Psaumes 102

1 Prière de l'affligé, lorsqu'il est abattu et qu'il exhale sa plainte devant l'Éternel. Éternel, écoute ma prière, Et que mon cri parvienne jusqu'à toi!,

Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.

2 Ne me cache pas ta face, au jour de ma détresse; Incline vers moi ton oreille! Au jour où je t'invoque, hâte-toi de me répondre!

Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.

3 Car mes jours s'évanouissent comme une fumée, Et mes os se consument comme un brasier.

Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.

4 Mon coeur a été frappé, et il se dessèche comme l'herbe; J'oublie même de manger mon pain.

Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.

5 Je pousse de tels gémissements. Que mes os s'attachent à ma chair.

Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.

6 Je ressemble au pélican du désert; Je suis comme le hibou des ruines.

Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.

7 Je n'ai plus de sommeil, Et je suis comme le passereau solitaire sur un toit.

Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.

8 Tous les jours, mes ennemis m'outragent. Et mes adversaires en fureur prononcent mon nom Comme un nom maudit.

Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.

9 Je fais de la cendre ma nourriture. Et je mêle des larmes à mon breuvage,

Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;

10 A cause de ton indignation et de ton courroux; Car tu m'as saisi et rejeté au loin.

Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.

11 Mes jours s'inclinent comme l'ombre du soir Et je me dessèche comme l'herbe.

Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.

12 Mais toi, ô Éternel, tu règnes à perpétuité. Et ta mémoire subsiste d'âge en âge.

Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.

13 Tu te lèveras, tu auras pitié de Sion. Il est temps de lui faire grâce: L'heure est venue!

Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.

14 Car tes serviteurs en chérissent les pierres; Ils aiment jusqu'à sa poussière.

Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;

15 Alors les peuples craindront le nom de l'Éternel. Tous les rois de la terre, ô Dieu, verront ta gloire,

A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;

16 Parce que l'Éternel aura rebâti Sion, Qu'il aura paru dans sa gloire,

Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;

17 Qu'il aura écouté la requête des misérables, Et n'aura pas méprisé leur supplication.

Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.

18 Cela sera écrit pour la génération future. Et le peuple qui sera créé, louera l'Éternel.

Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.

19 Car l'Éternel abaissera ses regards, Du haut de sa demeure sainte. Et, du haut des cieux, l'Éternel jettera les yeux sur la terre,

Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;

20 Pour écouter les gémissements du captif, Pour délivrer ceux qui sont voués à la mort.

Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;

21 Alors on célébrera le nom de l'Éternel dans Sion, Et ses louanges dans Jérusalem,

Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;

22 Quand tous les peuples, ainsi que les royaumes, Se rassembleront pour servir l'Eternel.

Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.

23 Dieu a brisé ma force au milieu de ma course; Il a abrégé mes jours.

Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.

24 J'ai dit: mon Dieu, ne m'enlève pas à la fleur de l'âge, Toi dont les années subsistent de siècle en siècle!

Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.

25 Tu as jadis fondé la terre, Et les cieux sont l'oeuvre de tes mains.

Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.

26 Ils périront; mais toi, tu subsisteras. Ils s'useront tous comme un vêtement; Tu les changeras comme un habit, et ils passeront.

One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.

27 Mais toi, tu es toujours le même. Et tes années ne finiront point.

Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.

28 Les enfants de tes serviteurs auront une demeure assurée, Et leur postérité se perpétuera sous tes yeux.

Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.