< 1 Rois 13 >

1 Voici, un homme de Dieu arriva de Juda à Béthel, par la parole de l’Éternel, pendant que Jéroboam se tenait à l’autel pour brûler des parfums.
Pea vakai, naʻe haʻu ha tangata ʻoe ʻOtua mei Siuta ko e meʻa ʻi he folofola ʻa Sihova, ʻo ne hoko atu ki Peteli: pea naʻe tuʻu ʻa Selopoami ʻi he veʻe feilaulauʻanga ke ʻatu ʻae meʻa namu kakala.
2 Il cria contre l’autel, par la parole de l’Éternel, et il dit: Autel! Autel! Ainsi parle l’Éternel: Voici, il naîtra un fils à la maison de David; son nom sera Josias; il immolera sur toi les prêtres des hauts lieux qui brûlent sur toi des parfums, et l’on brûlera sur toi des ossements d’hommes!
Pea naʻa ne ui ki he feilaulauʻanga ʻi he folofola ʻa Sihova, ʻo pehē, “ʻE feilaulauʻanga, ʻe feilaulauʻanga! ʻOku pehē ʻe Sihova; Vakai ʻe fanauʻi ha tamasiʻi ki he fale ʻo Tevita, ko Sosaia ʻa hono hingoa; pea te ne ʻohake ʻiate koe ʻae kau taulaʻeiki ʻoe ngaahi potu māʻolunga ʻakinautolu ʻoku tutu meʻa namu kakala ʻiate koe, pea ʻe tutu ʻiate koe ʻae ngaahi hui ʻoe tangata.”
3 Et le même jour il donna un signe, en disant: C’est ici le signe que l’Éternel a parlé: Voici, l’autel se fendra, et la cendre qui est dessus sera répandue.
Pea naʻa ne tuku ʻae fakaʻilonga ʻi he ʻaho pe ko ia, ʻo ne pehē, “Ko hono fakaʻilonga eni kuo folofolaʻaki ʻe Sihova; Vakai, ʻe mahaehae ʻae feilaulauʻanga, pea ʻe lilingi atu ʻae efuefu ʻaia ʻoku ʻi ai.”
4 Lorsque le roi entendit la parole que l’homme de Dieu avait criée contre l’autel de Béthel, il avança la main de dessus l’autel, en disant: Saisissez-le! Et la main que Jéroboam avait étendue contre lui devint sèche, et il ne put la ramener à soi.
Pea ʻi heʻene fanongo ʻae tuʻi ko Selo-Poami ki he lea ʻae tangata ʻoe ʻOtua, ʻaia naʻa ne kalanga ʻaki ki he feilaulauʻanga ʻi Peteli, naʻa ne mafao atu hono nima mei he feilaulauʻanga, ʻo ne pehē, “Puke ia.” Pea ko hono nima, ʻaia naʻa ne mafao atu kiate ia, naʻe mate ia, pea naʻe ʻikai ai te ne faʻa toʻo mai ia kiate ia.
5 L’autel se fendit, et la cendre qui était dessus fut répandue, selon le signe qu’avait donné l’homme de Dieu, par la parole de l’Éternel.
Naʻe mahaehae foki ʻae feilaulauʻanga, pea naʻe lilingi ʻae efuefu mei he feilaulauʻanga, ʻo fakatatau mo e fakaʻilonga ʻaia naʻe tuku ʻe he tangata ʻoe ʻOtua ʻi he folofola ʻa Sihova.
6 Alors le roi prit la parole, et dit à l’homme de Dieu: Implore l’Éternel, ton Dieu, et prie pour moi, afin que je puisse retirer ma main. L’homme de Dieu implora l’Éternel, et le roi put retirer sa main, qui fut comme auparavant.
Pea naʻe pehēange ʻe he tuʻi ki he tangata ʻoe ʻOtua, “Fakakolekole eni ki he fofonga ʻo Sihova ko ho ʻOtua, pea ke kole koeʻuhi ko au, ke toe fakamoʻui ʻa hoku nima.” Pea naʻe kole ʻe he tangata ʻoe ʻOtua ʻi he ʻao ʻo Sihova, pea naʻe toe fakamoʻui ʻae nima ʻoe tuʻi kiate ia, ʻo hangē ko ʻene teʻeki liliu.
7 Le roi dit à l’homme de Dieu: Entre avec moi dans la maison, tu prendras quelque nourriture, et je te donnerai un présent.
Pea naʻe pehē ʻe he tuʻi ki he tangata ʻoe ʻOtua, “Ke ta ō mo au ki ʻapi, pea ke fakamālōlō ai, pea te u foaki ha totongi kiate koe.”
