1 Corinthiens 15
1 Je vous rappelle, mes frères, l'évangile que je vous ai annoncé, que vous avez reçu, et auquel vous êtes fermement attachés.
γνωριζω δε υμιν αδελφοι το ευαγγελιον ο ευηγγελισαμην υμιν ο και παρελαβετε εν ω και εστηκατε
2 Il fera votre salut, si vous le retenez dans les termes où je vous l'ai annoncé; autrement, vous auriez cru en vain.
δι ου και σωζεσθε τινι λογω ευηγγελισαμην υμιν ει κατεχετε εκτος ει μη εικη επιστευσατε
3 Je vous ai annoncé principalement, comme je l'ai appris moi- même, que Christ est mort pour nos péchés, conformément aux Écritures;
παρεδωκα γαρ υμιν εν πρωτοις ο και παρελαβον οτι χριστος απεθανεν υπερ των αμαρτιων ημων κατα τας γραφας
4 qu'il a été enseveli, et qu'il est ressuscité le troisième jour, conformément aux Écritures;
και οτι εταφη και οτι εγηγερται τη τριτη ημερα κατα τας γραφας
5 qu'il est apparu à Céphas, puis aux Douze;
και οτι ωφθη κηφα ειτα τοις δωδεκα
6 qu'après cela, il est apparu, en une rencontre, à plus de cinq cents frères, dont la plupart sont encore vivants aujourd'hui, et quelques-uns sont morts;
επειτα ωφθη επανω πεντακοσιοις αδελφοις εφαπαξ εξ ων οι πλειους μενουσιν εως αρτι τινες δε και εκοιμηθησαν
7 qu'ensuite il est apparu à Jacques, puis à tous les apôtres;
επειτα ωφθη ιακωβω ειτα τοις αποστολοις πασιν
8 qu'enfin, après eux tous, il m'est apparu à moi, comme à l'avorton;
εσχατον δε παντων ωσπερει τω εκτρωματι ωφθη καμοι
9 car je suis le moindre des apôtres, moi qui ne suis pas digne d'être appelé apôtre, parce que j'ai persécuté l'Église de Dieu.
εγω γαρ ειμι ο ελαχιστος των αποστολων ος ουκ ειμι ικανος καλεισθαι αποστολος διοτι εδιωξα την εκκλησιαν του θεου
10 C'est par la grâce de Dieu que je suis ce que je suis, et la grâce qu'il m'a faite n'a pas été vaine: j'ai travaillé plus qu'eux tous, non pas moi pourtant, mais la grâce de Dieu avec moi.
χαριτι δε θεου ειμι ο ειμι και η χαρις αυτου η εις εμε ου κενη εγενηθη αλλα περισσοτερον αυτων παντων εκοπιασα ουκ εγω δε αλλ η χαρις του θεου η συν εμοι
11 Ainsi donc eux et moi, voilà ce que nous prêchons, et c'est ce que vous avez cru.
ειτε ουν εγω ειτε εκεινοι ουτως κηρυσσομεν και ουτως επιστευσατε
12 Si l'on prêche que Christ est ressuscité des morts, comment quelques-uns parmi vous disent-ils qu'il n'y a point de résurrection des morts?
ει δε χριστος κηρυσσεται οτι εκ νεκρων εγηγερται πως λεγουσιν τινες εν υμιν οτι αναστασις νεκρων ουκ εστιν
13 S'il n'y a point de résurrection des morts, Christ non plus n'est pas ressuscité;
ει δε αναστασις νεκρων ουκ εστιν ουδε χριστος εγηγερται
14 et si Christ n'est pas ressuscité, notre prédication est vaine; votre foi aussi est vaine.
ει δε χριστος ουκ εγηγερται κενον αρα το κηρυγμα ημων κενη δε και η πιστις υμων
15 Il se trouve même que nous sommes de faux témoins à l'égard de Dieu, puisque nous avons témoigné contre lui, qu'il a ressuscité Christ; au lieu qu'il ne l'a point ressuscité, s'il est vrai que les morts ne ressuscitent pas.
ευρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρες του θεου οτι εμαρτυρησαμεν κατα του θεου οτι ηγειρεν τον χριστον ον ουκ ηγειρεν ειπερ αρα νεκροι ουκ εγειρονται
16 Si les morts ne ressuscitent pas, Christ non plus n'est pas ressuscité;
ει γαρ νεκροι ουκ εγειρονται ουδε χριστος εγηγερται
17 et si Christ n'est pas ressuscité, votre foi est vaine; vous êtes encore dans vos péchés;
ει δε χριστος ουκ εγηγερται ματαια η πιστις υμων ετι εστε εν ταις αμαρτιαις υμων
18 ceux aussi qui sont morts en Christ, sont perdus.
αρα και οι κοιμηθεντες εν χριστω απωλοντο
19 Si nous n'avons d'espérance en Christ que dans cette vie seulement, nous sommes les plus malheureux de tous les hommes.
ει εν τη ζωη ταυτη ηλπικοτες εσμεν εν χριστω μονον ελεεινοτεροι παντων ανθρωπων εσμεν
20 Mais voici, Christ est ressuscité: il est les prémices de ceux qui sont morts.
νυνι δε χριστος εγηγερται εκ νεκρων απαρχη των κεκοιμημενων εγενετο
21 En effet, puisque la mort est venue par un homme, c'est par un homme aussi qu'est venue la résurrection des morts.
επειδη γαρ δι ανθρωπου ο θανατος και δι ανθρωπου αναστασις νεκρων
22 De même que tous meurent en Adam; de même, tous revivront en Christ;
ωσπερ γαρ εν τω αδαμ παντες αποθνησκουσιν ουτως και εν τω χριστω παντες ζωοποιηθησονται
23 mais chacun en son rang: les prémices, c'est Christ, ensuite viendront ceux qui appartiennent à Christ, lors de son avènement;
εκαστος δε εν τω ιδιω ταγματι απαρχη χριστος επειτα οι χριστου εν τη παρουσια αυτου
24 puis, ce sera la fin, quand il remettra la royauté à Dieu, son Père, après avoir renversé toute principauté, toute autorité et puissance;
ειτα το τελος οταν παραδω την βασιλειαν τω θεω και πατρι οταν καταργηση πασαν αρχην και πασαν εξουσιαν και δυναμιν
25 car il doit exercer la royauté «jusqu'à ce qu'il ait mis tous ses ennemis sous ses pieds.»
δει γαρ αυτον βασιλευειν αχρις ου αν θη παντας τους εχθρους υπο τους ποδας αυτου
26 Le dernier ennemi qui sera détruit, c'est la mort.
εσχατος εχθρος καταργειται ο θανατος
27 En effet, Dieu a tout mis sous ses pieds; toutefois, quand il est dit que «tout» lui a été soumis, il est évident qu'il faut excepter celui qui lui a soumis toutes choses.
παντα γαρ υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου οταν δε ειπη οτι παντα υποτετακται δηλον οτι εκτος του υποταξαντος αυτω τα παντα
28 Lorsque toutes choses lui auront été soumises, alors le Fils lui-même sera aussi soumis à Celui qui lui a soumis toutes choses, afin que Dieu soit tout en tous.
οταν δε υποταγη αυτω τα παντα τοτε και αυτος ο υιος υποταγησεται τω υποταξαντι αυτω τα παντα ινα η ο θεος τα παντα εν πασιν
29 Autrement, que feraient ceux qui se font baptiser pour les morts? Si absolument les morts ne ressuscitent pas, pourquoi se font-ils aussi baptiser pour eux?
επει τι ποιησουσιν οι βαπτιζομενοι υπερ των νεκρων ει ολως νεκροι ουκ εγειρονται τι και βαπτιζονται υπερ των νεκρων
30 Et nous-même, pourquoi sommes-nous à toute heure en péril?
τι και ημεις κινδυνευομεν πασαν ωραν
31 Je suis tous les jours exposé à la mort, aussi vrai, mes frères, que vous êtes ma gloire en Jésus-Christ, notre Seigneur.
