Lukas 22
1 Es nahte aber das Fest der ungesäuerten Brote, welches Passah genannt wird.
අපරඤ්ච කිණ්වශූන්‍යපූපෝත්සවස්‍ය කාල උපස්ථිතේ
2 Und die Hohenpriester und die Schriftgelehrten suchten, wie sie ihn umbrächten, denn sie fürchteten das Volk.
ප්‍රධානයාජකා අධ්‍යායකාශ්ච යථා තං හන්තුං ශක්නුවන්ති තථෝපායාම් අචේෂ්ටන්ත කින්තු ලෝකේභ්‍යෝ බිභ්‍යුඃ|
3 Aber Satan fuhr in Judas, der Iskariot zubenamt ist, welcher aus der Zahl der Zwölfe war.
ඒතස්තින් සමයේ ද්වාදශශිෂ්‍යේෂු ගණිත ඊෂ්කරියෝතීයරූඪිමාන් යෝ යිහූදාස්තස්‍යාන්තඃකරණං ශෛතානාශ්‍රිතත්වාත්
4 Und er ging hin und besprach sich mit den Hohenpriestern und Hauptleuten, wie er ihn denselben überliefere.
ස ගත්වා යථා යීශුං තේෂාං කරේෂු සමර්පයිතුං ශක්නෝති තථා මන්ත්‍රණාං ප්‍රධානයාජකෛඃ සේනාපතිභිශ්ච සහ චකාර|
5 Und sie waren erfreut und kamen überein, ihm Geld zu geben.
තේන තේ තුෂ්ටාස්තස්මෛ මුද්‍රාං දාතුං පණං චක්‍රුඃ|
6 Und er versprach es und suchte eine Gelegenheit, um ihn denselben zu überliefern ohne Volksauflauf.
තතඃ සෝඞ්ගීකෘත්‍ය යථා ලෝකානාමගෝචරේ තං පරකරේෂු සමර්පයිතුං ශක්නෝති තථාවකාශං චේෂ්ටිතුමාරේභේ|
7 Es kam aber der Tag der ungesäuerten Brote, an welchem das Passah geschlachtet werden mußte.
අථ කිණ්වශූන්‍යපූපෝත්මවදිනේ, අර්ථාත් යස්මින් දිනේ නිස්තාරෝත්සවස්‍ය මේෂෝ හන්තව්‍යස්තස්මින් දිනේ
8 Und er sandte Petrus und Johannes und sprach: Gehet hin und bereitet uns das Passah, auf daß wir es essen.
යීශුඃ පිතරං යෝහනඤ්චාහූය ජගාද, යුවාං ගත්වාස්මාකං භෝජනාර්ථං නිස්තාරෝත්සවස්‍ය ද්‍රව්‍යාණ්‍යාසාදයතං|
9 Sie aber sprachen zu ihm: Wo willst du, daß wir es bereiten?
තදා තෞ පප්‍රච්ඡතුඃ කුචාසාදයාවෝ භවතඃ කේච්ඡා?
10 Er aber sprach zu ihnen: Siehe, wenn ihr in die Stadt kommet, wird euch ein Mensch begegnen, der einen Krug Wasser trägt; folget ihm in das Haus, wo er hineingeht.
තදා සෝවාදීත්, නගරේ ප්‍රවිෂ්ටේ කශ්චිජ්ජලකුම්භමාදාය යුවාං සාක්‍ෂාත් කරිෂ්‍යති ස යන්නිවේශනං ප්‍රවිශති යුවාමපි තන්නිවේශනං තත්පශ්චාදිත්වා නිවේශනපතිම් ඉති වාක්‍යං වදතං,
11 Und ihr sollt zu dem Herrn des Hauses sagen: Der Lehrer sagt dir: Wo ist das Gastzimmer, wo ich mit meinen Jüngern das Passah essen mag?
