Actes 4
1 Pendant qu'ils parlaient au peuple, survinrent les prêtres, le capitaine du Temple et les Sadducéens,
λαλουντων δε αυτων προς τον λαον επεστησαν αυτοις οι ιερεις και ο στρατηγος του ιερου και οι σαδδουκαιοι
2 fort ennuyés de ce qu'ils enseignaient le peuple et lui annonçaient la résurrection d'entre les morts en lui parlant de Jésus.
διαπονουμενοι δια το διδασκειν αυτους τον λαον και καταγγελλειν εν τω ιησου την αναστασιν των νεκρων
3 Ils les firent arrêter et jeter en prison, et comme il était déjà tard, ils les y laissèrent jusqu'au lendemain.
και επεβαλον αυτοις τας χειρας και εθεντο εις τηρησιν εις την αυριον ην γαρ εσπερα ηδη
4 Cependant plusieurs de ceux qui avaient entendu le discours de Pierre devinrent croyants, et le nombre des frères fut porté à cinq mille environ.
πολλοι δε των ακουσαντων τον λογον επιστευσαν και εγενηθη ο αριθμος των ανδρων ωσει χιλιαδες πεντε
5 Le lendemain se réunirent, à Jérusalem, les magistrats, les Anciens, les Scribes,
εγενετο δε επι την αυριον συναχθηναι αυτων τους αρχοντας και τους πρεσβυτερους και γραμματεις εις ιερουσαλημ
6 le grand-prêtre Anne, Kaïphe, Jean, Alexandre, tous ceux qui étaient des grandes familles sacerdotales.
και ανναν τον αρχιερεα και καιαφαν και ιωαννην και αλεξανδρον και οσοι ησαν εκ γενους αρχιερατικου
7 Ils firent comparaître Pierre et Jean et leur posèrent cette question: «Par quelle autorité ou au nom de qui avez-vous agi?»
και στησαντες αυτους εν [ τω ] μεσω επυνθανοντο εν ποια δυναμει η εν ποιω ονοματι εποιησατε τουτο υμεις
8 Alors Pierre, plein d'Esprit saint, leur dit: «Magistrats du peuple et Anciens,
τοτε πετρος πλησθεις πνευματος αγιου ειπεν προς αυτους αρχοντες του λαου και πρεσβυτεροι του ισραηλ
9 Puisque nous sommes interrogés aujourd'hui à propos du bien que nous avons fait à un homme malade, puisque vous voulez savoir comment il a été guéri,
ει ημεις σημερον ανακρινομεθα επι ευεργεσια ανθρωπου ασθενους εν τινι ουτος σεσωσται
10 sachez vous tous, et que le peuple d'Israël tout entier sache aussi, que c'est au nom de Jésus-Christ de Nazareth, crucifié par vous, ressuscité d'entre les morts par Dieu; oui, c'est par lui que cet homme est là devant vous en bonne santé.
γνωστον εστω πασιν υμιν και παντι τω λαω ισραηλ οτι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου ον υμεις εσταυρωσατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων εν τουτω ουτος παρεστηκεν ενωπιον υμων υγιης
11 Ce Jésus est «La pierre rejetée par vous, les constructeurs, Et devenue la pierre angulaire.»
ουτος εστιν ο λιθος ο εξουθενηθεις υφ υμων των οικοδομουντων ο γενομενος εις κεφαλην γωνιας
12 «Il n'y a de salut en aucun autre; car, sous le ciel, il n'a pas été donné d'autre nom aux hommes par lequel nous devions être sauvés.»
και ουκ εστιν εν αλλω ουδενι η σωτηρια ουδε γαρ ονομα εστιν ετερον υπο τον ουρανον το δεδομενον εν ανθρωποις εν ω δει σωθηναι ημας
13 Quand ils virent l'assurance de Pierre et de Jean, qu'ils savaient être des gens du peuple, sans instruction aucune, ils furent très surpris. Ils les reconnaissaient pour avoir été avec Jésus,
θεωρουντες δε την του πετρου παρρησιαν και ιωαννου και καταλαβομενοι οτι ανθρωποι αγραμματοι εισιν και ιδιωται εθαυμαζον επεγινωσκον τε αυτους οτι συν τω ιησου ησαν
14 et voyant debout à côté d'eux l'homme qu'ils avaient guéri, ils n'avaient rien à répliquer.
