Luc 24
1 Le jour du sabbat, elles se reposèrent, selon le commandement; mais, le premier jour de la semaine, à l'aube, elles se rendirent au tombeau, portant les aromates qu'elles avaient préparés.
అథ సప్తాహప్రథమదినేఽతిప్రత్యూషే తా యోషితః సమ్పాదితం సుగన్ధిద్రవ్యం గృహీత్వా తదన్యాభిః కియతీభిః స్త్రీభిః సహ శ్మశానం యయుః|
2 Elles trouvèrent qu'on avait roulé la pierre loin du sépulcre,
కిన్తు శ్మశానద్వారాత్ పాషాణమపసారితం దృష్ట్వా
3 et, étant entrées, elles ne trouvèrent point le corps du Seigneur Jésus.
తాః ప్రవిశ్య ప్రభో ర్దేహమప్రాప్య
4 Elles ne savaient qu'en penser, lorsque leur apparurent deux hommes vêtus d'habits d'une éclatante blancheur.
వ్యాకులా భవన్తి ఏతర్హి తేజోమయవస్త్రాన్వితౌ ద్వౌ పురుషౌ తాసాం సమీపే సముపస్థితౌ
5 Comme elles étaient saisies de frayeur, et qu'elles baissaient la tête vers la terre, ils leur dirent: «Pourquoi cherchez-vous parmi les morts celui qui est vivant?
తస్మాత్తాః శఙ్కాయుక్తా భూమావధోముఖ్యస్యస్థుః| తదా తౌ తా ఊచతు ర్మృతానాం మధ్యే జీవన్తం కుతో మృగయథ?
6 Il n'est point ici, mais il est ressuscité. Rappelez- vous la manière dont il vous a parlé, quand, étant encore en Galilée,
సోత్ర నాస్తి స ఉదస్థాత్|
7 il vous disait qu'il fallait que le Fils de l'homme fût livré entre les mains des pécheurs, qu'il fût crucifié, et qu'il ressuscitât le troisième jour.»
పాపినాం కరేషు సమర్పితేన క్రుశే హతేన చ మనుష్యపుత్రేణ తృతీయదివసే శ్మశానాదుత్థాతవ్యమ్ ఇతి కథాం స గలీలి తిష్ఠన్ యుష్మభ్యం కథితవాన్ తాం స్మరత|
8 Alors, elles se ressouvinrent des paroles de Jésus,
తదా తస్య సా కథా తాసాం మనఃసు జాతా|
9 et, à leur retour du sépulcre, elles rapportèrent toutes ces choses aux Onze et à tous les autres disciples.
అనన్తరం శ్మశానాద్ గత్వా తా ఏకాదశశిష్యాదిభ్యః సర్వ్వేభ్యస్తాం వార్త్తాం కథయామాసుః|
10 Celles qui leur firent ce rapport, étaient Marie Madeleine, Jeanne, Marie, mère de Jacques, et les autres femmes qui étaient avec elles;
మగ్దలీనీమరియమ్, యోహనా, యాకూబో మాతా మరియమ్ తదన్యాః సఙ్గిన్యో యోషితశ్చ ప్రేరితేభ్య ఏతాః సర్వ్వా వార్త్తాః కథయామాసుః
11 mais les apôtres ne virent dans ce rapport que des rêveries et ne crurent point ces femmes.
కిన్తు తాసాం కథామ్ అనర్థకాఖ్యానమాత్రం బుద్ధ్వా కోపి న ప్రత్యైత్|
12 [Toutefois Pierre se leva, courut au sépulcre, et, s'étant baissé, il vit les bandes qui étaient à terre, toutes seules, et s'en retourna chez lui, surpris de ce qui était arrivé.]
తదా పితర ఉత్థాయ శ్మశానాన్తికం దధావ, తత్ర చ ప్రహ్వో భూత్వా పార్శ్వైకస్థాపితం కేవలం వస్త్రం దదర్శ; తస్మాదాశ్చర్య్యం మన్యమానో యదఘటత తన్మనసి విచారయన్ ప్రతస్థే|
13 Ce même jour, deux disciples allaient dans un village nommé Emmaüs, éloigné de Jérusalem de soixante stades;
తస్మిన్నేవ దినే ద్వౌ శియ్యౌ యిరూశాలమశ్చతుష్క్రోశాన్తరితమ్ ఇమ్మాయుగ్రామం గచ్ఛన్తౌ
14 et ils s'entretenaient de tous ces événements.