8 L’homme de Dieu dit au roi: Quand tu me donnerais la moitié de ta maison, je n’entrerais pas avec toi. Je ne mangerai point de pain, et je ne boirai point d’eau dans ce lieu-ci;
Pea naʻe pehē ʻe he tangata ʻoe ʻOtua ki he tuʻi, “Kapau te ke ʻomi kiate au hono vaeua ʻo ho fale, ka ʻe ʻikai te u ʻalu mo koe, pea ʻe ʻikai te u kai ha mā pe inu ha vai ʻi he potu ni;
9 car cet ordre m’a été donné, par la parole de l’Éternel: Tu ne mangeras point de pain et tu ne boiras point d’eau, et tu ne prendras pas à ton retour le chemin par lequel tu seras allé.
He naʻe fekauʻi au ʻe he folofola ʻa Sihova, ʻo pehē, ʻoua naʻa kai ha mā, pe inu ha vai, pe te ke toe liliu mai ʻi he hala naʻa ke ʻalu ai.”
10 Et il s’en alla par un autre chemin, il ne prit pas à son retour le chemin par lequel il était venu à Béthel.
Ko ia naʻa ne ʻalu ai ʻi he hala kehe, ʻo ʻikai [te ne ]liliu atu ʻi he hala naʻa ne haʻu ai ki Peteli.
11 Or il y avait un vieux prophète qui demeurait à Béthel. Ses fils vinrent lui raconter toutes les choses que l’homme de Dieu avait faites à Béthel ce jour-là, et les paroles qu’il avait dites au roi. Lorsqu’ils en eurent fait le récit à leur père,
Ka ko eni, naʻe ai ha motuʻa palōfita naʻe nofo ʻi Peteli; pea naʻe ʻalu ange ʻa hono ngaahi foha ʻo tala kiate ia ʻae ngaahi ngāue naʻe fai ʻe he tangata ʻoe ʻOtua ʻi he ʻaho ko ia ʻi Peteli: ko e ngaahi lea naʻa ne lea ʻaki ki he tuʻi, naʻa nau fakahā ia foki ki heʻenau tamai.
12 il leur dit: Par quel chemin s’en est-il allé? Ses fils avaient vu par quel chemin s’en était allé l’homme de Dieu qui était venu de Juda.
Pea naʻe pehē ʻe he ʻenau tamai kiate kinautolu, ‘Naʻa ne ʻalu ʻi he hala fē?” He kuo mamata ʻe hono ngaahi foha ki he hala naʻe ʻalu ai ʻae tangata ʻoe ʻOtua, ʻaia naʻe haʻu mei Siuta.
13 Et il dit à ses fils: Sellez-moi l’âne. Ils lui sellèrent l’âne, et il monta dessus.
Pea naʻa ne pehē ki hono ngaahi foha, ʻAi ʻae hekaʻanga ki he ʻasi. Pea naʻa nau ʻai ʻae hekaʻanga ki he ʻasi, pea naʻa ne heka ki ai,
14 Il alla après l’homme de Dieu, et il le trouva assis sous un térébinthe. Il lui dit: Es-tu l’homme de Dieu qui est venu de Juda? Il répondit: Je le suis.
Pea ne muimui ia ki he tangata ʻoe ʻOtua, pea naʻa ne maʻu atu ia lolotonga ʻene nofo ʻi he lolo ʻoke: pea naʻa ne pehē kiate ia, “Ko koe ia ʻae tangata ʻoe ʻOtua ʻaia naʻe haʻu mei Siuta?” Pea naʻa ne pehē mai, “Ko au.”
15 Alors il lui dit: Viens avec moi à la maison, et tu prendras quelque nourriture.
Pea naʻa ne toki pehē kiate ia, “Ke ta ō mo au ki ʻapi, pea ke kai ha meʻakai.”
16 Mais il répondit: Je ne puis ni retourner avec toi, ni entrer chez toi. Je ne mangerai point de pain, je ne boirai point d’eau avec toi en ce lieu-ci;
Pea naʻa ne pehē, “ʻE ʻikai te u faʻa foki atu mo koe, pe ʻalu mo koe: pea ʻe ʻikai te u kai ha meʻakai pe inu ha vai mo koe ʻi he potu ni:
17 car il m’a été dit, par la parole de l’Éternel: Tu n’y mangeras point de pain et tu n’y boiras point d’eau, et tu ne prendras pas à ton retour le chemin par lequel tu seras allé.
He naʻe tala mai ʻi he folofola ʻa Sihova, ʻE ʻikai te ke kai ha mā pe inu ha vai ʻi ai, pe te ke toe liliu atu ke ʻalu ʻi he hala naʻa ke omi ai.”
18 Et il lui dit: Moi aussi, je suis prophète comme toi; et un ange m’a parlé de la part de l’Éternel, et m’a dit: Ramène-le avec toi dans ta maison, et qu’il mange du pain et boive de l’eau. Il lui mentait.
Pea naʻe pehē ʻe ia kiate ia, “Ko e palōfita foki au ʻo hangē ko koe; pea naʻe lea mai ha ʻāngelo kiate au ʻi he fekau ʻa Sihova, ʻo pehē, ‘Toe ʻomi ia mo koe ki ho fale, koeʻuhi ke ne kai ha meʻakai mo inu ha vai.’” Ka naʻa ne loi kiate ia.
19 L’homme de Dieu retourna avec lui, et il mangea du pain et but de l’eau dans sa maison.
Ko ia naʻa ne foki atu mo ia, mo ne kai ʻae meʻakai ʻi hono fale, mo ne inu vai.
20 Comme ils étaient assis à table, la parole de l’Éternel fut adressée au prophète qui l’avait ramené.
Pea naʻe hoko ʻo pehē, lolotonga ʻena nofo ʻi he keinangaʻanga, naʻe hoko mai ʻae folofola ʻa Sihova ki he palōfita naʻe fakafoki mai ia:
21 Et il cria à l’homme de Dieu qui était venu de Juda: Ainsi parle l’Éternel: Parce que tu as été rebelle à l’ordre de l’Éternel, et que tu n’as pas observé le commandement que l’Éternel, ton Dieu, t’avait donné;
Pea naʻa ne ui ki he tangata ʻoe ʻOtua ʻaia naʻe haʻu mei Siuta, ʻo pehē, “ʻOku pehē ʻe Sihova, Koeʻuhi kuo ke talangataʻa ki he folofola ʻa Sihova, pea kuo ʻikai te ke fai ʻae fekau ʻaia naʻe fekau kiate koe ʻe Sihova ko ho ʻOtua,
22 parce que tu es retourné, et que tu as mangé du pain et bu de l’eau dans le lieu dont il t’avait dit: Tu n’y mangeras point de pain et tu n’y boiras point d’eau, ton cadavre n’entrera pas dans le sépulcre de tes pères.
Ka kuo ke toe foki ki mui, pea kuo ke kai ʻae meʻakai mo inu ʻae vai ʻi he potu, ʻaia naʻe pehē ai kiate koe, ‘ʻOua naʻa ke kai ha meʻakai, pe inu ha vai;’ ʻe ʻikai hoko ho ʻangaʻanga ki he fonua loto ʻo hoʻo ngaahi tamai.”
23 Et quand le prophète qu’il avait ramené eut mangé du pain et qu’il eut bu de l’eau, il sella l’âne pour lui.
Pea naʻe hoko ʻo pehē, hili ʻa ʻene kai ʻae meʻakai pea hili mo ʻene inu, naʻa ne ʻai ʻae hekaʻanga ki he ʻasi, maʻae palōfita naʻa ne fakafoki mai.
24 L’homme de Dieu s’en alla: et il fut rencontré dans le chemin par un lion qui le tua. Son cadavre était étendu dans le chemin; l’âne resta près de lui, et le lion se tint à côté du cadavre.
Pea ʻi heʻene ʻalu, naʻe fetaulaki mai kiate ia ha laione ʻi he hala, ʻo ne tāmateʻi ia: pea naʻe tō hifo ʻa hono ʻangaʻanga ʻi he hala pea naʻe tuʻu ofi ki ai ʻae ʻasi, pea naʻe tuʻu foki ʻae laione ʻo ofi atu ki he ʻangaʻanga.
25 Et voici, des gens qui passaient virent le cadavre étendu dans le chemin et le lion se tenant à côté du cadavre; et ils en parlèrent à leur arrivée dans la ville où demeurait le vieux prophète.
Pea vakai, naʻe ʻalu atu ai ha kau tangata, ʻonau mamata ki he ʻangaʻanga naʻe lī ʻi he hala, pea mo e laione naʻe tuʻu ofi atu ki he ʻangaʻanga: pea naʻa nau omi ʻo tala ia ʻi he kolo ʻaia naʻe nofo ai ʻae motuʻa palōfita.
26 Lorsque le prophète qui avait ramené du chemin l’homme de Dieu l’eut appris, il dit: C’est l’homme de Dieu qui a été rebelle à l’ordre de l’Éternel, et l’Éternel l’a livré au lion, qui l’a déchiré et l’a fait mourir, selon la parole que l’Éternel lui avait dite.
