein nach Ägypten, war dort zu Gast und ward daselbst zu großem, starkem und zahlreichem Volke.
Pea te ke lea ʻo pehē, ʻi he ʻao ʻo Sihova ko ho ʻOtua, ‘Ko ʻeku tamai ko e Silia tei mate, pea naʻe ʻalu hifo ia mo e tokosiʻi ki ʻIsipite, pea ʻāunofo ai, pea naʻe tupu ai ia ko e puleʻanga lahi, mo mālohi, mo tokolahi:
6 Die Ägypter aber Behandelten uns und bedrückten uns und legten uns harte Arbeit auf!
Pea naʻe fai kovi kiate kimautolu ʻae kakai ʻIsipite, ʻo tautea ʻakimautolu, ʻo hilifaki kiate kimautolu ʻae ngāue fakapōpula lahi:
7 Da schrieen wir zum Herrn, dem Gott unserer Väter. Und der Herr erhörte unser Rufen und sah auf unser Elend, unsere Mühsal und Qual.
Pea ʻi heʻemau tangi kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻemau ngaahi tamai, naʻe tokanga ʻa Sihova ki homau leʻo, pea naʻe ʻafio ia ki heʻemau ngaahi mamahi, mo ʻemau ngāue, mo homau fakafiuʻi:
8 Dann führte der Herr uns aus Ägypten mit starker Hand und ausgerecktem Arme, mit furchtbarer Macht und unter Zeichen und Wundern.
Pea naʻe ʻomi ʻe Sihova ʻakimautolu mei ʻIsipite ʻaki ʻae nima māfimafi, mo e nima kuo mafao atu, pea ʻi he ngaahi meʻa fakamanavahē lahi, mo e ngaahi fakaʻilonga, mo e ngaahi meʻa fakaofo:
9 Er brachte uns an diese Stätte und gab uns dieses Land, ein Land, von Milch und Honig fließend.
Pea kuo ne ʻomi ʻakimautolu ki he potu ni, pea kuo ne foaki kiate kimautolu ʻae fonua ni, ko e fonua ʻoku mahu tāfea ʻi he huʻahuhū mo e honi.
10 Und hier bringe ich den ersten Abhub der Früchte aus dem Lande, das Du mir gegeben, Herr!' Damit laß sie beim Herrn deinem Gott, wirf dich nieder vor dem Herrn, deinem Gott,
Pea ko eni, vakai, kuo u ʻomi ʻae ʻuluaki fua ʻoe fonua ʻaia kuo ke foaki ʻe koe, ʻE Sihova, kiate au.’ “Pea te ke fokotuʻu ia ʻi he ʻao ʻo Sihova ko ho ʻOtua, pea te ke lotu ʻi he ʻao ʻo Sihova ko ho ʻOtua:
11 und freue dich an all dem Segen, den dir und deinem Haus der Herr, dein Gott, geschenkt, du selbst, der Levite und der Fremdling bei dir!
Pea te ke fiefia ʻi he lelei kotoa pē ʻaia ʻoku foaki ʻe Sihova ko ho ʻOtua kiate koe, pea ki ho fale, ʻa koe, mo e Livai, mo e muli ʻoku ʻiate kimoutolu.
12 Lieferst du vollständig im dritten Jahre, dem Zehntjahre, den ganzen Zehnten deiner Erträgnisse ab, dann gib ihn den Leviten, Fremdlingen, Waisen und Witwen, damit sie ihn in deinen Toren verzehren und sich sättigen!
“He hili hao tukuhau ʻi hono hongofulu ʻoe vahe ʻo hoʻo meʻa kotoa pē ʻi hono tolu ʻoe taʻu, ʻaia ko e taʻu ʻoe tukuhau, pea kuo ke ʻatu ia ki he kau Livai, mo e muli, mo e tamai mate, mo e uitou, koeʻuhi kenau kai ʻi hoʻo ngaahi kolo, pea mākona;
13 Dann erkläre vor dem Herrn, deinem Gott: 'Ich habe das Heilige aus dem Haus geschafft und es den Leviten, Fremdlingen, Waisen und Witwen gegeben, genau nach Deinem Gebote, das Du mir geboten. Ich habe keines Deiner Gebote übertreten und keines vergessen.
