Psaumes 44

1 O Dieu! nous avons entendu de nos oreilles, nos pères nous ont raconté l'œuvre que tu as faite en leur temps, aux jours d'autrefois.

Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.

2 Par ta main tu as chassé les nations et tu as établi nos pères; tu as brisé les peuples pour leur faire place.

Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.

3 Car ce n'est pas par leur épée qu'ils ont conquis le pays, et ce n'est pas leur bras qui les a sauvés; c'est ta droite, et ton bras, et la lumière de ta face, car tu les aimais.

Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.

4 C'est toi, ô Dieu! qui es mon Roi; ordonne la délivrance de Jacob.

Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.

5 Par toi nous frapperons nos ennemis; par ton nom nous foulerons ceux qui s'élèvent contre nous.

Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.

6 Car je ne me confie pas en mon arc; ce n'est pas mon épée qui me sauvera.

Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;

7 C'est toi qui nous as sauvés de nos ennemis, et qui as rendu confus ceux qui nous haïssent.

Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.

8 C'est en Dieu que nous nous glorifions chaque jour; nous célébrerons ton nom à jamais. (Sélah, pause)

Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)

9 Cependant tu nous as rejetés et couverts d'opprobre, et tu ne sors plus avec nos armées.

[Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.

10 Tu nous fais reculer devant l'ennemi, et ceux qui nous haïssent ont pris leur butin.

Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.

11 Tu nous livres comme des brebis qu'on mange; tu nous as dispersés parmi les nations.

Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.

12 Tu vends ton peuple pour rien, et tu les mets à vil prix.

Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.

13 Tu fais de nous l'opprobre de nos voisins, la risée et le jouet de nos alentours.

Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.

14 Tu fais de nous la fable des nations; en nous voyant, les peuples hochent la tête.

Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.

15 Mon ignominie est toujours devant moi, et la confusion couvre mon visage,

Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;

16 A la voix de celui qui insulte et qui outrage, à la vue de l'ennemi et du vindicatif.

Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.

17 Tout cela nous est arrivé; et cependant nous ne t'avons pas oublié, nous n'avons pas forfait à ton alliance.

To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.

18 Notre cœur ne s'est point retiré en arrière; nos pas ne se sont point écartés de ton sentier,

Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;

19 Quand tu nous as foulés parmi les chacals et couverts de l'ombre de la mort.

Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.

20 Si nous eussions oublié le nom de notre Dieu, si nous eussions étendu nos mains vers un dieu étranger,

Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;

21 Dieu n'en aurait-il pas fait enquête, lui qui connaît les secrets du cœur?

Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.

22 Mais, à cause de toi, nous sommes mis à mort tous les jours, et regardés comme des brebis destinées à la boucherie.

Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.

23 Lève-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi, ne nous rejette pas à toujours!

Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

24 Pourquoi caches-tu ta face? Pourquoi oublies-tu notre misère et notre oppression?

Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?

25 Car notre âme est abattue jusque dans la poussière; notre ventre est attaché à la terre.

Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.

26 Lève-toi, viens à notre aide, et rachète-nous à cause de ta bonté!

Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.