යත්‍රාහං නිස්තාරෝත්සවස්‍ය භෝජ්‍යං ශිෂ්‍යෛඃ සාර්ද්ධං භෝක්තුං ශක්නෝමි සාතිථිශාලා කුත්‍ර? කථාමිමාං ප්‍රභුස්ත්වාං පෘච්ඡති|
12 Und jener wird euch einen großen, mit Polstern belegten Obersaal zeigen; daselbst bereitet.
තතඃ ස ජනෝ ද්විතීයප්‍රකෝෂ්ඨීයම් ඒකං ශස්තං කෝෂ්ඨං දර්ශයිෂ්‍යති තත්‍ර භෝජ්‍යමාසාදයතං|
13 Als sie aber hingingen, fanden sie es, wie er ihnen gesagt hatte; und sie bereiteten das Passah.
තතස්තෞ ගත්වා තද්වාක්‍යානුසාරේණ සර්ව්වං දෘෂ්ද්වා තත්‍ර නිස්තාරෝත්සවීයං භෝජ්‍යමාසාදයාමාසතුඃ|
14 Und als die Stunde gekommen war, legte er sich zu Tische, und die [zwölf] Apostel mit ihm.
අථ කාල උපස්ථිතේ යීශු ර්ද්වාදශභිඃ ප්‍රේරිතෛඃ සහ භෝක්තුමුපවිශ්‍ය කථිතවාන්
15 Und er sprach zu ihnen: Mit Sehnsucht habe ich mich gesehnt, dieses Passah mit euch zu essen, ehe ich leide.
මම දුඃඛභෝගාත් පූර්ව්වං යුභාභිඃ සහ නිස්තාරෝත්සවස්‍යෛතස්‍ය භෝජ්‍යං භෝක්තුං මයාතිවාඤ්ඡා කෘතා|
16 Denn ich sage euch, daß ich hinfort nicht mehr davon essen werde, bis es erfüllt sein wird im Reiche Gottes.
යුෂ්මාන් වදාමි, යාවත්කාලම් ඊශ්වරරාජ්‍යේ භෝජනං න කරිෂ්‍යේ තාවත්කාලම් ඉදං න භෝක්‍ෂ්‍යේ|
17 Und er nahm einen Kelch, dankte und sprach: Nehmet diesen und teilet ihn unter euch.
තදා ස පානපාත්‍රමාදාය ඊශ්වරස්‍ය ගුණාන් කීර්ත්තයිත්වා තේභ්‍යෝ දත්වාවදත්, ඉදං ගෘහ්ලීත යූයං විභජ්‍ය පිවත|
18 Denn ich sage euch, daß ich nicht von dem Gewächs des Weinstocks trinken werde, bis das Reich Gottes komme.
යුෂ්මාන් වදාමි යාවත්කාලම් ඊශ්වරරාජත්වස්‍ය සංස්ථාපනං න භවති තාවද් ද්‍රාක්‍ෂාඵලරසං න පාස්‍යාමි|
19 Und er nahm Brot, dankte, brach und gab es ihnen und sprach: Dies ist mein Leib, der für euch gegeben wird; dieses tut zu meinem Gedächtnis!
තතඃ පූපං ගෘහීත්වා ඊශ්වරගුණාන් කීර්ත්තයිත්වා භඞ්ක්තා තේභ්‍යෝ දත්වාවදත්, යුෂ්මදර්ථං සමර්පිතං යන්මම වපුස්තදිදං, ඒතත් කර්ම්ම මම ස්මරණාර්ථං කුරුධ්වං|
20 Desgleichen auch den Kelch nach dem Mahle und sagte: Dieser Kelch ist der neue Bund in meinem Blute, das für euch vergossen wird.
අථ භෝජනාන්තේ තාදෘශං පාත්‍රං ගෘහීත්වාවදත්, යුෂ්මත්කෘතේ පාතිතං යන්මම රක්තං තේන නිර්ණීතනවනියමරූපං පානපාත්‍රමිදං|
21 Doch siehe, die Hand dessen, der mich überliefert, ist mit mir über Tische.
පශ්‍යත යෝ මාං පරකරේෂු සමර්පයිෂ්‍යති ස මයා සහ භෝජනාසන උපවිශති|
22 Und der Sohn des Menschen geht zwar dahin, wie es beschlossen ist; wehe aber jenem Menschen, durch welchen er überliefert wird!