τον δε ανθρωπον βλεποντες συν αυτοις εστωτα τον τεθεραπευμενον ουδεν ειχον αντειπειν
15 Alors ils leur ordonnèrent de sortir du Sanhédrin, puis ils délibérèrent:
κελευσαντες δε αυτους εξω του συνεδριου απελθειν συνεβαλλον προς αλληλους
16 «Que faire à ces gens? se disaient-ils, car pour tous les habitants de Jérusalem il est évident qu'ils ont fait un miracle remarquable et il nous est impossible de le nier.
λεγοντες τι ποιησομεν τοις ανθρωποις τουτοις οτι μεν γαρ γνωστον σημειον γεγονεν δι αυτων πασιν τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ φανερον και ου δυναμεθα αρνησασθαι
17 Cependant, pour que l'affaire ne se répande pas davantage dans le peuple, interdisons-leur avec menaces de jamais parler à homme quelconque en ce nom-là.»
αλλ ινα μη επι πλειον διανεμηθη εις τον λαον απειλη απειλησωμεθα αυτοις μηκετι λαλειν επι τω ονοματι τουτω μηδενι ανθρωπων
18 Ils les firent rappeler et leur défendirent absolument de parler et d'enseigner au nom de Jésus.
και καλεσαντες αυτους παρηγγειλαν αυτοις το καθολου μη φθεγγεσθαι μηδε διδασκειν επι τω ονοματι του ιησου
19 Mais Pierre et Jean leur répondirent ainsi: «S'il est juste devant Dieu de vous écouter plus que Dieu, jugez-le;
ο δε πετρος και ιωαννης αποκριθεντες προς αυτους ειπον ει δικαιον εστιν ενωπιον του θεου υμων ακουειν μαλλον η του θεου κρινατε
20 quant à nous, nous ne pouvons pas ne pas parler de ce que nous avons vu et entendu.»
ου δυναμεθα γαρ ημεις α ειδομεν και ηκουσαμεν μη λαλειν
21 Ils les relâchèrent néanmoins, après avoir réitéré leurs menaces, ne trouvant aucun moyen de les punir, à cause du peuple, car tout le monde glorifiait Dieu de ce qui était arrivé:
οι δε προσαπειλησαμενοι απελυσαν αυτους μηδεν ευρισκοντες το πως κολασονται αυτους δια τον λαον οτι παντες εδοξαζον τον θεον επι τω γεγονοτι
22 en effet, l'homme qui avait été guéri par ce miracle était âgé de plus de quarante ans.
ετων γαρ ην πλειονων τεσσαρακοντα ο ανθρωπος εφ ον εγεγονει το σημειον τουτο της ιασεως
23 Lorsqu'ils furent libres, ils se rendirent auprès des leurs et leur racontèrent tout ce que les chefs des prêtres et les Anciens leur avaient dit.
απολυθεντες δε ηλθον προς τους ιδιους και απηγγειλαν οσα προς αυτους οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι ειπον
24 Quand ils l'eurent appris, ils élevèrent unanimes leurs voix à Dieu: «O Maître, dirent-ils, Toi qui as fait le ciel, la terre, la mer et tout ce qui s'y trouve!
οι δε ακουσαντες ομοθυμαδον ηραν φωνην προς τον θεον και ειπον δεσποτα συ ο ποιησας τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις
25 Toi qui as dit par l'Esprit saint, par la bouche de notre père, ton serviteur David: «Pourquoi les nations ont-elles tremblé de colère, Et les peuples ont-ils formé des desseins inutiles?