తాసాం ఘటనానాం కథామకథయతాం
15 Pendant qu'ils parlaient et discutaient, Jésus lui-même s'approcha, et fit route avec eux.
తయోరాలాపవిచారయోః కాలే యీశురాగత్య తాభ్యాం సహ జగామ
16 Mais ils avaient comme un bandeau sur les yeux, de sorte qu'ils ne le reconnurent point.
కిన్తు యథా తౌ తం న పరిచినుతస్తదర్థం తయో ర్దృష్టిః సంరుద్ధా|
17 Il leur dit: «De quoi vous entretenez-vous chemin faisant?... et vous êtes tout tristes.»
స తౌ పృష్టవాన్ యువాం విషణ్ణౌ కిం విచారయన్తౌ గచ్ఛథః?
18 L'un d'eux, qui s'appelait Cléopas, lui répondit: «Tu es bien le seul dans Jérusalem, qui ne sache pas ce qui s'est passé ces derniers jours.»
తతస్తయోః క్లియపానామా ప్రత్యువాచ యిరూశాలమపురేఽధునా యాన్యఘటన్త త్వం కేవలవిదేశీ కిం తద్వృత్తాన్తం న జానాసి?
19 — «Et quoi?» leur dit-il. Ils lui répondirent: «Ce qui est arrivé à Jésus de Nazareth, qui était un prophète puissant en oeuvres et en paroles, devant Dieu et devant tout le peuple:
స పప్రచ్ఛ కా ఘటనాః? తదా తౌ వక్తుమారేభాతే యీశునామా యో నాసరతీయో భవిష్యద్వాదీ ఈశ్వరస్య మానుషాణాఞ్చ సాక్షాత్ వాక్యే కర్మ్మణి చ శక్తిమానాసీత్
20 comment nos principaux sacrificateurs et nos sénateurs l'ont livré pour être condamné à mort, et l'ont crucifié.
తమ్ అస్మాకం ప్రధానయాజకా విచారకాశ్చ కేనాపి ప్రకారేణ క్రుశే విద్ధ్వా తస్య ప్రాణాననాశయన్ తదీయా ఘటనాః;
21 Pour nous, nous espérions que ce serait lui qui délivrerait Israël; mais, après tout cela, voici le troisième jour, aujourd'hui, que ces événements se sont passés.
కిన్తు య ఇస్రాయేలీయలోకాన్ ఉద్ధారయిష్యతి స ఏవాయమ్ ఇత్యాశాస్మాభిః కృతా| తద్యథా తథాస్తు తస్యా ఘటనాయా అద్య దినత్రయం గతం|
22 Il est vrai que des femmes qui sont avec nous, nous ont extraordinairement surpris: elles s'étaient rendues au point du jour au sépulcre,
అధికన్త్వస్మాకం సఙ్గినీనాం కియత్స్త్రీణాం ముఖేభ్యోఽసమ్భవవాక్యమిదం శ్రుతం;
23 et, n'ayant point trouvé son corps, elles sont venues dire que des anges leur sont apparus, et qu'ils le disent vivant.
తాః ప్రత్యూషే శ్మశానం గత్వా తత్ర తస్య దేహమ్ అప్రాప్య వ్యాఘుట్యేత్వా ప్రోక్తవత్యః స్వర్గీసదూతౌ దృష్టావస్మాభిస్తౌ చావాదిష్టాం స జీవితవాన్|
24 Quelques-uns des nôtres sont allés au sépulcre, ils ont trouvé toutes choses comme les femmes l’avaient annoncé; mais lui, ils ne l’ont pas vu.»
తతోస్మాకం కైశ్చిత్ శ్మశానమగమ్యత తేఽపి స్త్రీణాం వాక్యానురూపం దృష్టవన్తః కిన్తు తం నాపశ్యన్|
25 Alors il leur dit: «Hommes dépourvus de sens, esprits lents à croire tout ce qu'ont dit les prophètes!
తదా స తావువాచ, హే అబోధౌ హే భవిష్యద్వాదిభిరుక్తవాక్యం ప్రత్యేతుం విలమ్బమానౌ;
26 Ne fallait-il pas que le Messie passât par ces souffrances pour entrer dans sa gloire?»
ఏతత్సర్వ్వదుఃఖం భుక్త్వా స్వభూతిప్రాప్తిః కిం ఖ్రీష్టస్య న న్యాయ్యా?
