Psalm 78

1 Ein Maskil; von Asaph. Horche, mein Volk, auf mein Gesetz! Neiget euer Ohr zu den Worten meines Mundes!

۱ قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید!

2 Ich will meinen Mund auftun zu einem Spruche, will Rätsel hervorströmen lassen aus der Vorzeit.

۲ دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود.

3 Was wir gehört und erfahren und unsere Väter uns erzählt haben,

۳ که آنها را شنیده و دانسته‌ایم و پدران مابرای ما بیان کرده‌اند.

4 wollen wir nicht verhehlen ihren Söhnen, dem künftigen Geschlecht erzählend den Ruhm Jehovas und seine Stärke, und seine Wunderwerke, die er getan hat.

۴ از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان می‌کنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است.

5 Denn er hat ein Zeugnis aufgerichtet in Jakob, und ein Gesetz gestellt in Israel, die er unseren Vätern geboten hat, um sie ihren Söhnen kundzutun;

۵ زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛

6 damit sie kennte das künftige Geschlecht, die Söhne, die geboren werden sollten, und sie aufständen und sie ihren Söhnen erzählten;

۶ تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که می‌بایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛

7 und auf Gott ihr Vertrauen setzten, und die Taten Gottes nicht vergäßen, und seine Gebote bewahrten;

۷ و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند.

8 und nicht würden wie ihre Väter, ein widersetzliches und widerspenstiges Geschlecht, ein Geschlecht, das sein Herz nicht befestigte, und dessen Geist nicht treu war gegen Gott.

۸ ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود.

9 Die Söhne Ephraims, gerüstete Bogenschützen, wandten um am Tage des Kampfes.

۹ بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند.

10 Sie hielten nicht den Bund Gottes und weigerten sich, in seinem Gesetz zu wandeln;

۱۰ عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند،

11 und sie vergaßen seine Taten und seine Wunderwerke, die er sie hatte schauen lassen.

۱۱ واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود،

12 Er tat Wunder vor ihren Vätern, im Lande Ägypten, dem Gefilde Zoans.

۱۲ و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن.

13 Er spaltete das Meer und ließ sie hindurchgehen, und ließ die Wasser stehen wie einen Damm.

۱۳ دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود.

14 Und er leitete sie des Tages mit der Wolke und die ganze Nacht mit dem Lichte eines Feuers.

۱۴ و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش.

15 Er spaltete Felsen in der Wüste und tränkte sie reichlich wie aus Tiefen.

۱۵ در صحرا صخره‌ها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید.

16 Und er ließ Bäche hervorkommen aus dem Felsen und Wasser herablaufen gleich Flüssen.

۱۶ پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت.

17 Doch sie fuhren weiter fort, wider ihn zu sündigen, indem sie gegen den Höchsten widerspenstig waren in der Wüste.

۱۷ و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند،

18 Und sie versuchten Gott in ihren Herzen, indem sie Speise forderten für ihr Gelüst.

۱۸ و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند.

19 Und sie redeten wider Gott; sie sprachen: Sollte Gott in der Wüste einen Tisch zu bereiten vermögen?

۱۹ و بر‌ضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا می‌تواند در صحراسفره‌ای حاضر کند؟

20 Siehe, den Felsen hat er geschlagen, und Wasser flossen heraus, und Bäche strömten; wird er auch Brot zu geben vermögen, oder wird er seinem Volke Fleisch verschaffen?

۲۰ اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا می‌تواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟»

21 Darum, als Jehova es hörte, ergrimmte er, und Feuer entzündete sich gegen Jakob, und auch Zorn stieg auf gegen Israel;

۲۱ پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید.

22 weil sie Gott nicht glaubten und nicht vertrauten auf seine Rettung.

۲۲ زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند.

23 Und doch hatte er den Wolken oben geboten und die Türen des Himmels geöffnet

۲۳ پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود

24 und Manna auf sie regnen lassen, damit sie äßen, und ihnen Himmelsgetreide gegeben.

۲۴ و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید.

25 Der Mensch aß Brot der Starken, Speise sandte er ihnen bis zur Sättigung.

۲۵ مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند.

26 Er führte den Ostwind herbei am Himmel, und durch seine Stärke trieb er herbei den Südwind;

۲۶ بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد،

27 und er ließ Fleisch auf sie regnen wie Staub, und geflügeltes Gevögel wie Sand der Meere,

۲۷ و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا.

28 und ließ es fallen in ihr Lager, rings um ihre Wohnungen.

۲۸ وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان.

29 Und sie aßen und sättigten sich sehr, und ihr Gelüst führte er ihnen zu.

۲۹ پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد.

30 Noch hatten sie sich nicht abgewandt von ihrem Gelüst, noch war ihre Speise in ihrem Munde,

۳۰ ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود

31 da stieg der Zorn Gottes wider sie auf; und er würgte unter ihren Kräftigen, und die Auserlesenen Israels streckte er nieder.

۳۱ که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت.

32 Bei alledem sündigten sie wiederum und glaubten nicht durch seine Wunderwerke.

۳۲ با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند.

33 Da ließ er in Eitelkeit hinschwinden ihre Tage, und ihre Jahre in Schrecken.

۳۳ بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس.

34 Wenn er sie tötete, dann fragten sie nach ihm, und kehrten um und suchten Gott eifrig;

۳۴ هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند،

35 und sie gedachten daran, daß Gott ihr Fels sei, und Gott, der Höchste, ihr Erlöser.

۳۵ و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است.

