Job 13

1 Siehe, das alles hat mein Auge gesehen, mein Ohr gehört und sich gemerkt.

Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

2 So viel ihr wisset, weiß auch ich; ich stehe nicht hinter euch zurück.

Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

3 Doch zu dem Allmächtigen will ich reden, und vor Gott [El] mich zu rechtfertigen begehre ich;

Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

4 ihr hingegen seid Lügenschmiede, nichtige Ärzte, ihr alle!

Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

5 O daß ihr doch stille schwieget! das würde euch zur Weisheit gereichen.

Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

6 Höret doch meine Rechtfertigung, und horchet auf die Beweisgründe meiner Lippen!

Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

7 Wollt ihr für Gott [El] Unrecht reden, und für ihn Trug reden?

Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

8 Wollt ihr für ihn Partei nehmen? oder wollt ihr für Gott [El] rechten?

Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

9 Ist es gut für euch, daß er euch erforsche? oder werdet ihr ihn täuschen, wie man einen Menschen täuscht?

Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

10 Strafen wird er euch, wenn ihr im Geheimen die Person ansehet.

Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

11 Wird nicht seine Hoheit euch bestürzen, und sein Schrecken auf euch fallen?

Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

12 Eure Denksprüche sind Sprüche von Asche, eure Schutzwehren erweisen sich als Schutzwehren von Lehm.

Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

13 Schweiget, laßt mich, und ich will reden, was auch über mich ergehen möge.

Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

14 Warum sollte ich mein Fleisch zwischen meine Zähne nehmen, und mein Leben meiner Hand anvertrauen? [O. wie anderswo: mein Leben aufs Spiel setzen]

Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

15 Siehe, tötet er mich, ich werde auf ihn warten, [O. hoffen. Nach and. Les.: Siehe er will mich töten, ich habe nichts zu hoffen] nur will ich meine Wege ihm ins Angesicht rechtfertigen.

Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

16 Auch das wird mir zur Rettung sein, daß ein Ruchloser nicht vor sein Angesicht kommen darf.

Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

17 Höret, höret meine Rede, und meine Erklärung dringe in eure Ohren!

Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

18 Siehe doch, ich habe die Rechtssache gerüstet! Ich weiß, daß ich Recht behalten werde.

Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

19 Wer ist es, der mit mir rechten könnte? Denn dann wollte ich schweigen und verscheiden.

Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

20 Nur zweierlei tue mir nicht; dann werde ich mich nicht vor deinem Angesicht verbergen.

Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

21 Deine Hand entferne von mir, und dein Schrecken ängstige mich nicht.

Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

22 So rufe denn, und ich will antworten, oder ich will reden, und erwidere mir!

Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

23 Wie viele Missetaten und Sünden habe ich? Laß mich meine Übertretung und meine Sünde wissen!

Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

24 Warum verbirgst du dein Angesicht, und hältst mich für deinen Feind?

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

25 Willst du ein verwehtes Blatt hinwegschrecken, und die dürre Stoppel verfolgen?

Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

26 Denn Bitteres verhängst [Eig. schreibst, verfügst] du über mich, und lässest mich erben die Missetaten meiner Jugend;

Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

27 und meine Füße legst du in den Stock, und beobachtest alle meine Pfade, grenzest dir ein die Sohlen meiner Füße;

Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

28 da ich doch zerfalle [Eig. da er doch zerfällt; nämlich der vorher beschriebene Mann] wie Moder, wie ein Kleid, das die Motte zerfressen hat.

Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.