< Juges 13 >

1 Et les enfants d'Israël continuèrent de faire ce qui déplaît à l'Éternel, et l'Éternel les livra entre les mains des Philistins pour quarante ans.
Pea naʻe toe fakalahi ʻae fai kovi ʻe he fānau ʻa ʻIsileli ʻi he ʻao ʻo Sihova; pea naʻe tuku ʻakinautolu ʻe Sihova ki he nima ʻoe kakai Filisitia ʻi he taʻu ʻe fāngofulu.
2 Et il y avait un homme de Tsorea, de la race des Danites, et son nom était Manoah. Et sa femme était stérile et n'enfantait pas.
Pea naʻe ai ʻae tangata ʻo Sola, ʻi he faʻahinga ʻo Tani ko Manoa hono hingoa; pea naʻe paʻa ʻa hono uaifi, ʻo ʻikai fānau.
3 Alors un ange de l'Éternel apparut à la femme et lui dit: Te voilà, hélas! stérile, et tu n'as pas d'enfants! mais tu deviendras enceinte et tu enfanteras un fils.
Pea naʻe fakahāhā ʻae ʻāngelo ʻa Sihova ki he fefine, ʻo ne pehē kiate ia, “Ko eni, vakai, ʻoku ke paʻa, ʻoku ʻikai te ke fānau: ka te ke feitama, pea fanauʻi ʻae tama.
4 Dès lors prends garde à toi, et ne bois ni vin, ni cervoise, et ne mange rien d'immonde.
Pea ko eni, ʻoku ou kole kiate koe, ke ke vakai, pea ʻoua naʻa ke inu uaine pe ha inu mālohi, pea ʻoua naʻa ke kai ha meʻa taʻemaʻa:
5 Car voici, tu seras enceinte et tu enfanteras un fils, et le rasoir ne doit point passer sur sa tête. Car dès le sein maternel l'enfant sera consacré à Dieu; et il commencera à délivrer Israël des mains des Philistins.
Vakai, te ke feitama koe, pea fanauʻi ʻae tama pea ʻoua naʻa ʻai ha tele ki hono ʻulu koeʻuhi ke hoko ia ko e taha fakamavahe ia ki he ʻOtua mei he manāva: pea ʻe kamata ʻe ia ke fakamoʻui ʻa ʻIsileli mei he nima ʻoe kau Filisitia.”
6 Alors la femme vint parler à son mari et lui dit: Un homme de Dieu est venu à moi, et son aspect était celui d'un ange de Dieu, très imposant, et je ne lui ai point demandé d'où il était, et il ne m'a point indiqué son nom.
Pea naʻe haʻu ai ʻae fefine ʻo tala ki hono husepāniti, ʻo pehē, “Naʻe haʻu ʻae tangata ʻae ʻOtua kiate au, pea naʻe tatau hono mata mo e mata ʻoe ʻāngelo ʻae ʻOtua, naʻe fakamanavahē: ka naʻe ʻikai te u fehuʻi pe ne haʻu mei fē ia, pea naʻe ʻikai te ne tala mai hono hingoa:
7 Et il m'a dit: Voici, tu deviendras enceinte et tu enfanteras un fils. Dès lors ne bois ni vin, ni cervoise et ne mange rien d'immonde, car dès le sein de sa mère jusqu'à sa mort l'enfant sera consacré à Dieu.
Ka naʻe pehē ʻe ia kiate au, Vakai, te ke feitama, pea fanauʻi ʻae tama; pea ko eni, ʻoua naʻa ke inu uaine pe ha inu mālohi, pea ʻoua naʻa ke kai ha meʻa taʻemaʻa: koeʻuhi ʻe fakamavahe ʻae tama ki he ʻOtua mei he manāva ʻo aʻu ki he ʻaho ʻo ʻene pekia.”
8 Alors Manoah éleva sa prière vers l'Éternel et dit: Oh! Seigneur, permets que l'homme de Dieu que tu as envoyé revienne encore auprès de nous, et nous montre ce que nous devons faire pour l'enfant qui naîtra.
