< 1 Samuel 19 >

1 Saul sprach nun zu seinem Sohne Jonatan und all seinen Dienern davon, man solle David töten. Sauls Sohn Jonatan aber liebte David innig.
Saul mah David hum hanah, a capa Jonathan hoi a tamnanawk boih khaeah lokpaek.
2 So erzählte Jonatan dem David: "Mein Vater Saul sucht dich zu töten. Nimm dich daher morgen früh in acht! Geh in ein Versteck und verbirg dich!
Toe Jonathan mah David to palung parai pongah David khaeah, Kam pa Saul mah nang hum hanah pakrong; to pongah akhawnbang khoek to acoehaih hoiah khosah ah, mi mah hnuk thai ai ih ahmuen ah anghawk ving ah;
3 Ich gehe dann hinaus und stelle mich neben meinen Vater auf dem Felde, wo du bist, und rede mit meinem Vater über dich. Erfahre ich etwas, dann sage ich es dir."
na ohhaih ahmuen lawk ah pa taengah kang doet moe, nang ih akawng to anih khaeah ka thuih han; anih poekhaih to nang khaeah kang thaisak let han hmang, tiah a naa.
4 Da redete Jonatan über David vor seinem Vater Saul Gutes und sprach zu ihm: "Der König vergehe sich nicht an seinem Knechte David! Denn er hat sich nicht an dir versündigt, sondern seine Taten sind recht gut für dich.
Jonathan mah, Ampa Saul khaeah David kawng to kahoih ah thuih pae; anih loe na nuiah kahoih ai hmuen to sah ai, paroeai kahoih hmuen to ang sak pae pongah, siangpahrang mah a tamna David nuiah kahoih ai hmuen to sah hmah nasoe;
5 Er setzte sein Leben aufs Spiel und schlug den Philister. Der Herr schaffte so für ganz Israel einen großen Sieg. Du hast es gesehen und dann freutest du dich. Warum willst du dich an unschuldigem Blut vergehen und David grundlos töten?"
anih loe hinghaih paawt ai ah, Philsitin kami to hum; Angraeng mah Israel kaminawk boih nuiah pahlonghaih to a sak; to hmuen to na hnuk moe, nang hoe boeh. Tipongah zaehaih tidoeh tawn ai kami ih athii to palong moe, David hum han na thuih loe? tiah a naa.
6 Da schenkte Saul dem Jonatan Gehör. Und Saul schwur: "So wahr der Herr lebt! Er soll nicht getötet werden!"
Saul mah Jonathan ih lok to tahngai moe, Angraeng loe hing baktih toengah, David to ka hum mak ai, tiah lokkamhaih a sak.
7 Da rief Jonatan den David. Und Jonatan erzählte ihm all diese Worte. Dann führte Jonatan David zu Saul, und er blieb bei ihm wie zuvor.
To pongah Jonathan mah David to kawk moe, a thuih hoi ih loknawk boih to thuih pae. Jonathan mah David to Saul khaeah caeh haih moe, Saul khaeah canghniah oh ih baktih toengah ohsak let.
8 Als nun wieder Krieg ausbrach, zog David aus und stritt gegen die Philister. Er schlug sie schwer, und sie flohen vor ihm.
Misa angthawkhaih oh let; to pongah David loe caeh moe, Philistin kaminawk to tuk; kaminawk paroeai a hum pongah, misanawk loe anih hmaa hoiah cawnh o.
9 Über Saul aber kam ein böser Geist des Herrn. Er saß zu Hause, seinen Speer in der Hand. David aber spielte Zither.
Saul angmah ih im ah anghnut naah, tayae to ban ah sinh, Angraeng khae hoi kasae muithla to a nuiah angzoh pongah, David mah anih hanah katoeng to kruek pae.
10 Da suchte Saul den David mit dem Speer an die Wand zu spießen. Er aber wich vor Saul aus, und so stieß er den Speer in die Wand. David aber floh und entkam.
Saul mah David to tapang hoi nawnto takhawh hmaek hanah poek; David mah ayae taak ving pongah, Saul mah tayae hoiah tapang to takhawh vawk. To na qum ah David loe cawnh moe, loih ving.
11 In jener Nacht aber schickte Saul Boten in Davids Haus, um auf ihn aufzupassen und ihn am anderen Morgen zu töten. Aber den David warnte sein Weib Mikal; sie sprach: "Rettest du nicht diese Nacht dein Leben, dann bist du morgen des Todes."
Saul mah David to angang moe, anih to akhawn bangah hum hanah, David im ah kami to patoeh; toe David zu Mikal mah, na hinghaih loih thai hanah vaiduem na cawn ai nahaeloe, khawnbangah loe na dueh tih boeh, tiah a naa.
12 Und Mikal ließ David durchs Fenster hinab. Er ging weg, floh und entkam.
To pongah Mikal mah David to thokbuem hoiah anghumsak tathuk, to tiah anih loe cawnh moe, loih ving.