27 Puis, commençant par Moïse, et poursuivant par tous les prophètes, il leur expliqua, dans toutes les Ecritures, ce qui le concernait.
తతః స మూసాగ్రన్థమారభ్య సర్వ్వభవిష్యద్వాదినాం సర్వ్వశాస్త్రే స్వస్మిన్ లిఖితాఖ్యానాభిప్రాయం బోధయామాస|
28 Cependant ils approchèrent du village où ils se rendaient, et comme l’étranger paraissait vouloir aller plus loin,
అథ గమ్యగ్రామాభ్యర్ణం ప్రాప్య తేనాగ్రే గమనలక్షణే దర్శితే
29 ils le pressèrent de s'arrêter, disant: «Reste avec nous; car voici le soir, et le jour a déjà baissé; »et il entra dans le village pour rester avec eux.
తౌ సాధయిత్వావదతాం సహావాభ్యాం తిష్ఠ దినే గతే సతి రాత్రిరభూత్; తతః స తాభ్యాం సార్ద్ధం స్థాతుం గృహం యయౌ|
30 Quand il se mit à table avec eux, il prit le pain, et ayant prononcé la bénédiction, il le rompit, et le leur donna:
పశ్చాద్భోజనోపవేశకాలే స పూపం గృహీత్వా ఈశ్వరగుణాన్ జగాద తఞ్చ భంక్త్వా తాభ్యాం దదౌ|
31 alors leurs yeux se dessillèrent; ils le reconnurent; mais il disparut de devant leurs yeux.
తదా తయో ర్దృష్టౌ ప్రసన్నాయాం తం ప్రత్యభిజ్ఞతుః కిన్తు స తయోః సాక్షాదన్తర్దధే|
32 Ils se dirent l'un à l'autre: «Notre coeur n'était-il pas tout brûlant au dedans de nous, lorsqu'il nous parlait en chemin, et qu'il nous expliquait les Écritures?»
తతస్తౌ మిథోభిధాతుమ్ ఆరబ్ధవన్తౌ గమనకాలే యదా కథామకథయత్ శాస్త్రార్థఞ్చబోధయత్ తదావయో ర్బుద్ధిః కిం న ప్రాజ్వలత్?
33 Et, se levant à l'heure même, ils retournèrent à Jérusalem. Ils trouvèrent réunis les Onze et leurs compagnons,
తౌ తత్క్షణాదుత్థాయ యిరూశాలమపురం ప్రత్యాయయతుః, తత్స్థానే శిష్యాణామ్ ఏకాదశానాం సఙ్గినాఞ్చ దర్శనం జాతం|
34 qui leur dirent: «Le Seigneur est réellement ressuscité, et il est apparu à Simon.»
తే ప్రోచుః ప్రభురుదతిష్ఠద్ ఇతి సత్యం శిమోనే దర్శనమదాచ్చ|
35 Ils racontèrent à leur tour, ce qui leur était arrivé en chemin, et comment ils l'avaient reconnu au moment où il avait rompu le pain.
తతః పథః సర్వ్వఘటనాయాః పూపభఞ్జనేన తత్పరిచయస్య చ సర్వ్వవృత్తాన్తం తౌ వక్తుమారేభాతే|
36 Pendant qu'ils s'entretenaient ainsi, lui-même parut au milieu d'eux.
ఇత్థం తే పరస్పరం వదన్తి తత్కాలే యీశుః స్వయం తేషాం మధ్య ప్రోత్థయ యుష్మాకం కల్యాణం భూయాద్ ఇత్యువాచ,
37 Frappés de stupeur et d'effroi, ils crurent voir un esprit;
కిన్తు భూతం పశ్యామ ఇత్యనుమాయ తే సముద్వివిజిరే త్రేషుశ్చ|
38 et Jésus leur dit: «Pourquoi êtes-vous troublés? Pourquoi vous faites-vous des idées folles?
స ఉవాచ, కుతో దుఃఖితా భవథ? యుష్మాకం మనఃసు సన్దేహ ఉదేతి చ కుతః?
39 Voyez mes mains et mes pieds: c'est bien moi. Palpez-moi, et considérez qu'un esprit n'a ni chair ni os, comme vous voyez que j'en ai.»
