Actes 8
1 Or Saul avait pris plaisir à son supplice. Or, ce jour-là, une grande persécution fut dirigée contre l'église qui était à Jérusalem; mais tous se dispersèrent dans les contrées de la Judée et de la Samarie, sauf les apôtres.
Kaj Saŭlo konsentis al lia mortigo. Kaj en tiu tago komenciĝis granda persekutado kontraŭ la eklezio, kiu estis en Jerusalem; kaj ĉiuj estis dispelitaj tra la regionoj de Judujo kaj Samario, kun escepto de la apostolaro.
2 Toutefois des hommes pieux enterrèrent Etienne et le pleurèrent bruyamment.
Kaj piuloj enterigis Stefanon, kaj faris pri li grandan funebron.
3 Saul, de son côté, ravageait l'église; envahissant les maisons, il en arrachait hommes et femmes et les livrait pour être jetés en prison.
Sed Saŭlo atakis la eklezion, enirante en ĉiun domon, kaj li trenis virojn kaj virinojn, kaj transdonis ilin en malliberejon.
4 Ceux donc qui s'étaient dispersés s'en allèrent de côté et d'autre annonçant la bonne nouvelle de la parole.
Sed la dispelitoj trairis, predikante la vorton.
5 Or Philippe, étant venu dans la ville de Samarie, leur prêchait le Christ.
Kaj Filipo, malsuprenirinte en la urbon Samario, proklamis al ili la Kriston.
6 La foule s'accordait à prêter attention à ce que disait Philippe, parce qu'elle entendait parler et était témoin des miracles qu'il faisait;
Kaj la homamaso unuanime atentis la parolojn de Filipo, kiam ili lin aŭdis kaj vidis la signojn, kiujn li faris.
7 en effet les esprits impurs sortirent de plusieurs de ceux qui en étaient possédés, en poussant de grands cris, tandis que plusieurs paralytiques et impotents furent guéris.
Ĉar el multaj el ili, kiuj havis malpurajn spiritojn, ĉi tiuj elvenis, kriante per laŭta voĉo; kaj multaj paralizuloj kaj lamuloj resaniĝis.
8 Et ce fut une grande joie dans cette ville.
Kaj estis granda ĝojo en tiu urbo.
9 Mais un homme nommé Simon, qui déjà auparavant habitait la ville, y exerçait la magie et tenait sous le charme la nation des Samaritains, en se disant un grand personnage.
Sed unu viro, nome Simon, jam antaŭe faradis magion en la urbo kaj sorĉadis la popolon de Samario, dirante, ke li estas iu granda;
10 Tous, du petit au grand, lui prêtaient attention, et disaient: « Celui-ci est la puissance de Dieu, qui est appelée grande. »
al li atentadis ili ĉiuj, de la malgrandaj ĝis la grandaj, dirante: Ĉi tiu homo estas la granda potenco de Dio.
11 Et ils lui prêtaient attention, parce que pendant longtemps il les avait tenus sous le charme par ses sortilèges.
Kaj ili atentadis lin, ĉar li jam de longe sorĉis ilin per magiaĵoj.
12 Mais quand ils eurent cru Philippe, qui leur annonçait la bonne nouvelle du royaume de Dieu et du nom de Jésus-Christ, hommes et femmes se faisaient baptiser.
Sed kiam ili kredis al Filipo, predikanta la evangelion pri la regno de Dio kaj la nomo de Jesuo Kristo, ili baptiĝis, viroj kaj virinoj.
13 Or Simon lui-même crut aussi, et après avoir été baptisé il s'attacha à Philippe; la vue des miracles et des grands prodiges qui s'opéraient le tenait sous le charme.
Kaj Simon mem ankaŭ kredis; kaj kiam li baptiĝis, li forte aliĝis al Filipo, kaj vidante signojn kaj grandajn miraklojn farataj, li konfuziĝis.