යථා නිරූපිතමාස්තේ තදනුසාරේණා මනුෂ්‍යපුත්‍රස්‍ය ගති ර්භවිෂ්‍යති කින්තු යස්තං පරකරේෂු සමර්පයිෂ්‍යති තස්‍ය සන්තාපෝ භවිෂ්‍යති|
23 Und sie fingen an, sich untereinander zu befragen, wer es wohl von ihnen sein möchte, der dies tun werde.
තදා තේෂාං කෝ ජන ඒතත් කර්ම්ම කරිෂ්‍යති තත් තේ පරස්පරං ප්‍රෂ්ටුමාරේභිරේ|
24 Es entstand aber auch ein Streit unter ihnen, wer von ihnen für den Größten zu halten sei.
අපරං තේෂාං කෝ ජනඃ ශ්‍රේෂ්ඨත්වේන ගණයිෂ්‍යතේ, අත්‍රාර්ථේ තේෂාං විවාදෝභවත්|
25 Er aber sprach zu ihnen: Die Könige der Nationen herrschen über dieselben, und die Gewalt über sie üben, werden Wohltäter genannt.
අස්මාත් කාරණාත් සෝවදත්, අන්‍යදේශීයානාං රාජානඃ ප්‍රජානාමුපරි ප්‍රභුත්වං කුර්ව්වන්ති දාරුණශාසනං කෘත්වාපි තේ භූපතිත්වේන විඛ්‍යාතා භවන්ති ච|
26 Ihr aber nicht also; sondern der Größte unter euch sei wie der Jüngste, und der Leiter wie der Dienende.
කින්තු යුෂ්මාකං තථා න භවිෂ්‍යති, යෝ යුෂ්මාකං ශ්‍රේෂ්ඨෝ භවිෂ්‍යති ස කනිෂ්ඨවද් භවතු, යශ්ච මුඛ්‍යෝ භවිෂ්‍යති ස සේවකවද්භවතු|
27 Denn wer ist größer, der zu Tische Liegende oder der Dienende? Nicht der zu Tische Liegende? Ich aber bin in eurer Mitte wie der Dienende.
භෝජනෝපවිෂ්ටපරිචාරකයෝඃ කඃ ශ්‍රේෂ්ඨඃ? යෝ භෝජනායෝපවිශති ස කිං ශ්‍රේෂ්ඨෝ න භවති? කින්තු යුෂ්මාකං මධ්‍යේ(අ)හං පරිචාරකඉවාස්මි|
28 Ihr aber seid es, die mit mir ausgeharrt haben in meinen Versuchungen;
අපරඤ්ච යුයං මම පරීක්‍ෂාකාලේ ප්‍රථමමාරභ්‍ය මයා සහ ස්ථිතා
29 und ich verordne euch, gleichwie mein Vater mir verordnet hat, ein Reich,
ඒතත්කාරණාත් පිත්‍රා යථා මදර්ථං රාජ්‍යමේකං නිරූපිතං තථාහමපි යුෂ්මදර්ථං රාජ්‍යං නිරූපයාමි|
30 auf daß ihr esset und trinket an meinem Tische in meinem Reiche und auf Thronen sitzet, richtend die zwölf Stämme Israels.
තස්මාන් මම රාජ්‍යේ භෝජනාසනේ ච භෝජනපානේ කරිෂ්‍යධ්වේ සිංහාසනේෂූපවිශ්‍ය චේස්‍රායේලීයානාං ද්වාදශවංශානාං විචාරං කරිෂ්‍යධ්වේ|
31 Der Herr aber sprach: Simon, Simon! Siehe, der Satan hat euer begehrt, euch zu sichten wie den Weizen.
අපරං ප්‍රභුරුවාච, හේ ශිමෝන් පශ්‍ය තිතඋනා ධාන්‍යානීව යුෂ්මාන් ශෛතාන් චාලයිතුම් ඓච්ඡත්,
32 Ich aber habe für dich gebetet, auf daß dein Glaube nicht aufhöre; und du, bist du einst zurückgekehrt, so stärke deine Brüder.
