< Psaumes 60 >

1 Au maître chantre. Sur Schouschan-Edouth. Ecrit didactique de David, quand il faisait la guerre aux Syriens de Mésopotamie et aux Syriens de Zoba, et que Joab revint, et battit les Edomites dans la vallée du sel, au nombre de douze mille. O Dieu, tu nous as rejetés, nous as dispersés; tu étais irrité: rends-nous ton amour!
In finem, pro his qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David, in doctrinam, cum succendit Mesopotamiam Syriæ et Sobal, et convertit Joab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia. [Deus, repulisti nos, et destruxisti nos; iratus es, et misertus es nobis.
2 Tu as ébranlé, déchiré le pays: guéris ses blessures, car il est chancelant!
Commovisti terram, et conturbasti eam; sana contritiones ejus, quia commota est.
3 Tu as fait sentir la rigueur à ton peuple, tu nous a fait boire le vin du vertige.
Ostendisti populo tuo dura; potasti nos vino compunctionis.
4 Tu as donné à tes fidèles une bannière, afin qu'ils se lèvent au nom de la vérité. (Pause)
Dedisti metuentibus te significationem, ut fugiant a facie arcus; ut liberentur dilecti tui.
5 Pour que tes bien-aimés soient sauvés, aide-les de ta droite, et nous exauce!
Salvum fac dextera tua, et exaudi me.
6 Dieu l'a promis par sa sainteté: je veux m'en réjouir! « Je vous partagerai Sichem, et vous distribuerai la Vallée de Succoth;
Deus locutus est in sancto suo: lætabor, et partibor Sichimam; et convallem tabernaculorum metibor.
7 Galaad est à moi, Manassé est à moi, Ephraïm est le rempart de ma tête, et Juda, mon sceptre royal;
Meus est Galaad, et meus est Manasses; et Ephraim fortitudo capitis mei. Juda rex meus;
8 Moab est le bassin où je me baigne, et sur Edom je jette ma chaussure; pour moi, Philistie, élève tes acclamations! »
Moab olla spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum: mihi alienigenæ subditi sunt.
9 Qui me conduira dans la ville forte? qui me mènera jusqu'en Edom?
Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumæam?
10 N'est-ce pas toi, ô Dieu, toi qui nous rejetas, et ne marchas plus, ô Dieu, avec nos armées?
nonne tu, Deus, qui repulisti nos? et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris?
11 Donne-nous ton aide pour sortir de la gêne, puisque le secours de l'homme est une vanité!
Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.
12 Avec Dieu, nous serons vainqueurs, et c'est Lui qui foulera nos ennemis.
In Deo faciemus virtutem; et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.]

< Psaumes 60 >