14 Or, les apôtres qui étaient à Jérusalem, ayant appris que la Samarie accueillait la parole de Dieu, leur envoyèrent Pierre et Jean,
Kaj la apostoloj en Jerusalem, aŭdinte, ke Samario akceptis la vorton de Dio, sendis al ili Petron kaj Johanon;
15 qui, lorsqu'ils furent arrivés, prièrent pour eux, afin qu'ils reçussent l'esprit saint;
kiuj, alveninte, preĝis por ili, ke ili ricevu la Sanktan Spiriton,
16 car il n'était encore tombé sur aucun d'eux, mais ils avaient seulement été baptisés au nom du seigneur Jésus;
ĉar ankoraŭ sur neniun el ili li falis; ili nur baptiĝis en la nomon de la Sinjoro Jesuo.
17 alors ils leur imposèrent les mains et ils recevaient l'esprit saint.
Tiam ili metis la manojn sur ilin, kaj ili ricevis la Sanktan Spiriton.
18 Or Simon, ayant vu que l'esprit était donné par l'imposition des mains des apôtres, leur offrit de l'argent en disant:
Kaj kiam Simon vidis, ke la Sankta Spirito estis donata per la surmetado de la manoj de la apostoloj, li proponis al ili monon,
19 « Octroyez-moi aussi cette autorité, afin que celui à qui j'aurai imposé les mains reçoive l'esprit saint. »
kaj diris: Donu ankaŭ al mi ĉi tiun rajton, por ke ĉiu ajn, sur kiun mi metos la manojn, ricevu la Sanktan Spiriton.
20 Mais Pierre lui dit: « Que ton argent périsse avec toi, puisque tu as cru acquérir le don de Dieu avec de l'argent;
Sed Petro diris al li: Via arĝentaĵo iru kun vi en pereon, ĉar vi pensis ricevi per mono la donacon de Dio.
21 il n'y a pour toi ni portion ni lot dans cette affaire, car ton cœur n'est pas droit devant Dieu;
Vi havas nek parton nek loton en tiu afero, ĉar via koro ne estas rekta antaŭ Dio.
22 repens-toi donc de ta méchanceté dont tu viens de faire preuve, et prie le Seigneur, pour voir si le projet de ton cœur te sera pardonné;
Pentu do pri tiu via malboneco, kaj preĝu al la Eternulo, se eble la penso de via koro estu pardonita al vi.
23 car je vois que tu te trouves dans du fiel amer et dans les nœuds de l'injustice. »
Ĉar mi vidas, ke vi estas en la galo de maldolĉeco kaj en la kateno de maljusteco.
24 Et Simon répliqua: « Priez vous-mêmes pour moi le Seigneur, afin que rien de ce dont vous avez parlé ne m'arrive. »
Kaj Simon responde diris: Preĝu vi al la Eternulo por mi, ke trafu min neniom el tio, pri kio vi parolis.
25 Pour eux donc, après avoir rendu témoignage et proclamé la parole du Seigneur, ils revinrent à Jérusalem, et ils annoncèrent la bonne nouvelle dans plusieurs villages des Samaritains.
Ili do, atestinte kaj parolinte la vorton de la Sinjoro, revenis al Jerusalem, kaj predikis la evangelion al multaj vilaĝoj de la Samarianoj.
26 Or, un ange du Seigneur s'adressa à Philippe en disant: « Lève-toi, et va du côté du midi sur la route qui descend de Jérusalem à Gaza; elle est déserte. »
Sed anĝelo de la Eternulo parolis al Filipo, dirante: Leviĝu, kaj iru suden ĝis la vojo, kiu kondukas de Jerusalem al Gaza; tio estas dezerto.
27 Et s'étant levé il se mit en chemin; et voici, un Éthiopien, principal eunuque de Candace, reine des Éthiopiens, et qui était son trésorier général, était venu à Jérusalem pour adorer.
Kaj li leviĝis, kaj ekiris; kaj jen viro, Etiopo, eŭnuko, potenculo sub Kandake, reĝino de la Etiopoj, kaj kiu estis super ŝia tuta trezoro, jam venis al Jerusalem, por adorkliniĝi;
28 Or il s'en retournait, et, assis sur son char, il lisait le prophète Ésaïe;
tiu vojaĝis returne, kaj, sidante en sia ĉaro, legis la profeton Jesaja.