කින්තු තව විශ්වාසස්‍ය ලෝපෝ යථා න භවති ඒතත් ත්වදර්ථං ප්‍රාර්ථිතං මයා, ත්වන්මනසි පරිවර්ත්තිතේ ච භ්‍රාතෘණාං මනාංසි ස්ථිරීකුරු|
33 Er aber sprach zu ihm: Herr, mit dir bin ich bereit, auch ins Gefängnis und in den Tod zu gehen.
තදා සෝවදත්, හේ ප්‍රභෝහං ත්වයා සාර්ද්ධං කාරාං මෘතිඤ්ච යාතුං මජ්ජිතෝස්මි|
34 Er aber sprach: Ich sage dir, Petrus, der Hahn wird heute nicht krähen, ehe du dreimal geleugnet hast, daß du mich kennest.
තතඃ ස උවාච, හේ පිතර ත්වාං වදාමි, අද්‍ය කුක්කුටරවාත් පූර්ව්වං ත්වං මත්පරිචයං වාරත්‍රයම් අපහ්වෝෂ්‍යසේ|
35 Und er sprach zu ihnen: Als ich euch ohne Börse und Tasche und Sandalen sandte, mangelte euch wohl etwas? Sie aber sagten: Nichts.
අපරං ස පප්‍රච්ඡ, යදා මුද්‍රාසම්පුටං ඛාද්‍යපාත්‍රං පාදුකාඤ්ච විනා යුෂ්මාන් ප්‍රාහිණවං තදා යුෂ්මාකං කස්‍යාපි න්‍යූනතාසීත්? තේ ප්‍රෝචුඃ කස්‍යාපි න|
36 Er sprach nun zu ihnen: Aber jetzt, wer eine Börse hat, der nehme sie und gleicherweise eine Tasche, und wer keine hat, verkaufe sein Kleid und kaufe ein Schwert;
තදා සෝවදත් කින්ත්විදානීං මුද්‍රාසම්පුටං ඛාද්‍යපාත්‍රං වා යස්‍යාස්ති තේන තද්ග්‍රහීතව්‍යං, යස්‍ය ච කෘපාණෝ නාස්ති තේන ස්වවස්ත්‍රං වික්‍රීය ස ක්‍රේතව්‍යඃ|
37 denn ich sage euch, daß noch dieses, was geschrieben steht, an mir erfüllt werden muß: “Und er ist unter die Gesetzlosen gerechnet worden”; denn auch das, was mich betrifft, hat eine Vollendung.
යතෝ යුෂ්මානහං වදාමි, අපරාධිජනෛඃ සාර්ද්ධං ගණිතඃ ස භවිෂ්‍යති| ඉදං යච්ඡාස්ත්‍රීයං වචනං ලිඛිතමස්ති තන්මයි ඵලිෂ්‍යති යතෝ මම සම්බන්ධීයං සර්ව්වං සේත්ස්‍යති|
38 Sie aber sprachen: Herr, siehe, hier sind zwei Schwerter. Er aber sprach zu ihnen: Es ist genug.
තදා තේ ප්‍රෝචුඃ ප්‍රභෝ පශ්‍ය ඉමෞ කෘපාණෞ| තතඃ සෝවදද් ඒතෞ යථේෂ්ටෞ|
39 Und er ging hinaus und begab sich der Gewohnheit nach an den Ölberg; es folgten ihm aber auch die Jünger.
අථ ස තස්මාද්වහි ර්ගත්වා ස්වාචාරානුසාරේණ ජෛතුනනාමාද්‍රිං ජගාම ශිෂ්‍යාශ්ච තත්පශ්චාද් යයුඃ|
40 Als er aber an den Ort gekommen war, sprach er zu ihnen: Betet, daß ihr nicht in Versuchung kommet.
තත්‍රෝපස්ථාය ස තානුවාච, යථා පරීක්‍ෂායාං න පතථ තදර්ථං ප්‍රාර්ථයධ්වං|
41 Und er zog sich ungefähr einen Steinwurf weit von ihnen zurück und kniete nieder, betete
පශ්චාත් ස තස්මාද් ඒකශරක්‍ෂේපාද් බහි ර්ගත්වා ජානුනී පාතයිත්වා ඒතත් ප්‍රාර්ථයාඤ්චක්‍රේ,
42 und sprach: Vater, wenn du diesen Kelch von mir wegnehmen willst, doch nicht mein Wille, sondern der deine geschehe!