Pea ʻi heʻene fanongo ki ai ʻae palōfita ʻaia naʻe fakafoki mai ia mei he hala, naʻe pehē ʻe ia, “Ko e tangata ʻoe ʻOtua ia, ʻaia naʻe talangataʻa ki he folofola ʻa Sihova: ko ia kuo tukuange ai ia ki he laione, ʻaia kuo maumauʻi ia, mo tāmateʻi ia, ʻo hangē ko e folofola ʻa Sihova, ʻaia naʻa ne folofolaʻaki kiate ia.”
27 Puis, s’adressant à ses fils, il dit: Sellez-moi l’âne. Ils le sellèrent,
Pea naʻe lea ia ki hono ngaahi foha, ʻo pehē, “ʻAi ʻae hekaʻanga ki he ʻasi maʻaku.” Pea naʻa nau ʻai ʻae hekaʻanga.
28 et il partit. Il trouva le cadavre étendu dans le chemin, et l’âne et le lion qui se tenaient à côté du cadavre. Le lion n’avait pas dévoré le cadavre et n’avait pas déchiré l’âne.
Pea naʻa ne ʻalu ʻo ʻilo ʻa hono ʻangaʻanga kuo lī ʻi he hala, pea tutuʻu ʻae ʻasi mo e laione ʻo vāofi mo e ʻangaʻanga: naʻe ʻikai keina ʻe he laione ʻae ʻangaʻanga, pe [te ne ]haehae ʻae ʻasi.
29 Le prophète releva le cadavre de l’homme de Dieu, le plaça sur l’âne, et le ramena; et le vieux prophète rentra dans la ville pour le pleurer et pour l’enterrer.
Pea naʻe toʻo hake ʻe he palōfita ʻae ʻangaʻanga ʻoe tangata ʻoe ʻOtua, ʻo ne fakaheka ia ki he ʻasi, ʻo ne toe ʻomi ia: pea naʻe haʻu ʻae motuʻa palōfita ki he kolo, ke ne tēngihia ia pea ke fai hono putu.
30 Il mit son cadavre dans le sépulcre, et l’on pleura sur lui, en disant: Hélas, mon frère!
Pea naʻa ne tuku hono sino ki hono faʻitoka ʻoʻona; pea naʻa nau tēngihia ia, ʻo pehē, “ʻOiauē! ʻA hoku kāinga!”
31 Après l’avoir enterré, il dit à ses fils: Quand je serai mort, vous m’enterrerez dans le sépulcre où est enterré l’homme de Dieu, vous déposerez mes os à côté de ses os.
Pea naʻe hoko ʻo pehē, hili ʻa ʻene tanu ia, naʻa ne lea ki hono ngaahi foha, ʻo pehē, “ʻO kau ka mate au, te mou toki tanu au ʻi he fonua loto ʻaia kuo tanu ai ʻae tangata ʻoe ʻOtua; tuku fakataha ʻa hoku ngaahi hui mo hono ngaahi hui:”
32 Car elle s’accomplira, la parole qu’il a criée, de la part de l’Éternel, contre l’autel de Béthel et contre toutes les maisons des hauts lieux qui sont dans les villes de Samarie.
Koeʻuhi ko e lea naʻa ne kalanga ʻaki ʻi he folofola ʻa Sihova ki he feilaulauʻanga ʻi Peteli, pea ki he ngaahi fale kotoa pē ʻi he ngaahi potu māʻolunga, ʻaia ʻoku ʻi he ngaahi kolo ʻo Samelia, ʻe hoko moʻoni ia ʻo fai.
33 Après cet événement, Jéroboam ne se détourna point de sa mauvaise voie. Il créa de nouveau des prêtres des hauts lieux pris parmi tout le peuple; quiconque en avait le désir, il le consacrait prêtre des hauts lieux.
Kae hili ʻae meʻa ni naʻe ʻikai tafoki ʻa Selopoami mei hono hala kovi, ka naʻa ne toe fakanofo ʻae kau taulaʻeiki mei he kau tuʻa ʻoe kakai, ki he ngaahi potu māʻolunga: ko ia fulipē naʻe loto ki ai, naʻa ne fakanofo ia ʻo ne hoko ki he faʻahinga taulaʻeiki ʻoe ngaahi potu māʻolunga.
34 Ce fut là une occasion de péché pour la maison de Jéroboam, et c’est pour cela qu’elle a été exterminée et détruite de dessus la face de la terre.
Pea naʻe hoko ʻae meʻa ni ko e angahala ki he fale ʻo Selopoami, ke motuhi ai ia, pea ke fakaʻauha ia mei he funga ʻo māmani.

< 1 Rois 13 >