Apostelgeschichte 14

1 In Ikonium gingen sie ebenfalls in die jüdische Synagoge und predigten, So daß eine große Menge von Juden und Heiden gläubig wurde.

تَو دْوَو جَنَو یُگَپَدْ اِکَنِیَنَگَرَسْتھَیِہُودِییاناں بھَجَنَبھَوَنَں گَتْوا یَتھا بَہَوو یِہُودِییا اَنْیَدےشِییَلوکاشْچَ وْیَشْوَسَنْ تادرِشِیں کَتھاں کَتھِتَوَنْتَو۔

2 Die Juden aber, die ungläubig blieben, reizten und erbitterten die Heiden gegen die Brüder.

کِنْتُ وِشْواسَہِینا یِہُودِییا اَنْیَدیشِییَلوکانْ کُپْرَورِتِّں گْراہَیِتْوا بھْراترِگَنَں پْرَتِ تیشاں وَیرَں جَنِتَوَنْتَح۔

3 Trotzdem konnten Sie dort noch eine Zeitlang bleiben und predigten freimütig im Vertrauen auf den Herrn, der für das Wort seiner Gnade Zeugnis gab durch Zeichen und Wunder, die er durch ihre Hände geschehen ließ.

اَتَح سْوانُگْرَہَکَتھایاح پْرَمانَں دَتْوا تَیو رْہَسْتَے رْبَہُلَکْشَنَمْ اَدْبھُتَکَرْمَّ چَ پْراکاشَیَدْ یَح پْرَبھُسْتَسْیَ کَتھا اَکْشوبھینَ پْرَچارْیَّ تَو تَتْرَ بَہُدِنانِ سَمَواتِشْٹھیتاں۔

4 Da spaltete sich die Bevölkerung der Stadt; die einen hielten es mit den Juden, die anderen mit den Aposteln.

کِنْتُ کِیَنْتو لوکا یِہُودِییاناں سَپَکْشاح کِیَنْتو لوکاح پْریرِتاناں سَپَکْشا جاتاح، اَتو ناگَرِکَجَنَنِوَہَمَدھْیے بھِنَّواکْیَتْوَمْ اَبھَوَتْ۔

5 Als aber bei Heiden und Juden unter Anführung ihrer Vorsteher eine Bewegung entstand, sie zu mißhandeln und zu steinigen,

اَنْیَدیشِییا یِہُودِییاسْتیشامْ اَدھِپَتَیَشْچَ دَوراتْمْیَں کُتْوا تَو پْرَسْتَرَیراہَنْتُمْ اُدْیَتاح۔

6 brachten sie sich, sobald sie das merkten, in den Städten Lykaoniens in Sicherheit: in Lystra, Derbe und in deren Umgegend.

تَو تَدْوارْتّاں پْراپْیَ پَلایِتْوا لُکایَنِیادیشَسْیانْتَرْوَّرْتِّلُسْتْرادَرْبّو

7 Dort verkündigten sie nun das Evangelium.

تَتْسَمِیپَسْتھَدیشَنْچَ گَتْوا تَتْرَ سُسَںوادَں پْرَچارَیَتاں۔

8 In Lystra saß ein Mann da, kraftlos an seinen Füßen von Geburt an; er hatte niemals gehen können.

تَتْروبھَیَپادَیوشْچَلَنَشَکْتِہِینو جَنْمارَبھْیَ کھَنْجَح کَداپِ گَمَنَں ناکَروتْ ایتادرِشَ ایکو مانُشو لُسْتْرانَگَرَ اُپَوِشْیَ پَولَسْیَ کَتھاں شْرُتَوانْ۔

9 Dieser hörte der Predigt des Paulus aufmerksam zu. Der aber blickte ihn an, sah, daß er Glauben hatte, um geheilt werden zu können,

ایتَسْمِنْ سَمَیے پَولَسْتَمْپْرَتِ درِشْٹِں کرِتْوا تَسْیَ سْواسْتھْیے وِشْواسَں وِدِتْوا پْروچَّیح کَتھِتَوانْ

10 und sprach zu ihm mit lauter Stimme: "Stell dich aufrecht auf deine Füße!" Und er sprang auf und ging umher.

پَدْبھْیامُتِّشْٹھَنْ رِجُ رْبھَوَ۔ تَتَح سَ اُلَّمْپھَں کرِتْوا گَمَناگَمَنے کُتَوانْ۔

11 Als die Volksscharen sahen, was Paulus getan hatte, erhoben sie ihre Stimmen und riefen auf lykaonisch: "Götter in Menschengestalt sind zu uns herabgestiegen."

