Jacques 5
1 Et maintenant à vous, les riches: Pleurez! Hurlez sur les malheurs qui vous attendent!
αγε νυν οι πλουσιοι κλαυσατε ολολυζοντες επι ταις ταλαιπωριαις υμων ταις επερχομεναις
2 Vos richesses sont pourries! vos étoffes sont mangées aux vers!
ο πλουτος υμων σεσηπεν και τα ιματια υμων σητοβρωτα γεγονεν
3 Votre argent et votre or sont tout rouillés! Cette rouille sera une preuve contre vous et, comme un feu, elle mangera vos chairs! C'est pendant les derniers jours que vous avez amassé vos trésors!
ο χρυσος υμων και ο αργυρος κατιωται και ο ιος αυτων εις μαρτυριον υμιν εσται και φαγεται τας σαρκας υμων ως πυρ εθησαυρισατε εν εσχαταις ημεραις
4 Eh bien, le salaire des ouvriers qui ont moissonné vos campagnes et dont vous les avez frustrés, crie, et les voix des moissonneurs sont venues jusqu'aux oreilles du Seigneur des armées.
ιδου ο μισθος των εργατων των αμησαντων τας χωρας υμων ο {VAR1: αφυστερημενος } {VAR2: απεστερημενος } αφ υμων κραζει και αι βοαι των θερισαντων εις τα ωτα κυριου σαβαωθ {VAR1: εισεληλυθαν } {VAR2: εισεληλυθασιν }
5 Vous avez vécu dans les délices sur la terre, vous avez joui, vous vous êtes repus et cela le jour même où vous allez être égorgés!
ετρυφησατε επι της γης και εσπαταλησατε εθρεψατε τας καρδιας υμων εν ημερα σφαγης
6 Vous avez condamné, vous avez assassiné le juste qui ne vous résistait pas!
κατεδικασατε εφονευσατε τον δικαιον ουκ αντιτασσεται υμιν
7 Patientez donc, frères, jusqu'à l'apparition du Seigneur. Voyez l'agriculteur, il attend le précieux fruit de la terre, il patiente jusqu'à ce qu'il ait reçu les pluies d'automne et celles du printemps.
μακροθυμησατε ουν αδελφοι εως της παρουσιας του κυριου ιδου ο γεωργος εκδεχεται τον τιμιον καρπον της γης μακροθυμων επ αυτω εως λαβη προιμον και οψιμον
8 Patientez, vous aussi; fortifiez vos coeurs, car l'apparition du Seigneur est prochaine.
μακροθυμησατε και υμεις στηριξατε τας καρδιας υμων οτι η παρουσια του κυριου ηγγικεν
9 Ne vous plaignez pas les uns des autres, frères, pour ne pas être jugés. Voici le juge; il se tient à la porte.
μη στεναζετε αδελφοι κατ αλληλων ινα μη κριθητε ιδου ο κριτης προ των θυρων εστηκεν
10 Prenez pour modèles, frères, dans la souffrance et dans la patience les prophètes qui ont parlé au nom du Seigneur.
υποδειγμα λαβετε αδελφοι της κακοπαθιας και της μακροθυμιας τους προφητας οι ελαλησαν εν τω ονοματι κυριου
11 Nous appelons heureux, voyez-vous, ceux qui ont tenu bon. Vous avez entendu parler de la constance de Job, et vous avez vu ce que le Seigneur lui a donné à la fin; car il est plein de compassion et de miséricorde.
ιδου μακαριζομεν τους υπομειναντας την υπομονην ιωβ ηκουσατε και το τελος κυριου ειδετε οτι πολυσπλαγχνος εστιν ο κυριος και οικτιρμων
12 Surtout, mes frères, ne prêtez pas de serment, ni par le ciel, ni par la terre, ni sous une forme quelconque. Dites seulement: oui, oui; ou: non, non; pour n'encourir aucun jugement.
προ παντων δε αδελφοι μου μη ομνυετε μητε τον ουρανον μητε την γην μητε αλλον τινα ορκον ητω δε υμων το ναι ναι και το ου ου ινα μη υπο κρισιν πεσητε
13 Un de vous est-il dans la peine? qu'il prie. Un de vous est-il dans la joie? qu'il chante des psaumes.
κακοπαθει τις εν υμιν προσευχεσθω ευθυμει τις ψαλλετω
14 Un de vous est-il malade? qu'il fasse appeler les Anciens de l'Église; que ceux-ci prient sur lui, après lui avoir fait une onction d'huile au nom du Seigneur;
ασθενει τις εν υμιν προσκαλεσασθω τους πρεσβυτερους της εκκλησιας και προσευξασθωσαν επ αυτον αλειψαντες {VAR2: [αυτον] } ελαιω εν τω ονοματι {VAR1: [του κυριου] } {VAR2: του κυριου }
15 et la prière faite avec foi sauvera le malade, le Seigneur le rétablira, et, s'il a commis des péchés, ils lui seront pardonnés.
και η ευχη της πιστεως σωσει τον καμνοντα και εγερει αυτον ο κυριος καν αμαρτιας η πεποιηκως αφεθησεται αυτω
16 Confessez-vous réciproquement vos péchés, et priez les uns pour les autres, afin que vous guérissiez; car la prière d'un juste est bien puissante quand elle est fervente.
εξομολογεισθε ουν αλληλοις τας αμαρτιας και {VAR1: προσευχεσθε } {VAR2: ευχεσθε } υπερ αλληλων οπως ιαθητε πολυ ισχυει δεησις δικαιου ενεργουμενη
17 Élie était un homme aussi faible que nous tous, et il demanda dans une prière qu'il ne plût pas; et il ne plut pas sur la terre pendant trois ans et demi.
ηλιας ανθρωπος ην ομοιοπαθης ημιν και προσευχη προσηυξατο του μη βρεξαι και ουκ εβρεξεν επι της γης ενιαυτους τρεις και μηνας εξ
18 Puis, quand il eut prié encore, le ciel donna de la pluie, et la terre fit germer ses fruits.
και παλιν προσηυξατο και ο ουρανος υετον εδωκεν και η γη εβλαστησεν τον καρπον αυτης
19 Mes frères, si l'un de vous s'est laissé égarer loin de la vérité,
αδελφοι μου εαν τις εν υμιν πλανηθη απο της αληθειας και επιστρεψη τις αυτον
20 et qu'un autre le ramène, qu'il sache que celui qui ramène un pécheur du chemin où il se perd, sauvera une âme de la mort et couvrira un grand nombre de péchés.
{VAR1: γινωσκετε } {VAR2: γινωσκετω } οτι ο επιστρεψας αμαρτωλον εκ πλανης οδου αυτου σωσει ψυχην αυτου εκ θανατου και καλυψει πληθος αμαρτιων