29 or l'Esprit dit à Philippe: « Approche-toi et tiens-toi collé à ce char. »
Kaj la Spirito diris al Filipo: Aliru, kaj aliĝu al tiu ĉaro.
30 Et Philippe étant accouru l'entendit qui lisait Ésaïe le prophète, et il dit: « Est-ce que tu comprends bien ce que tu lis? »
Kaj Filipo alkuris, kaj aŭdis lin legi la profeton Jesaja, kaj diris: Ĉu vi komprenas tion, kion vi legas?
31 Mais l'autre dit: « Eh, comment le pourrais-je, si personne ne me guide? » Et il invita Philippe à monter et à s'asseoir à côté de lui.
Kaj tiu diris: Kiel mi povas, se neniu min gvidas? Kaj li petis Filipon, ke li supreniru kaj sidiĝu kun li.
32 Or voici quel était le contenu du texte qu'il lisait: « C'est comme une brebis qu'il a été conduit à la tuerie; et, de même qu'un agneau est muet devant celui qui le tond, de même il n'ouvre point la bouche;
La peco de la Skribo, kiun li legis, estis jena: Li estis kondukata kiel ŝafo al la buĉo; Kaj kiel ŝafido muta antaŭ sia tondanto, Li ne malfermis sian buŝon;
33 c'est dans l'humiliation que s'est consommé son jugement. Qui dépeindra les hommes de sa génération? Car sa vie est enlevée de dessus la terre. »
En lia humiliĝo lia juĝo estis deprenita; Pri lia generacio kiu rakontos? Ĉar lia vivo estas prenita for de la tero.
34 L'eunuque s'adressant à Philippe: « Je te prie, dit-il, de qui le prophète parle-t-il ainsi? Est-ce de lui-même, ou de quelque autre? »
Kaj la eŭnuko responde al Filipo diris: Mi petas vin, pri kiu parolis la profeto ĉi tion? ĉu pri si, aŭ pri iu alia?
35 Là-dessus Philippe, ouvrant la bouche et commençant par ce texte-là, lui annonça la bonne nouvelle de Jésus.
Kaj Filipo malfermis sian buŝon, kaj komencante de tiu Skribo, predikis al li Jesuon.
36 Or, comme ils cheminaient le long de la route, ils arrivèrent vers de l'eau, et l'eunuque dit: « Voici de l'eau; qu'est-ce qui empêche que je ne sois baptisé? »
Kaj dum ili iris sur la vojo, ili alvenis al iu akvo; kaj la eŭnuko diris: Jen estas akvo; kio malhelpas min baptiĝi?
37 Et il fit arrêter son char, et ils descendirent l'un et l'autre dans l'eau, Philippe et l'eunuque, et il le baptisa.
Kaj Filipo diris: Se vi kredas per via tuta koro, tio estas permesata. Kaj li respondis: Mi kredas, ke Jesuo Kristo estas la Filo de Dio.
38 Mais, quand ils furent ressortis de l'eau, l'esprit du Seigneur enleva Philippe, et l'eunuque ne le vit plus,
Kaj li ordonis, ke la ĉaro haltu, kaj ili ambaŭ malsupreniris en la akvon, Filipo kaj la eŭnuko; kaj li baptis lin.
39 car tandis qu'il continuait sa route plein de joie,
Kaj kiam ili supreniris el la akvo, la Spirito de la Eternulo forkaptis Filipon; kaj la eŭnuko ne plu lin vidis, kaj li iris sian vojon, ĝojante.
40 Philippe se trouva dans Azot. Et il s'en allait de côté et d'autre, évangélisant toutes les villes jusques à ce qu'il arrivât à Césarée.
Sed Filipo troviĝis en Aŝdod; kaj trapasante, li predikis la evangelion en ĉiuj urboj, ĝis li alvenis en Cezarean.