تَدا لوکاح پَولَسْیَ تَتْ کارْیَّں وِلوکْیَ لُکایَنِییَبھاشَیا پْروچَّیح کَتھامیتاں کَتھِتَوَنْتَح، دیوا مَنُشْیَرُوپَں دھرِتْواسْماکَں سَمِیپَمْ اَواروہَنْ۔

12 Den Barnabas nannten sie Zeus, den Paulus Hermes, weil er das Wort führte.

تے بَرْنَبّاں یُوپِتَرَمْ اَوَدَنْ پَولَشْچَ مُکھْیو وَکْتا تَسْماتْ تَں مَرْکُرِیَمْ اَوَدَنْ۔

13 Der Priester des Zeus vor der Stadt ließ Stiere und Kränze an das Tor bringen und wollte samt den Volksscharen opfern.

تَسْیَ نَگَرَسْیَ سَمُّکھے سْتھاپِتَسْیَ یُوپِتَرَوِگْرَہَسْیَ یاجَکو ورِشانْ پُشْپَمالاشْچَ دْوارَسَمِیپَمْ آنِییَ لوکَیح سَرْدّھَں تاوُدِّشْیَ سَمُتْسرِجْیَ داتُمْ اُدْیَتَح۔

14 Als die Apostel Barnabas und Paulus dies erfuhren, zerrissen sie ihre Kleider, sprangen unter das Volk

تَدْوارْتّاں شْرُتْوا بَرْنَبّاپَولَو سْوِییَوَسْتْرانِ چھِتْوا لوکاناں مَدھْیَں ویگینَ پْرَوِشْیَ پْروچَّیح کَتھِتَوَنْتَو،

15 und riefen laut: "Ihr Männer! Was macht ihr da? Auch wir sind schwache Menschen wie ihr. Wir bringen euch die frohe Botschaft, damit ihr von diesen nichtigen Götzen euch bekehren sollt zu dem lebendigen Gott, der Himmel, Erde, Meer und alles, was darinnen ist, erschaffen hat.

ہے مَہیچّھاح کُتَ ایتادرِشَں کَرْمَّ کُرُتھَ؟ آوامَپِ یُشْمادرِشَو سُکھَدُحکھَبھوگِنَو مَنُشْیَو، یُیَمْ ایتاح سَرْوّا ورِتھاکَلْپَناح پَرِتْیَجْیَ یَتھا گَگَنَوَسُنْدھَراجَلَنِدھِیناں تَنْمَدھْیَسْتھاناں سَرْوّیشانْچَ سْرَشْٹارَمَمَرَمْ اِیشْوَرَں پْرَتِ پَراوَرْتَّدھْوے تَدَرْتھَمْ آواں یُشْماکَں سَنِّدھَو سُسَںوادَں پْرَچارَیاوَح۔

16 In den vergangenen Zeiten ließ er alle Völker ihre eigenen Wege gehen.

سَ اِیشْوَرَح پُورْوَّکالے سَرْوَّدیشِییَلوکانْ سْوَسْوَمارْگے چَلِتُمَنُمَتِں دَتَّوانْ،

17 Gleichwohl hat er sich nicht unbezeugt gelassen: Er spendete Wohltaten: Vom Himmel her gibt er euch Regen und fruchtbare Zeiten, er schenkt euch Nahrung und erfüllt eure Herzen mit Frohsinn."

تَتھاپِ آکاشاتْ تویَوَرْشَنینَ ناناپْرَکارَشَسْیوتْپَتْیا چَ یُشْماکَں ہِتَیشِی سَنْ بھَکْشْیَیرانَنَدینَ چَ یُشْماکَمْ اَنْتَحکَرَنانِ تَرْپَیَنْ تانِ دانانِ نِجَساکْشِسْوَرُوپانِ سْتھَپِتَوانْ۔

18 Nur mit Mühe konnten sie durch diese Worte die Volkscharen abhalten, ihnen Opfer darzubringen.

کِنْتُ تادرِشایاں کَتھایاں کَتھِتایامَپِ تَیوح سَمِیپَ اُتْسَرْجَناتْ لوکَنِوَہَں پْرایینَ نِوَرْتَّیِتُں ناشَکْنُتامْ۔

19 Dann kamen aber Juden von Antiochien und Ikonium her und brachten das Volk auf ihre Seite. Sie steinigten den Paulus und schleiften ihn zur Stadt hinaus, weil sie ihn für tot hielten.