36 Und sie heuchelten ihm mit ihrem Munde, und mit ihrer Zunge logen sie ihm;

۳۶ اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند.

37 denn ihr Herz war nicht fest gegen ihn, und sie hielten nicht treulich an seinem Bunde.

۳۷ زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند.

38 Er aber war barmherzig, er vergab die Ungerechtigkeit und verderbte sie nicht; und oftmals wandte er seinen Zorn ab und ließ nicht erwachen seinen ganzen Grimm.

۳۸ اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت.

39 Und er gedachte daran, daß sie Fleisch seien, ein Hauch, der dahinfährt und nicht wiederkehrt.

۳۹ و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد.

40 Wie oft waren sie widerspenstig gegen ihn in der Wüste, betrübten ihn in der Einöde!

۴۰ چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند.

41 Und sie versuchten Gott wiederum und kränkten den Heiligen Israels.

۴۱ و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند،

42 Sie gedachten nicht an seine Hand, an den Tag, da er sie von dem Bedränger erlöste,

۴۲ و قوت او رابه‌خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود.

43 als er seine Zeichen tat in Ägypten und seine Wunder in dem Gefilde Zoans:

۴۳ که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن.

44 Er verwandelte ihre Ströme in Blut, so daß sie ihre fließenden Wasser nicht trinken konnten.

۴۴ و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید.

45 Er sandte Hundsfliegen unter sie, welche sie fraßen, und Frösche, die sie verderbten.

۴۵ انواع پشه‌ها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛

46 Und er gab der Grille ihren Ertrag, und ihre Arbeit der Heuschrecke.

۴۶ و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد.

47 Ihren Weinstock schlug er nieder mit Hagel, und ihre Maulbeerfeigenbäume mit Schloßen.

۴۷ تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت.

48 Und er gab ihr Vieh dem Hagel preis, und ihre Herden den Blitzen.

۴۸ بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق.

49 Er ließ gegen sie los seines Zornes Glut, Wut und Grimm und Drangsal, eine Schar von Unglücksengeln.

۴۹ و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر.

50 Er bahnte seinem Zorne einen Weg, entzog nicht dem Tode ihre Seele und gab ihr Leben der Pest preis.

۵۰ و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود.

51 Und er schlug alle Erstgeburt in Ägypten, die Erstlinge der Kraft in den Zelten Hams.

۵۱ و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام.

52 Und er ließ sein Volk wegziehen gleich Schafen, und leitete sie gleich einer Herde in der Wüste;

۵۲ و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود.

53 und er führte sie sicher, so daß sie sich nicht fürchteten; und ihre Feinde bedeckte das Meer.

۵۳ وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید.

54 Und er brachte sie zu der Grenze seines Heiligtums, zu diesem Berge, den seine Rechte erworben.

۵۴ و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که به‌دست راست خود تحصیل کرده بود.

55 Und er vertrieb Nationen vor ihnen, und verloste sie als Schnur des Erbteils und ließ in ihren Zelten wohnen die Stämme Israels.

۵۵ و امت‌ها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید.

56 Aber sie versuchten Gott, den Höchsten, und waren widerspenstig gegen ihn, und seine Zeugnisse bewahrten sie nicht.

۵۶ لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند.

57 Und sie wichen zurück und handelten treulos wie ihre Väter; sie wandten sich um gleich einem trügerischen Bogen.

۵۷ وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند.

58 Und sie erbitterten ihn durch ihre Höhen und reizten ihn zur Eifersucht durch ihre geschnitzten Bilder.

۵۸ و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند.

59 Gott hörte es und ergrimmte, und er verachtete Israel sehr.

۵۹ چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت.

60 Und er verließ die Wohnung zu Silo, das Zelt, welches er unter den Menschen aufgeschlagen hatte.

۶۰ پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمه‌ای را که در میان آدمیان برپاساخته بود،

61 Und er gab in die Gefangenschaft seine Kraft, und seine Herrlichkeit in die Hand des Bedrängers.

۶۱ و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را به‌دست دشمن سپرد،

62 Und er gab sein Volk dem Schwerte preis, und gegen sein Erbteil ergrimmte er.

۶۲ وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید.

63 Seine Jünglinge fraß das Feuer, und seine Jungfrauen wurden nicht besungen;

۶۳ جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد.

64 seine Priester fielen durch das Schwert, und seine Witwen weinten nicht.

۶۴ کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند.

65 Da erwachte, gleich einem Schlafenden, der Herr, gleich einem Helden, der da jauchzt vom Wein;

۶۵ آنگاه خداوند مثل کسی‌که خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب می‌خروشد،

66 und er schlug seine Feinde von hinten, gab ihnen ewige Schmach.

۶۶ و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید.

67 Und er verwarf das Zelt Josephs, und den Stamm Ephraim erwählte er nicht;

۶۷ و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید.

68 sondern er erwählte den Stamm Juda, den Berg Zion, den er geliebt hat.

۶۸ لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست می‌داشت.

69 Und er baute gleich Höhen sein Heiligtum, gleich der Erde, die er auf ewig gegründet hat.

۶۹ و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد.

70 Und er erwählte David, seinen Knecht, und nahm ihn von den Hürden der Schafe;

۷۰ و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت.

71 hinter den Säugenden weg ließ er ihn kommen, um Jakob, sein Volk, zu weiden, und Israel, sein Erbteil.

۷۱ از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند.

72 Und er weidete sie nach der Lauterkeit seines Herzens, und mit der Geschicklichkeit seiner Hände leitete er sie.

۷۲ پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد.