Psaumes 9
1 Au maître chantre. Avec voix de jeunes filles. Sur bénites. Cantique de David. Je loue l'Éternel de tout mon cœur; je vais dire toutes tes merveilles,
Przewodnikowi chóru, na Halmutlabben. Pieśń Dawida. Będę [cię] wysławiał, PANIE, całym mym sercem; będę opowiadał o wszystkich twoich cudach.
2 l'allégresse et la joie que je trouve en toi, chanter ton nom, ô Très-haut!
Będę się cieszył i radował tobą, będę śpiewał twemu imieniu, o Najwyższy!
3 Car mes ennemis se retirent en arrière, chancellent et disparaissent à ta vue!
Gdy cofną się moi nieprzyjaciele, upadną i znikną sprzed twego oblicza.
4 Car tu défends ma cause et mon droit, tu sièges sur ton trône en juste juge.
Ty bowiem przeprowadziłeś mój sąd i moją sprawę, zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy.
5 Tu tances les peuples, détruis les impies, effaces leur nom pour toujours, à jamais.
Skarciłeś pogan, wytraciłeś niegodziwych, wymazałeś ich imię na wieki wieków.
6 Mes ennemis sont perdus, ruines éternelles! Tu as détruit leurs villes, leur mémoire a péri!
O nieprzyjacielu, twoje spustoszenia skończyły się na zawsze, zburzyłeś miasta, ich pamięć przepadła razem z nimi.
7 Oui, l'Éternel règne à perpétuité, Il a pour le jugement disposé son trône,
Ale PAN trwa na wieki, ustawił swój tron, by sądzić.
8 et Il juge le monde avec justice, et rend aux peuples des sentences équitables.
On będzie sądził świat sprawiedliwie, osądzi narody według słuszności.
9 Et l'Éternel est un refuge pour le pauvre, un refuge dans les temps de détresse.
I będzie PAN ucieczką dla uciśnionego, schronieniem w czasie niedoli.
10 Ils se confient en toi ceux qui connaissent ton nom; car tu ne délaisses pas ceux qui te cherchent, Éternel.
I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy cię szukają.
11 Chantez l'Éternel, qui réside en Sion, racontez aux nations ses hauts faits!
Śpiewajcie PANU, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o jego dziełach.
12 Car, vengeur du sang, Il se souvient d'eux, Il n'oublie pas le cri des malheureux.
Bo on dopomina się krwi i pamięta o nich, a nie zapomina wołania strapionych.
13 Sois-moi propice, Éternel! Vois la misère où mes ennemis me réduisent; retire-moi des portes de la mort,
Zmiłuj się nade mną, PANIE, spójrz, jak mnie uciskają ci, którzy mnie nienawidzą, ty, który podnosisz mnie z bram śmierci;
14 afin que je publie toute ta louange aux Portes de la fille de Sion, me réjouissant de ton secours!
Abym głosił wszelką twą chwałę w bramach córki Syjonu; będę się radował twoim zbawieniem.
15 Les nations enfoncent dans la fosse qu'elles ont creusée; leur pied se prend au filet qu'elles ont caché.
Poganie wpadli w dół, [który] wykopali; w sidłach, które zastawili, uwięzła ich noga.
16 L'Éternel s'est montré; Il a fait justice, en enlaçant l'impie dans l'ouvrage même de ses mains. (Harpes. (Pause)
PAN dał się poznać, gdy odbył sąd, w dzieła swoich rąk uwikłał się niegodziwy. (Higgajon, Sela)
Niegodziwi zstąpią do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. (Sheol h7585)
18 Car toujours le pauvre ne sera pas oublié, et l'espoir des malheureux n'est pas à jamais perdu.
Bo biedak nie będzie zapomniany na zawsze, nadzieja ubogich nie zginie na wieki.
19 Lève-toi, Éternel, afin que l'homme ne s'élève pas, afin que les nations soient jugées devant toi!
Powstań, PANIE, niech nie triumfuje człowiek, niech narody zostaną osądzone przed twoim obliczem.
20 Mets, Éternel, ta terreur sur elles! que les peuples sentent qu'ils ne sont que des hommes. (Pause)
PANIE, ześlij na nie strach, aby narody poznały, że są tylko ludźmi. (Sela)