καθ ημεραν αποθνησκω νη την ημετεραν καυχησιν ην εχω εν χριστω ιησου τω κυριω ημων
32 Si c'est dans des vues humaines que j'ai combattu contre les bêtes à Éphèse, quel avantage m'en revient-il? Si les morts ne ressuscitent pas, «mangeons et buvons, car demain nous mourrons. »
ει κατα ανθρωπον εθηριομαχησα εν εφεσω τι μοι το οφελος ει νεκροι ουκ εγειρονται φαγωμεν και πιωμεν αυριον γαρ αποθνησκομεν
33 Ne vous laissez point abuser: «les mauvaises compagnies corrompent les bonnes moeurs. »
μη πλανασθε φθειρουσιν ηθη χρησθ ομιλιαι κακαι
34 Revenez à la raison, comme il faut, et ne péchez point; car il y a parmi vous des gens qui ne connaissent pas Dieu: je le dis à votre honte.
εκνηψατε δικαιως και μη αμαρτανετε αγνωσιαν γαρ θεου τινες εχουσιν προς εντροπην υμιν λεγω
35 Mais dira quelqu'un: « Comment les morts ressuscitent-ils? Avec quel corps viennent-ils? »
αλλ ερει τις πως εγειρονται οι νεκροι ποιω δε σωματι ερχονται
36 — Insensé que tu es, ce que tu sèmes ne reprend pas vie, s'il ne meurt auparavant.
αφρον συ ο σπειρεις ου ζωοποιειται εαν μη αποθανη
37 Quant à ce que tu sèmes, tu ne sèmes pas le corps qui sera un jour, mais un simple grain, de blé, peut-être, ou de quelque autre semence,
και ο σπειρεις ου το σωμα το γενησομενον σπειρεις αλλα γυμνον κοκκον ει τυχοι σιτου η τινος των λοιπων
38 puis Dieu lui donne un corps, comme il lui plaît, et à chaque semence le corps qui lui est propre.
ο δε θεος αυτω διδωσιν σωμα καθως ηθελησεν και εκαστω των σπερματων το ιδιον σωμα
39 Toute chair n'est pas la même chair: autre est la chair des hommes, autre la chair des bêtes, autre la chair des oiseaux, autre la chair des poissons.
ου πασα σαρξ η αυτη σαρξ αλλα αλλη μεν σαρξ ανθρωπων αλλη δε σαρξ κτηνων αλλη δε ιχθυων αλλη δε πτηνων
40 Il y a aussi des corps célestes et des corps terrestres; mais l'éclat des corps célestes est d'une nature différente de celui des corps terrestres:
και σωματα επουρανια και σωματα επιγεια αλλ ετερα μεν η των επουρανιων δοξα ετερα δε η των επιγειων
41 autre est l'éclat du soleil, autre l'éclat de la lune, autre l'éclat des étoiles; une étoile même diffère en éclat d'une autre étoile.
αλλη δοξα ηλιου και αλλη δοξα σεληνης και αλλη δοξα αστερων αστηρ γαρ αστερος διαφερει εν δοξη
42 Il en est de même pour la résurrection des morts: le corps est semé corruptible, il ressuscite incorruptible;
ουτως και η αναστασις των νεκρων σπειρεται εν φθορα εγειρεται εν αφθαρσια
43 il est semé méprisable, il ressuscite glorieux; il est semé infirme, il ressuscite plein de force;
σπειρεται εν ατιμια εγειρεται εν δοξη σπειρεται εν ασθενεια εγειρεται εν δυναμει
44 il est semé corps animal, il ressuscite corps spirituel. S'il y a un corps animal, il y a aussi un corps spirituel;
σπειρεται σωμα ψυχικον εγειρεται σωμα πνευματικον εστιν σωμα ψυχικον και εστιν σωμα πνευματικον
45 c'est en ce sens qu'il est écrit: « Le premier homme, Adam, a été doué d'une âme vivante; » le dernier Adam l'a été d'un esprit vivifiant.