آنْتِیَکھِیا-اِکَنِیَنَگَرابھْیاں کَتِپَیَیِہُودِییَلوکا آگَتْیَ لوکانْ پْراوَرْتَّیَنْتَ تَسْماتْ تَے پَولَں پْرَسْتَرَیراگھْنَنْ تینَ سَ مرِتَ اِتِ وِجْنایَ نَگَرَسْیَ بَہِسْتَمْ آکرِشْیَ نِیتَوَنْتَح۔

20 Wie nun die Jünger um ihn herum standen, erhob er sich und kehrte in die Stadt zurück. Am folgenden Tage ging er mit Barnabas weiter nach Derbe.

کِنْتُ شِشْیَگَنے تَسْیَ چَتُرْدِشِ تِشْٹھَتِ سَتِ سَ سْوَیَمْ اُتّھایَ پُنَرَپِ نَگَرَمَدھْیَں پْراوِشَتْ تَتْپَرےہَنِ بَرْنَبّاسَہِتو دَرْبِّینَگَرَں گَتَوانْ۔

21 Sie verkündeten in dieser Stadt das Evangelium und gewannen viele Jünger. Dann kehrten sie über Lystra und Ikonium wieder nach Antiochien zurück.

تَتْرَ سُسَںوادَں پْرَچارْیَّ بَہُلوکانْ شِشْیانْ کرِتْوا تَو لُسْتْرامْ اِکَنِیَمْ آنْتِیَکھِیانْچَ پَراورِتْیَ گَتَو۔

22 Sie stärkten dabei die Herzen der Jünger, ermahnten sie, im Glauben zu beharren, und wiesen sie darauf hin, daß wir durch viele Drangsale in das Reich Gottes eingehen müßten.

بَہُدُحکھانِ بھُکْتْواپِیشْوَرَراجْیَں پْرَویشْٹَوْیَمْ اِتِ کارَنادْ دھَرْمَّمارْگے سْتھاتُں وِنَیَں کرِتْوا شِشْیَگَنَسْیَ مَنَحسْتھَیرْیَّمْ اَکُرُتاں۔

23 Sie stellten in jeder Gemeinde unter Handauflegung mit Gebet und Fasten Presbyter für sie auf und empfahlen sie dem Herrn, dem sie sich gläubig zugewandt hatten.

مَنْڈَلِیناں پْراچِینَوَرْگانْ نِیُجْیَ پْرارْتھَنوپَواسَو کرِتْوا یَتْپْرَبھَو تے وْیَشْوَسَنْ تَسْیَ ہَسْتے تانْ سَمَرْپْیَ

24 Sie kamen dann über Pisidien nach Pamphylien

پِسِدِیامَدھْیینَ پامْپھُلِیادیشَں گَتَوَنْتَو۔

25 und verkündeten das Wort des Herrn in Perge. Von da reisten sie nach Attalia hinab.

پَشْچاتْ پَرْگانَگَرَں گَتْوا سُسَںوادَں پْرَچارْیَّ اَتّالِیانَگَرَں پْرَسْتھِتَوَنْتَو۔

26 Hier gingen sie nach Antiochien in See. Dort hatte man sie ja der Gnade Gottes übergeben zu dem Werke, das sie nun vollendet hatten.

تَسْماتْ سَمُدْرَپَتھینَ گَتْوا تابھْیاں یَتْ کَرْمَّ سَمْپَنَّں تَتْکَرْمَّ سادھَیِتُں یَنَّگَرے دَیالورِیشْوَرَسْیَ ہَسْتے سَمَرْپِتَو جاتَو تَدْ آنْتِیَکھِیانَگَرَں گَتَوَنْتا۔

27 Nach ihrer Ankunft versammelten sie die Gemeinde und erzählten, welch große Dinge Gott durch sie gewirkt und daß er den Heiden die Tür des Glaubens geöffnet habe.

تَتْروپَسْتھایَ تَنَّگَرَسْتھَمَنْڈَلِیں سَںگرِہْیَ سْوابھْیامَ اِیشْوَرو یَدْیَتْ کَرْمَّکَروتْ تَتھا یینَ پْرَکارینَ بھِنَّدیشِییَلوکانْ پْرَتِ وِشْواسَرُوپَدْوارَمْ اَموچَیَدْ ایتانْ سَرْوَّورِتّانْتانْ تانْ جْناپِتَوَنْتَو۔

28 Sie verweilten geraume Zeit bei den Jüngern.

تَتَسْتَو شِرْیَّیح سارْدّھَں تَتْرَ بَہُدِنانِ نْیَوَسَتامْ۔