හේ පිත ර‍්‍යදි භවාන් සම්මන්‍යතේ තර්හි කංසමේනං මමාන්තිකාද් දූරය කින්තු මදිච්ඡානුරූපං න ත්වදිච්ඡානුරූපං භවතු|
43 Es erschien ihm aber ein Engel vom Himmel, der ihn stärkte.
තදා තස්මෛ ශක්තිං දාතුං ස්වර්ගීයදූතෝ දර්ශනං දදෞ|
44 Und als er in ringendem Kampfe war, betete er heftiger. Es wurde aber sein Schweiß wie große Blutstropfen, die auf die Erde herabfielen.
පශ්චාත් සෝත්‍යන්තං යාතනයා ව්‍යාකුලෝ භූත්වා පුනර්දෘඪං ප්‍රාර්ථයාඤ්චක්‍රේ, තස්මාද් බෘහච්ඡෝණිතබින්දව ඉව තස්‍ය ස්වේදබින්දවඃ පෘථිව්‍යාං පතිතුමාරේභිරේ|
45 Und er stand auf vom Gebet, kam zu den Jüngern und fand sie eingeschlafen vor Traurigkeit.
අථ ප්‍රාර්ථනාත උත්ථාය ශිෂ්‍යාණාං සමීපමේත්‍ය තාන් මනෝදුඃඛිනෝ නිද්‍රිතාන් දෘෂ්ට්වාවදත්
46 Und er sprach zu ihnen: Was schlafet ihr? Stehet auf und betet, auf daß ihr nicht in Versuchung kommet.
කුතෝ නිද්‍රාථ? පරීක්‍ෂායාම් අපතනාර්ථං ප්‍රර්ථයධ්වං|
47 Während er noch redete, siehe, da kam eine Volksmenge, und der, welcher Judas genannt war, einer der Zwölfe, ging vor ihnen her und nahte Jesu, um ihn zu küssen.
ඒතත්කථායාඃ කථනකාලේ ද්වාදශශිෂ්‍යාණාං මධ්‍යේ ගණිතෝ යිහූදානාමා ජනතාසහිතස්තේෂාම් අග්‍රේ චලිත්වා යීශෝශ්චුම්බනාර්ථං තදන්තිකම් ආයයෞ|
48 Jesus aber sprach zu ihm: Judas, überlieferst du den Sohn des Menschen mit einem Kuß?
තදා යීශුරුවාච, හේ යිහූදා කිං චුම්බනේන මනුෂ්‍යපුත්‍රං පරකරේෂු සමර්පයසි?
49 Als aber die, welche um ihn waren, sahen, was es werden würde, sprachen sie [zu ihm]: Herr, sollen wir mit dem Schwerte dreinschlagen?
තදා යද්‍යද් ඝටිෂ්‍යතේ තදනුමාය සඞ්ගිභිරුක්තං, හේ ප්‍රභෝ වයං කි ඛඞ්ගේන ඝාතයිෂ්‍යාමඃ?
50 Und einer aus ihnen schlug den Knecht des Hohenpriesters und hieb ihm das rechte Ohr ab.
තත ඒකඃ කරවාලේනාහත්‍ය ප්‍රධානයාජකස්‍ය දාසස්‍ය දක්‍ෂිණං කර්ණං චිච්ඡේද|
51 Jesus aber antwortete und sprach: Lasset es so weit; und er rührte sein Ohr an und heilte ihn.
අධූනා නිවර්ත්තස්ව ඉත්‍යුක්ත්වා යීශුස්තස්‍ය ශ්‍රුතිං ස්පෘෂ්ට්වා ස්වස්‍යං චකාර|
52 Jesus aber sprach zu den Hohenpriestern und Hauptleuten des Tempels und Ältesten, die wider ihn gekommen waren: Seid ihr ausgezogen wie gegen einen Räuber, mit Schwertern und Stöcken?