ουτως και γεγραπται εγενετο ο πρωτος ανθρωπος αδαμ εις ψυχην ζωσαν ο εσχατος αδαμ εις πνευμα ζωοποιουν
46 Mais ce qui est spirituel, n'est pas le premier, c'est ce qui est animal; ensuite vient ce qui est spirituel.
αλλ ου πρωτον το πνευματικον αλλα το ψυχικον επειτα το πνευματικον
47 Le premier homme étant tiré de la terre, est de terre; le second homme vient du ciel.
ο πρωτος ανθρωπος εκ γης χοικος ο δευτερος ανθρωπος ο κυριος εξ ουρανου
48 Tel est celui qui est de terre, tels sont aussi ceux qui sont de terre; tel est le céleste, tels sont aussi les célestes.
οιος ο χοικος τοιουτοι και οι χοικοι και οιος ο επουρανιος τοιουτοι και οι επουρανιοι
49 Et, de même que nous avons porté l'image de celui qui est de terre, nous porterons aussi l'image de celui qui est céleste.
και καθως εφορεσαμεν την εικονα του χοικου φορεσομεν και την εικονα του επουρανιου
50 Ce que j'affirme, mes frères, c'est que la chair et le sang ne peuvent hériter le royaume de Dieu, et que la corruption n'héritera pas l'incorruptibilité.
τουτο δε φημι αδελφοι οτι σαρξ και αιμα βασιλειαν θεου κληρονομησαι ου δυνανται ουδε η φθορα την αφθαρσιαν κληρονομει
51 Voici un mystère que je vous révèle: nous ne mourrons pas tous, mais nous serons tous changés,
ιδου μυστηριον υμιν λεγω παντες μεν ου κοιμηθησομεθα παντες δε αλλαγησομεθα
52 en un instant, en un clin d'oeil, au son de la dernière trompette; car la trompette sonnera, et les morts ressusciteront incorruptibles, et nous, nous serons changés.
εν ατομω εν ριπη οφθαλμου εν τη εσχατη σαλπιγγι σαλπισει γαρ και οι νεκροι εγερθησονται αφθαρτοι και ημεις αλλαγησομεθα
53 Car il faut que ce corps corruptible revête l'incorruptibilité, et que ce corps mortel revête l'immortalité.
δει γαρ το φθαρτον τουτο ενδυσασθαι αφθαρσιαν και το θνητον τουτο ενδυσασθαι αθανασιαν
54 Lorsque ce corps corruptible aura revêtu l'incorruptibilité, et que ce corps mortel aura revêtu l'immortalité, alors se réalisera la parole qui est écrite: « La mort a été engloutie pour que nous soyons vainqueurs.
οταν δε το φθαρτον τουτο ενδυσηται αφθαρσιαν και το θνητον τουτο ενδυσηται αθανασιαν τοτε γενησεται ο λογος ο γεγραμμενος κατεποθη ο θανατος εις νικος
που σου θανατε το κεντρον που σου αδη το νικος (Hadēs g86)
56 L'aiguillon de la mort, c'est le péché, et la puissance du péché, c'est la loi.
το δε κεντρον του θανατου η αμαρτια η δε δυναμις της αμαρτιας ο νομος
57 Mais grâces soient rendues à Dieu, qui nous donne la victoire par notre Seigneur Jésus-Christ!
τω δε θεω χαρις τω διδοντι ημιν το νικος δια του κυριου ημων ιησου χριστου
58 Ainsi, mes frères bien-aimés, soyez fermes, inébranlables, vous distinguant toujours dans l'oeuvre du Seigneur, sachant que votre travail n'est pas vain dans le Seigneur.
ωστε αδελφοι μου αγαπητοι εδραιοι γινεσθε αμετακινητοι περισσευοντες εν τω εργω του κυριου παντοτε ειδοτες οτι ο κοπος υμων ουκ εστιν κενος εν κυριω