ο δια στοματος δαυιδ παιδος σου ειπων ινα τι εφρυαξαν εθνη και λαοι εμελετησαν κενα
26 Les rois de la terre se sont soulevés Et les magistrats se sont ligués ensemble Contre le Seigneur et contre son Oint, »
παρεστησαν οι βασιλεις της γης και οι αρχοντες συνηχθησαν επι το αυτο κατα του κυριου και κατα του χριστου αυτου
27 — (en effet, Hérode et Ponce-Pilate avec les païens et le peuple d'Israël se sont véritablement ligués dans cette ville même contre ton saint serviteur Jésus, que tu as oint
συνηχθησαν γαρ επ αληθειας επι τον αγιον παιδα σου ιησουν ον εχρισας ηρωδης τε και ποντιος πιλατος συν εθνεσιν και λαοις ισραηλ
28 pour faire tout ce que ta main et ta volonté avaient décidé d'avance),
ποιησαι οσα η χειρ σου και η βουλη σου προωρισεν γενεσθαι
29 — à présent, «Seigneur, aie l'oeil ouvert sur leurs menaces et donne à tes serviteurs d'annoncer ta Parole en toute assurance,
και τα νυν κυριε επιδε επι τας απειλας αυτων και δος τοις δουλοις σου μετα παρρησιας πασης λαλειν τον λογον σου
30 lorsque tu «étendras ta main pour opérer des guérisons, des miracles et des prodiges par le nom de ton saint serviteur Jésus.»
εν τω την χειρα σου εκτεινειν σε εις ιασιν και σημεια και τερατα γινεσθαι δια του ονοματος του αγιου παιδος σου ιησου
31 Quand ils eurent prié, le lieu où ils étaient rassemblés trembla, tous furent remplis du saint Esprit et annonçaient avec assurance la Parole de Dieu.
και δεηθεντων αυτων εσαλευθη ο τοπος εν ω ησαν συνηγμενοι και επλησθησαν απαντες πνευματος αγιου και ελαλουν τον λογον του θεου μετα παρρησιας
32 La multitude des croyants n'avaient qu'un coeur et qu'une âme; personne ne disait rien posséder qui lui fût propre, mais ils mettaient tout en commun.
του δε πληθους των πιστευσαντων ην η καρδια και η ψυχη μια και ουδε εις τι των υπαρχοντων αυτω ελεγεν ιδιον ειναι αλλ ην αυτοις απαντα κοινα
33 Les apôtres rendaient avec une grande énergie leur témoignage de la résurrection du Seigneur Jésus-Christ, et une grande grâce reposait sur eux tous;
και μεγαλη δυναμει απεδιδουν το μαρτυριον οι αποστολοι της αναστασεως του κυριου ιησου χαρις τε μεγαλη ην επι παντας αυτους
34 car ils n'avaient pas un seul indigent: tous ceux qui étaient propriétaires de terres ou de maisons les vendaient, apportaient le prix de leur vente et le déposaient aux pieds des apôtres.
ουδε γαρ ενδεης τις υπηρχεν εν αυτοις οσοι γαρ κτητορες χωριων η οικιων υπηρχον πωλουντες εφερον τας τιμας των πιπρασκομενων
35 On le distribuait ensuite à chacun selon ses besoins.
και ετιθουν παρα τους ποδας των αποστολων διεδιδοτο δε εκαστω καθοτι αν τις χρειαν ειχεν
36 C'est ainsi qu'un lévite, Chypriote de naissance, Joseph, surnommé par les apôtres Bar-Nabas (ce qu'on peut traduire fils de la prédication), possédait un champ
ιωσης δε ο επικληθεις βαρναβας απο των αποστολων ο εστιν μεθερμηνευομενον υιος παρακλησεως λευιτης κυπριος τω γενει
37 qu'il vendit; il en apporta l'argent et le déposa aux pieds des apôtres.
υπαρχοντος αυτω αγρου πωλησας ηνεγκεν το χρημα και εθηκεν παρα τους ποδας των αποστολων