Pea te ke toki lea koe ʻi he ʻao ʻo Sihova ko ho ʻOtua, Kuo u ʻomi ʻae ngaahi meʻa tapu mei hoku fale, pea kuo u foaki foki ia ki he kau Livai, pea ki he muli, mo e tamai mate, mo e uitou, ʻo hangē ko hoʻo ngaahi fekau kotoa pē ʻaia naʻa ke fekau kiate au: naʻe ʻikai te u talangataʻa ki hoʻo fekau, pea naʻe ʻikai te u fakangalongaloʻi ia:
14 Ich habe nichts davon im Tempel genossen und nichts davon beseitigt in unfrommer Weise und habe nichts davon einem Toten gegeben. Ich gehorche der Stimme des Herrn, meines Gottes, und tue alles, was Du mir befahlst.
Naʻe ʻikai te u kai mei ai ʻi heʻeku mamahi, pea naʻe ʻikai siʻi te u toʻo ha meʻa mei ai ʻi he ngāue taʻemaʻa, pe ʻatu ha meʻa mei ai maʻae kakai mate: ka kuo u tokanga ki he leʻo ʻo Sihova ko hoku ʻOtua, pea kuo u fai ʻo fakatatau ki he ngaahi meʻa kuo ke fekau kiate au.
15 Neige Dich von Deiner heiligen Wohnung, vom Himmel, und segne Dein Volk Israel und die Scholle, die Du uns gegeben, wie Du unseren Vätern zugeschworen, ein Land, von Milch und Honig fließend!'
‌ʻAfio hifo mei ho ʻafioʻanga māʻoniʻoni mei he langi, pea tāpuaki ho kakai ko ʻIsileli, mo e fonua kuo ke foaki mai kiate kimautolu, ʻo hangē ko hoʻo fuakava ki heʻemau ngaahi tamai, ko e fonua ʻoku mahutāfea ʻi he huʻahuhu mo e honi.
16 Heute befiehlt dir der Herr, dein Gott, diese Gebote und Gebräuche zu tun. So befolge sie sorgfältig von ganzem Herzen und aus ganzer Seele!
“Kuo fekau kiate koe he ʻaho ni ʻe Sihova ko ho ʻOtua ke ke fai ʻae ngaahi tuʻutuʻuni mo e ngaahi fakamaau: ko ia ke ke tauhi mo ke fai ki ai ʻaki ho loto kotoa, mo ho laumālie kotoa.
17 Du erklärst heute von dem Herrn, er soll dein Gott sein und du wollest in seinen Wegen wandeln, seine Gesetze, Gebote und Gebräuche halten und seiner Stimme gehorchen.
Kuo ke fakahā he ʻaho ni ko Sihova ko ho ʻOtua, pea te ke ʻalu ʻi hono ngaahi hala, mo ke tauhi ʻene ngaahi tuʻutuʻuni, mo ʻene ngaahi fekau, mo ʻene ngaahi fakamaau, pea te ke tokanga ki hono leʻo:
18 Und der Herr erklärt heute von dir, du sollest ihm ein Sondervolk sein, wie er dir verheißen, wenn du all seine Gebote befolgst.
Pea kuo fakahā ʻe Sihova he ʻaho ni ko ʻene kakai mahuʻinga ʻakimoutolu, ʻo hangē ko ʻene talaʻofa kiate koe, pea koeʻuhi ke ke tauhi ʻene ngaahi fekau kotoa pē;
19 Er wolle dich hoch über alle Völker setzen, die er geschaffen, zu Preis, Ruhm und Ehre, und du sollst dem Herrn, deinem Gott, ein heiliges Volk sein, wie er zugesagt hat."
Pea ke ne ngaohi koe ke ke māʻolunga lahi ʻi he ngaahi puleʻanga kotoa pē kuo ne ngaohi, ʻi he ongoongolelei, pea ʻi he hingoa, pea ʻi he fakaʻapaʻapa; pea koeʻuhi ke ke hoko ko e kakai māʻoniʻoni kia Sihova ko ho ʻOtua, ʻo hangē ko ʻene folofola.

< 5 Mose 26 >