ఏషోహం, మమ కరౌ పశ్యత వరం స్పృష్ట్వా పశ్యత, మమ యాదృశాని పశ్యథ తాదృశాని భూతస్య మాంసాస్థీని న సన్తి|
40 [Après avoir ainsi parlé, il leur montra ses mains et ses pieds.]
ఇత్యుక్త్వా స హస్తపాదాన్ దర్శయామాస|
41 Comme la joie les rendait encore incrédules, et qu'ils ne revenaient pas de leur surprise, il leur dit: «Avez-vous ici quelque chose à manger?»
తేఽసమ్భవం జ్ఞాత్వా సానన్దా న ప్రత్యయన్| తతః స తాన్ పప్రచ్ఛ, అత్ర యుష్మాకం సమీపే ఖాద్యం కిఞ్చిదస్తి?
42 Ils lui présentèrent un morceau de poisson rôti et un rayon de miel.
తతస్తే కియద్దగ్ధమత్స్యం మధు చ దదుః
43 Il les prit, et les mangea devant eux.
స తదాదాయ తేషాం సాక్షాద్ బుభుజే
44 Puis il leur, dit: «C'est là ce que je vous annonçais quand j'étais encore avec vous; je vous disais qu'il fallait que s'accomplit tout ce qui est écrit de moi dans la Loi de Moïse, dans les Prophètes et dans les Psaumes.»
కథయామాస చ మూసావ్యవస్థాయాం భవిష్యద్వాదినాం గ్రన్థేషు గీతపుస్తకే చ మయి యాని సర్వ్వాణి వచనాని లిఖితాని తదనురూపాణి ఘటిష్యన్తే యుష్మాభిః సార్ద్ధం స్థిత్వాహం యదేతద్వాక్యమ్ అవదం తదిదానీం ప్రత్యక్షమభూత్|
45 Alors il leur ouvrit l'esprit, afin qu'ils entendissent les Ecritures.
అథ తేభ్యః శాస్త్రబోధాధికారం దత్వావదత్,
46 Et il leur dit: «C'est ainsi qu'il est écrit que le Messie souffrirait, et qu'il ressusciterait des morts le troisième jour,
ఖ్రీష్టేనేత్థం మృతియాతనా భోక్తవ్యా తృతీయదినే చ శ్మశానాదుత్థాతవ్యఞ్చేతి లిపిరస్తి;
47 et qu'on prêcherait en son nom la repentance et le pardon des péchés à toutes les nations, en commençant par Jérusalem.
తన్నామ్నా యిరూశాలమమారభ్య సర్వ్వదేశే మనఃపరావర్త్తనస్య పాపమోచనస్య చ సుసంవాదః ప్రచారయితవ్యః,
48 Vous êtes témoins de ces faits.
ఏషు సర్వ్వేషు యూయం సాక్షిణః|
49 Maintenant, je vais vous envoyer ce que mon Père vous a promis; pour vous, demeurez tranquillement dans la ville, jusqu'à ce que vous soyez revêtus d'une puissance qui vient d'en haut.»
అపరఞ్చ పశ్యత పిత్రా యత్ ప్రతిజ్ఞాతం తత్ ప్రేషయిష్యామి, అతఏవ యావత్కాలం యూయం స్వర్గీయాం శక్తిం న ప్రాప్స్యథ తావత్కాలం యిరూశాలమ్నగరే తిష్ఠత|
50 Il les emmena hors de la ville, jusqu’à Béthanie; et, élevant les mains, il les bénit.
అథ స తాన్ బైథనీయాపర్య్యన్తం నీత్వా హస్తావుత్తోల్య ఆశిష వక్తుమారేభే
51 Pendant qu'il les bénissait, il se sépara d'eux.
ఆశిషం వదన్నేవ చ తేభ్యః పృథగ్ భూత్వా స్వర్గాయ నీతోఽభవత్|
52 Pour eux, ils s'en retournèrent à Jérusalem, pleins d'une grande joie;
తదా తే తం భజమానా మహానన్దేన యిరూశాలమం ప్రత్యాజగ్ముః|
53 et ils étaient continuellement dans le temple, louant et bénissant Dieu.
తతో నిరన్తరం మన్దిరే తిష్ఠన్త ఈశ్వరస్య ప్రశంసాం ధన్యవాదఞ్చ కర్త్తమ్ ఆరేభిరే| ఇతి||