පශ්චාද් යීශුඃ සමීපස්ථාන් ප්‍රධානයාජකාන් මන්දිරස්‍ය සේනාපතීන් ප්‍රාචීනාංශ්ච ජගාද, යූයං කෘපාණාන් යෂ්ටීංශ්ච ගෘහීත්වා මාං කිං චෝරං ධර්ත්තුමායාතාඃ?
53 Als ich täglich bei euch im Tempel war, habt ihr die Hände nicht gegen mich ausgestreckt; aber dies ist eure Stunde und die Gewalt der Finsternis.
යදාහං යුෂ්මාභිඃ සහ ප්‍රතිදිනං මන්දිරේ(අ)තිෂ්ඨං තදා මාං ධර්ත්තං න ප්‍රවෘත්තාඃ, කින්ත්විදානීං යුෂ්මාකං සමයෝන්ධකාරස්‍ය චාධිපත්‍යමස්ති|
54 Sie ergriffen ihn aber und führten ihn hin und brachten ihn in das Haus des Hohenpriesters. Petrus aber folgte von ferne.
අථ තේ තං ධෘත්වා මහායාජකස්‍ය නිවේශනං නින්‍යුඃ| තතඃ පිතරෝ දූරේ දූරේ පශ්චාදිත්වා
55 Als sie aber mitten im Hofe ein Feuer angezündet und sich zusammengesetzt hatten, setzte sich Petrus in ihre Mitte.
බෘහත්කෝෂ්ඨස්‍ය මධ්‍යේ යත්‍රාග්නිං ජ්වාලයිත්වා ලෝකාඃ සමේත්‍යෝපවිෂ්ටාස්තත්‍ර තෛඃ සාර්ද්ධම් උපවිවේශ|
56 Es sah ihn aber eine gewisse Magd bei dem Feuer sitzen und blickte ihn unverwandt an und sprach: Auch dieser war mit ihm.
අථ වහ්නිසන්නිධෞ සමුපවේශකාලේ කාචිද්දාසී මනෝ නිවිශ්‍ය තං නිරීක්‍ෂ්‍යාවදත් පුමානයං තස්‍ය සඞ්ගේ(අ)ස්ථාත්|
57 Er aber verleugnete [ihn] und sagte: Weib, ich kenne ihn nicht.
කින්තු ස තද් අපහ්නුත්‍යාවාදීත් හේ නාරි තමහං න පරිචිනෝමි|
58 Und kurz danach sah ihn ein anderer und sprach: Auch du bist einer von ihnen. Petrus aber sprach: Mensch, ich bin's nicht.
ක්‍ෂණාන්තරේ(අ)න්‍යජනස්තං දෘෂ්ට්වාබ්‍රවීත් ත්වමපි තේෂාං නිකරස්‍යෛකජනෝසි| පිතරඃ ප්‍රත්‍යුවාච හේ නර නාහමස්මි|
59 Und nach Verlauf von etwa einer Stunde behauptete ein anderer und sagte: In Wahrheit, auch dieser war mit ihm, denn er ist auch ein Galiläer.
තතඃ සාර්ද්ධදණ්ඩද්වයාත් පරං පුනරන්‍යෝ ජනෝ නිශ්චිත්‍ය බභාෂේ, ඒෂ තස්‍ය සඞ්ගීති සත්‍යං යතෝයං ගාලීලීයෝ ලෝකඃ|
60 Petrus aber sprach: Mensch, ich weiß nicht, was du sagst. Und alsbald, während er noch redete, krähte der Hahn.
තදා පිතර උවාච හේ නර ත්වං යද් වදමි තදහං බෝද්ධුං න ශක්නෝමි, ඉති වාක්‍යේ කථිතමාත්‍රේ කුක්කුටෝ රුරාව|
61 Und der Herr wandte sich um und blickte Petrus an; und Petrus gedachte an das Wort des Herrn, wie er zu ihm sagte: Ehe der Hahn kräht, wirst du mich dreimal verleugnen.