13 Mikal aber nahm den Teraphim, tat ihn ins Bett, legte einen Ziegenpelz zu seinen Häupten und bedeckte ihn mit der Decke.
Mikal mah kami ih krang to lak moe, iihhaih ahmuen ah suek pacoengah kahni hoiah ayaw hmoek; a lu thuem ah maeh mui to suek pae.
14 Saul schickte nun Boten, David festzunehmen. Da sprach sie: "Er ist krank."
David naeh hanah Saul mah kami patoeh naah, Mikal mah anih loe ngantui ai, tiah a naa.
15 Da sandte Saul die Boten zurück, nach David zu sehen, und sprach: "Schleppt mir ihn samt dem Bette her, daß ich ihn töte!"
To pacoengah Saul mah David khet hanah kaminawk to patoeh let bae; anih ka hum thai hanah, a iihkhun hoi nawnto kai khaeah na sin oh, tiah a naa.
16 Die Boten kamen. Da lag im Bette der Teraphim, zu seinen Häupten der Ziegenpelz.
Toe patoeh ih kaminawk imthung ah akun o naah loe, khenah, sakcop ih krang to iihkhun nuiah oh pae lat; luhngoeng suekhaih ahmuen ah doeh maeh mui ni oh sut.
17 Da sprach Saul zu Mikal: "Warum hast du mich so betrogen, daß du meinen Feind entrinnen ließest und er heil entkam?" Da sprach Mikal zu Saul: "Er sagte zu mir: 'Laß mich, oder ich schlage dich tot.'"
To naah Saul mah Mikal khaeah, Tipongah hae tiah nang ling moe, ka misa loisak hanah, na patoeh ving loe? tiah a naa.
18 David aber war geflohen, und so entkam er. Da kam er zu Samuel auf die Höhe und erzählte ihm alles, was Saul ihm getan. Da gingen er und Samuel und wohnten in einem Heim.
David loe cawnh moe, loih pacoengah, Ramah ah Samuel khaeah caeh; Saul mah a nuiah sak ih hmuennawk boih to Samuel khaeah thuih pae. To pacoengah anih hoi Samuel loe Naioth avang ah caeh hoi moe, to ah oh hoi.
19 Da ward Saul gemeldet: "David ist in dem Heim auf der Höhe."
To lok to Saul khaeah thuih pae o; David loe Ramah vangpui peng thungah kaom Naioth avang ah oh, tiah thuih pae o.
20 Da sandte Saul Boten, David zu holen. Sie sahen den Trupp der Propheten in Verzückung, und Samuel stand dabei als Vorsteher. Da kam über Sauls Boten ein Gottesgeist, und auch sie wurden verzückt.
To pongah David naeh hanah Saul mah kaminawk to patoeh; toe Samuel loe zaehoikung ah angdoet moe, nawnto amkhueng tahmaanawk hoiah lok a thuih o, tiah nihcae mah hnuk o naah, Saul ih kaminawk nuiah Sithaw ih Muithla to angzoh, to naah nihcae mah doeh lok to taphong o toeng.
21 Man meldete dies Saul. Da sandte er andere Boten. Aber auch sie wurden verzückt. Saul sandte zum drittenmal Boten. Da wurden auch sie verzückt.
To kawng to Saul khaeah thuih pae o naah; anih mah kalah kaminawk to patoeh let; toe to kaminawk mah doeh lok taphong o toeng. Vaithumto haih ah Saul mah kaminawk to patoeh let; nihcae mah doeh lok to taphong o toeng.
22 Da ging er selbst nach der Höhe und kam zum großen Brunnen bei Seku. Da fragte er. "Wo sind Samuel und David?" Man sagte: "Sie sind in dem Heim auf der Höhe."
To pacoengah anih loe hnukkhuem koek ah, Ramah vangpui ah caeh moe, Seku avang taeng ih vacong ah phak; to ah Samuel hoi David loe naa ah maw oh hoi? tiah a dueng. Nihcae mah, Khenah, nihnik loe Ramah vangpui peng thung ih Naioth avang ah oh hoi, tiah thuih pae o.
23 Da ging er von dort zu dem Heim auf der Höhe. Und auch ihn überkam der Gottesgeist. Er ging verzückt, bis er zu dem Heim auf der Höhe kam.
To pongah Saul loe Ramah prae thung ih Naioth avang ah caeh; to naah anih nuiah doeh Sithaw ih Muithla to oh moe, loklam caeh nathung, Naioth avang pha ai karoek to anih mah lok to taphong.
24 Da streifte auch er seine Kleider ab und war vor Samuel verzückt. So lag er nackt da, jenen ganzen Tag und die ganze Nacht. Daher pflegt man zu sagen: "Ist auch Saul unter den Propheten
A khukbuennawk to angkhring moe, Samuel hmaa ah lok to thuih; to ahmuen ah aqum athun khukbuen om ai ah a iih; to pongah kaminawk mah, Saul doeh tahmaanawk salakah athum toeng maw? tiah thuih o.

< 1 Samuel 19 >