Pea naʻe toki kole fakamātoato ʻe Manoa kia Sihova, ʻo pehē, “ʻE hoku ʻEiki, ke ke tuku ke toe haʻu ʻae tangata ʻae ʻOtua ʻaia naʻa ke fekau kiate kimaua, pea ako kiate kimaua ʻaia te ma fai ki he tamasiʻi ʻaia ʻe fanauʻi.”
9 Et Dieu exauça la prière de Manoah et l'ange de Dieu revint auprès de la femme; or elle était assise dans la campagne et Manoah, son mari, n'était pas avec elle.
Pea naʻe ongoʻi ʻe he ʻOtua ʻae leʻo ʻo Manoa; pea naʻe toe haʻu ʻae ʻāngelo ʻae ʻOtua ki he fefine ʻi heʻene nofo ʻi he ngoue: ka naʻe ʻikai ʻiate ia ʻa Manoa.
10 Et en toute hâte la femme courut informer son mari, et elle lui dit: Voici, l'homme qui est venu à moi l'autre jour, m'est apparu.
Pea naʻe fakatoʻotoʻo ʻe he fefine pea lele ʻo fakahā ki hono husepāniti, ʻo ne pehē kiate ia, “Vakai, kuo fakahā kiate au ʻae tangata, ʻaia naʻe haʻu kiate au ʻi he ʻaho ʻe taha.”
11 Alors Manoah se leva et suivit sa femme; et arrivé auprès de l'homme il lui dit: Es-tu l'homme qui a parlé à cette femme? Et il répondit: Je le suis.
Pea naʻe tuʻu hake ʻa Manoa, pea ʻalu mo hono uaifi, ʻo na hoko atu ki he tangata, pea ne pehē kiate ia, “Ko koe ʻae tangata naʻe lea ki he fefine?” Pea pehē ʻe ia, “Ko au.”
12 Et Manoah dit: Maintenant, si ce que tu as dit arrive, quelle doit être la règle de l'enfant et que doit-il faire?
Pea naʻe pehē ʻe Manoa, “Ko eni ke fakatonutonu hoʻo ngaahi lea. ʻE fēfē ʻema ngaohi ʻae tamasiʻi, pea ko e hā te ma fai kiate ia?”
13 Et l'ange de l'Éternel dit à Manoah: Il faut que la femme s'abstienne de tout ce que je lui ai indiqué.
Pea naʻe pehē ʻe he ʻāngelo ʻa Sihova kia Manoa, “Ke tokanga ʻae fefine ki he ngaahi meʻa kotoa pē naʻaku tala kiate ia.
14 Elle ne mangera rien de ce qui sort du cep de vigne, et ne boira ni vin, ni cervoise et ne prendra aucun aliment immonde; elle doit observer tout ce que je lui ai prescrit.
Ke ʻoua naʻa kai ʻe ia ha meʻa ʻe taha ʻoku tupu ʻi he vaine, pea ʻoua naʻa tuku ia ke inu uaine, pe ha inu mālohi, pe kai ha meʻa ʻe taha ʻoku taʻemaʻa: ke tokanga ia ki he meʻa kotoa pē naʻaku fekau kiate ia.”
15 Et Manoah dit à l'ange de l'Éternel: Nous voudrions te retenir, et t'apprêter et te servir un chevreau.
Pea naʻe pehē ʻe Manoa ki he ʻāngelo ʻa Sihova, “ʻOku ou kole kiate koe, tuku ke ma taʻofi koe, kaeʻoua ke ma teu maʻau ha ʻuhikiʻi manu.”
16 Et l'ange de l'Éternel dit à Manoah: Quand tu me retiendrais, je ne mangerais pas de ton mets. Mais, si tu veux préparer un holocauste, offre-le à l'Éternel. Car Manoah ne savait pas que ce fût un ange de l'Éternel.
Pea pehē ʻe he ʻāngelo ʻa Sihova kia Manoa, “Neongo ʻa hoʻo taʻofi au, ka ʻe ʻikai te u kai ʻi hoʻo mā: pea kapau ʻoku ke fie ʻatu ha feilaulau tutu, ʻoku totonu ke ke ʻatu ia kia Sihova.” He naʻe ʻikai ʻilo ʻe Manoa ko e ʻāngelo ia ʻa Sihova.
