Psaumes 10
1 Éternel, pourquoi te tiens-tu à l'écart, te caches-tu dans des temps de détresse?
Ya Rəbb, nə üçün uzaqda durmusan? Mən dara düşəndə niyə gizlənirsən?
2 Le malheureux pâtit de l'orgueil des impies, il se prend dans les trames qu'ils ourdissent,
Pislər təkəbbürlə məzlumları təqib edir, Öz qurduqları fəndlərə özləri düşür.
3 Car l'impie fait gloire de sa convoitise, et le ravisseur maudit, méprise l'Éternel.
Pis insan könlünün istəkləri ilə fəxr edir, Acgöz Rəbbə xor baxır, Ona küfr edir.
4 L'impie présomptueux est sans inquiétude: « Il n'y a point de Dieu! » voilà toutes ses pensées.
Təkəbbürlü, pis insan Allahı axtarmaz, «Allah yoxdur» deyə düşünər.
5 Le succès est sur sa route en tout temps; il n'élève point ses regards jusques à tes jugements; sur ses ennemis il souffle avec dédain.
Belə insan həmişə uğur qazanar, Bütün düşmənlərinə xor baxar. Sənin hökmlərinsə onun dərrakəsindən çox uzaqdır.
6 Il dit en son cœur: « Je suis inébranlable, d'âge en âge à l'abri des revers. »
Ürəyində deyir: «Sarsılmaram, Heç zaman fəlakətə düşmərəm».
7 Sa bouche est pleine de parjure, de fraude et de malice, et sa langue recèle la violence et la ruine.
Onun ağzı lənətlə, hiylə ilə, hədə ilə doludur, Dilinin altında zülm və şər var.
8 Posté en embuscade près des hameaux, en guet-apens il tue les innocents, et dans l'ombre son œil épie le malheureux.
Kəndlərdə pusqu yerlərini qurar, Günahsızları xəlvətcə öldürər. Biçarəyə göz qoyub gizlicə güdər,
9 Il guette de sa retraite, comme le lion de son repaire, il guette pour saisir le malheureux; il saisit le malheureux, le tirant dans son filet.
Yuvasında oturmuş aslan kimi gizli yerdə pusqu qurar, Məzlumu tutmaq üçün güdər, Toruna salıb onu tutar.
10 Il se tapit, il se baisse, et entre ses griffes tombe le malheureux.
Biçarələrin başından basıb qəddini qırar, Onlar bu pis adamın əlindən yıxılar.
11 Il dit en son cœur: « Dieu oublie! Il voile sa face, et ne regarde jamais! »
Pis adam belə düşünər: «Allah məni yaddan çıxarıb, Heç vaxt görməz, çünki mənə göz yumub».
12 Debout! Éternel! ô Dieu, lève ta main! N'oublie pas les malheureux!
Ya Rəbb, qalx, ey Allah, onlara əl qaldır! Unutma məzlumları!
13 Pourquoi l'impie a-t-il pour Dieu ce mépris, dit-il en son cœur: « Tu ne recherches pas »?
Niyə pis insan Allaha küfr etsin? Niyə ürəyində «məndən əvəzini çıxmaz» desin?
14 Tu as vu! car tu as l'œil sur la douleur et la peine, et tu l'inscris sur ta main; le malheureux s'en remet à toi; pour l'orphelin tu fus toujours un aide.
Amma Sən bu əzab-əziyyətə baxırsan, Məzluma kömək əlini uzadırsan. Biçarə özünü Sənə tapşırar, Yetimlərin imdadı Sənsən.
15 Brise le bras de l'impie, et du méchant recherche le crime, afin que tu ne le retrouves plus!
Şər iş görənin, pis insanın qol-qanadını qır, Axıracan pisliklərini ifşa et.
16 Le Seigneur est un Roi permanent, éternel; de son pays les nations sont exterminées.
Rəbb sonsuzadək, əbədi padşahdır! Onun diyarından millətlər yox olacaq.
17 Éternel, tu entends les vœux des misérables, tu fortifies leur cœur, tu inclines ton oreille,
Ya Rəbb, məzlumların səsini eşidəcəksən, Onları ürəkləndirib diqqət yetirəcəksən.
18 tu fais droit à l'orphelin et au pauvre, afin que de la terre désormais l'homme ne te brave plus.
Yetimə, fəqirə ədalət göstərəcəksən; Belə ki torpaqdan yaradılan insan Bir daha təhlükə yaratmasın.