තදා ප්‍රභුණා ව්‍යාධුට්‍ය පිතරේ නිරීක්‍ෂිතේ කෘකවාකුරවාත් පූර්ව්වං මාං ත්‍රිරපහ්නෝෂ්‍යසේ ඉති පූර්ව්වෝක්තං තස්‍ය වාක්‍යං පිතරඃ ස්මෘත්වා
62 Und Petrus ging hinaus und weinte bitterlich.
බහිර්ගත්වා මහාඛේදේන චක්‍රන්ද|
63 Und die Männer, die ihn festhielten, verspotteten und schlugen ihn.
තදා යෛ ර‍්‍යීශුර්ධෘතස්තේ තමුපහස්‍ය ප්‍රහර්ත්තුමාරේභිරේ|
64 Und als sie ihn verhüllt hatten, fragten sie ihn und sprachen: Weissage, wer ist es, der dich schlug?
වස්ත්‍රේණ තස්‍ය දෘශෞ බද්ධ්වා කපෝලේ චපේටාඝාතං කෘත්වා පප්‍රච්ඡුඃ, කස්තේ කපෝලේ චපේටාඝාතං කෘතවාන? ගණයිත්වා තද් වද|
65 Und vieles andere sagten sie lästernd gegen ihn.
තදන්‍යත් තද්විරුද්ධං බහුනින්දාවාක්‍යං වක්තුමාරේභිරේ|
66 Und als es Tag wurde, versammelte sich die Ältestenschaft des Volkes, sowohl Hohepriester als Schriftgelehrte, und führten ihn hin in ihr Synedrium und sagten:
අථ ප්‍රභාතේ සති ලෝකප්‍රාඤ්චඃ ප්‍රධානයාජකා අධ්‍යාපකාශ්ච සභාං කෘත්වා මධ්‍යේසභං යීශුමානීය පප්‍රච්ඡුඃ, ත්වම් අභිෂිකතෝසි න වාස්මාන් වද|
67 Wenn du der Christus bist, so sage es uns. Er aber sprach zu ihnen: Wenn ich es euch sagte, so würdet ihr nicht glauben;
ස ප්‍රත්‍යුවාච, මයා තස්මින්නුක්තේ(අ)පි යූයං න විශ්වසිෂ්‍යථ|
68 wenn ich aber fragen würde, so würdet ihr mir nicht antworten, [noch mich loslassen].
කස්මිංශ්චිද්වාක්‍යේ යුෂ්මාන් පෘෂ්ටේ(අ)පි මාං න තදුත්තරං වක්‍ෂ්‍යථ න මාං ත්‍යක්‍ෂ්‍යථ ච|
69 Von nun an aber wird der Sohn des Menschen sitzen zur Rechten der Macht Gottes.
කින්ත්විතඃ පරං මනුජසුතඃ සර්ව්වශක්තිමත ඊශ්වරස්‍ය දක්‍ෂිණේ පාර්ශ්වේ සමුපවේක්‍ෂ්‍යති|
70 Sie sprachen aber alle: Du bist also der Sohn Gottes? Er aber sprach zu ihnen: Ihr saget, daß ich es bin.
තතස්තේ පප්‍රච්ඡුඃ, ර්තිහ ත්වමීශ්වරස්‍ය පුත්‍රඃ? ස කථයාමාස, යූයං යථාර්ථං වදථ ස ඒවාහං|
71 Sie aber sprachen: Was bedürfen wir noch Zeugnis? Denn wir selbst haben es aus seinem Munde gehört.
තදා තේ සර්ව්වේ කථයාමාසුඃ, ර්තිහ සාක්‍ෂ්‍යේ(අ)න්සස්මින් අස්මාකං කිං ප්‍රයෝජනං? අස්‍ය ස්වමුඛාදේව සාක්‍ෂ්‍යං ප්‍රාප්තම්|