17 Et Manoah dit à l'ange de l'Éternel: Quel est ton nom, afin que si tes paroles s'accomplissent, nous te rendions honneur?
Pea naʻe pehē ʻe Manoa ki he ʻāngelo ʻa Sihova, “Ko hai ho hingoa, koeʻuhi ʻoka hoko hono fakamoʻoni ʻo hoʻo ngaahi lea ke mau fakaongolelei koe?”
18 Et l'ange de l'Éternel lui dit: Pourquoi cette question que tu me fais sur mon nom? car il est merveilleux.
Pea naʻe pehē ʻe he ʻāngelo ʻa Sihova kiate ia, “Ko e hā ʻoku ke fehuʻi ai ki hoku hingoa, kae ʻosi ʻoku fufū ia?”
19 Alors Manoah prit le chevreau et l'offrande et en fit un sacrifice à l'Éternel sur un rocher. Et Il opéra une merveille, et Manoah et sa femme furent témoins.
Pea naʻe ʻomi ʻe Manoa ʻae ʻuhikiʻi manu mo e feilaulau meʻakai, pea ne ʻatu ia kia Sihova ʻi he funga maka pea naʻe fai meʻa fakaofo ʻe he ʻāngelo pea naʻe mamata ki ai ʻa Manoa mo hono uaifi.
20 Car comme la flamme s'éleva de l'autel vers le ciel, l'ange de l'Éternel s'éleva aussi dans la flamme de l'autel.
Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi he ʻalu hake ki langi ʻae ulo afi mei he funga feilaulauʻanga, naʻe hāʻele hake ʻae ʻāngelo ʻa Sihova ʻi he ulo afi mei he funga feilaulauʻanga. Pea naʻe mamata ki ai ʻa Manoa mo hono uaifi, pea naʻa na tō ki hona mata ki he kelekele.
21 Et à ce spectacle Manoah et sa femme se jetèrent la face contre terre. Et l'ange de l'Éternel n'apparut plus à Manoah et à sa femme. Alors Manoah comprit que c'était un ange de l'Éternel.
Ka naʻe ʻikai toe fakahāhā ʻae ʻāngelo ʻa Sihova kia Manoa pē ki hono uaifi. Pea naʻe toki ʻilo ai ʻe Manoa ko e ʻāngelo ia ʻa Sihova.
22 Et Manoah dit à sa femme: Nous allons mourir, puisque nous avons vu Dieu!
Pea naʻe pehē ʻe Manoa ki hono uaifi, “Ko e moʻoni te ta mate, koeʻuhi kuo ta mamata ki he ʻOtua.”
23 Mais sa femme lui dit: Si l'Éternel avait l'intention de nous faire mourir, Il n'aurait pas accepté de nos mains holocauste et offrande, et Il ne nous aurait pas fait voir ces choses, ni annoncé maintenant un tel événement.
Ka naʻe lea hono uaifi kiate ia, “Ka ne finangalo ʻa Sihova ke tāmateʻi ʻakitaua, pehē ne ʻikai maʻu ʻe ia ʻae feilaulau tutu, mo e feilaulau meʻakai ʻi hota nima, pea ʻe ʻikai foki te ne fakahā ʻae ngaahi meʻa ni kiate kitaua, pea ʻe ʻikai foki te ne fai ha ngaahi tala pehē kiate kitaua ʻi he kuonga pehē.”
24 Et cette femme enfanta un fils et l'appela du nom de Samson (batteur). Et l'enfant grandit, et l'Éternel le bénit.
Pea naʻe fānau ʻe he fefine ʻae tama, pea naʻe ui hono hingoa ko Samisoni: pea naʻe tupu pe ʻae tama, pea tāpuakiʻi ia ʻe Sihova.
25 Et l'esprit de l'Éternel commença à lui donner l'impulsion à Mahaneh-Dan outre Tsorea et Esthaol.
Pea naʻe kamata ueʻi ia ʻe he Laumālie ʻo Sihova ʻi he kuonga niʻihi ʻi he ʻapitanga ʻo Tani ʻi he vahaʻa ʻo Sola mo Esitaoli.

< Juges 13 >