Psaumes 78
1 Maskîl d’Assaph. Ecoute, ô mon peuple, mon enseignement, prête l’oreille aux paroles de ma bouche.
Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.
2 J’Ouvre les lèvres pour des sentences poétiques, j’énonce des aphorismes venant des temps anciens.
Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
3 Ce que nous connaissons pour l’avoir entendu, ce que nos pères nous ont raconté,
Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.
4 nous ne le laissons pas ignorer à leurs descendants; à la génération la plus reculée nous voulons raconter les œuvres glorieuses de l’Eternel, sa puissance et les merveilles qu’il a accomplies.
Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.
5 Il a établi un code dans Jacob, institué une loi en Israël; et il ordonna à nos pères de les enseigner à leurs enfants,
Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
6 pour que la génération future soit mise au courant, pour que les enfants qui viendraient à naître se lèvent et à leur tour en instruisent leurs fils.
Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;
7 Qu’ils mettent donc leur confiance en Dieu, se gardent d’oublier les hauts faits du Tout-Puissant, et observent ses prescriptions!
Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;
8 Et qu’ils ne soient pas, comme leurs ancêtres, une génération insoumise et rebelle, une génération au cœur inconstant et à l’esprit non sincèrement fidèle à Dieu.
Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
9 Les fils d’Ephraïm, armés de l’arc, habiles tireurs, ont tourné le dos au jour du combat!
Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.
10 Ils ont répudié l’alliance de Dieu et refusé de suivre sa loi.
Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.
11 Ils ont oublié ses grandes œuvres et ses merveilles, dont il les avait rendus témoins.
Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.
12 Sous les yeux de leurs pères il accomplit des prodiges, sur la terre d’Egypte, dans les champs de Çoân.
Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.
13 Il fendit la mer pour leur ouvrir un passage, fit se dresser les ondes comme une digue.
Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
14 Le jour, il les dirigeait au moyen de la nuée, et toute la nuit, par l’éclat du feu.
Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
15 Il entrouvrit des roches dans le désert, et offrit à leur soif des flots abondants.
Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
16 Il fit jaillir des torrents du granit et couler les eaux comme des fleuves.
Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.
17 Mais ils continuèrent à pécher contre lui, à s’insurger contre le Très-Haut dans ces régions arides.
A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;
18 Au fond de leur cœur, ils mirent Dieu à l’épreuve, en demandant une nourriture selon leur goût.
I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
19 Ils tinrent des propos contre Dieu, disant:
A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
20 "Dieu pourra-t-il dresser une table dans le désert? Sans doute il a frappé un rocher, et les eaux ont jailli, des torrents se sont précipités: pourra-t-il aussi donner du pain? Sera-t-il capable d’apprêter de la viande à son peuple?"
Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
21 C’Est pourquoi l’Eternel, les ayant entendus, s’irrita; un feu s’alluma contre Jacob, et sa colère s’éleva contre Israël,
Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
22 parce qu’ils n’avaient pas eu foi en Dieu, ni témoigné de leur confiance en son secours.
Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
23 Il commanda aux nuages d’en haut, et ouvrit les portes du ciel.
Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
24 Il fit pleuvoir sur eux de la manne comme nourriture, et leur octroya du blé céleste.
I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
25 Tous eurent à manger de ce pain de délices: il leur avait envoyé des vivres à satiété.
Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
26 Puis il abattit le vent d’Est sous les cieux, et sa puissance déchaîna le vent du Midi.
Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
27 Il fit pleuvoir sur eux de la viande dru comme la poussière, des oiseaux ailés nombreux comme le sable de la mer;
I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;
28 il les fit tomber au milieu de leur camp, tout autour de leurs tentes.
Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.
29 Ils mangèrent et furent pleinement rassasiés: il leur accorda l’objet de leur convoitise.
I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.
30 Eux n’avaient pas encore assouvi leur désir, la nourriture était encore dans leur bouche,
A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:
31 que la colère de Dieu s’éleva contre eux; il en décima les plus vigoureux et coucha à terre les gens d’élite en Israël.
Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
32 Malgré cela ils péchèrent encore, et n’ajoutèrent point foi à ses merveilles.
Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;
33 Il mit donc fin à leurs jours par un souffle, à leurs années par des coups soudains.
Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.
34 Quand il les faisait ainsi périr, ils le recherchaient; venant à résipiscence, ils se mettaient en quête de Dieu.
Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,
35 Alors ils se souvenaient que Dieu était leur rocher, le Dieu suprême leur libérateur.
Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:
36 Ils l’amadouaient avec leur bouche, en paroles ils lui offraient des hommages menteurs,
(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;
37 mais leur cœur n’était pas de bonne foi à son égard; ils n’étaient pas sincèrement attachés à son alliance.
A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)
38 Mais lui, plein de miséricorde, pardonne les fautes, pour ne pas consommer des ruines; bien souvent il laisse sa colère s’apaiser, et n’a garde de déchaîner tout son courroux.
On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;
39 Il se souvint donc que c’étaient de faibles créatures, un souffle qui s’évanouit sans retour.
Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
40 Que de fois ils s’insurgèrent contre lui dans le désert et l’offensèrent dans ces lieux solitaires!
Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?
41 Ils revenaient sans cesse à la charge, mettant à l’épreuve le Tout-Puissant, et défiant le Saint d’Israël.
Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
42 Ils étaient oublieux de sa puissance, oublieux du jour où il les délivra de l’ennemi;
Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;
43 car il fit éclater ses prodiges en Egypte, et ses miracles dans les champs de Çoân.
Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
44 Il changea en sang leurs fleuves, et leurs cours d’eau ne furent plus potables.
Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
45 Il lança contre eux des bêtes malfaisantes pour les dévorer, des grenouilles pour les ruiner.
Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
46 Il livra leurs plantations aux locustes, et le produit de leur travail aux sauterelles.
I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
47 Par la grêle il fit périr leurs vignes, et leurs sycomores par les giboulées.
Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
48 Il abandonna leur bétail en proie à la grêle, et leurs troupeaux aux ravages de la foudre.
I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
49 Il lâcha sur eux le feu de sa colère, courroux, malédiction et fléaux, tout un essaim d’anges malfaisants.
Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.
50 Il donna libre cours à sa colère, ne les préserva pas eux-mêmes de la mort, mais les fit succomber, victimes de la peste.
Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
51 Il frappa tout premier-né en Egypte, les prémices de leur vigueur dans les tentes de Cham.
I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
52 Il mit en marche son peuple comme des brebis, et les conduisit comme un troupeau dans le désert.
Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.
53 Il les fit avancer en sécurité, sans qu’ils eussent rien à craindre, alors que la mer s’était refermée sur leurs ennemis.
Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze, )
54 Il les amena sur son saint territoire, sur cette montagne acquise par sa droite.
Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.
55 Il chassa des peuplades devant eux, leur en distribua le pays par lots héréditaires, et établit dans leurs tentes les tribus d’Israël.
I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
56 Mais, redevenus rebelles, ils tentèrent le Dieu suprême, et cessèrent d’observer ses statuts.
A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.
57 Ils se dévoyèrent, devinrent infidèles comme leurs pères, se retournèrent comme un arc perfide.
Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.
58 Ils irritèrent Dieu par leurs hauts lieux, et, par leurs images sculptées, allumèrent sa jalousie.
Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
59 Dieu entendit et s’emporta, eut un profond dégoût d’Israël.
Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,
60 Il délaissa la résidence de Silo, le tabernacle qu’il avait établi parmi les hommes.
Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,
61 Il laissa s’en aller en captivité sa puissance, et sa gloire tomber entre les mains de l’ennemi.
Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
62 Il livra son peuple au glaive, et s’emporta contre son héritage.
Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.
63 Ses jeunes gens, le feu les dévora, ses jeunes filles ne connurent aucun chant d’hyménée.
Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.
64 Ses prêtres tombèrent par l’épée, et ses veuves ne pleurèrent point.
Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
65 Alors le Seigneur se réveilla, tel un homme qui a dormi, tel un guerrier exalté par le vin.
Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.
66 Ses coups firent reculer ses adversaires: il leur infligea un opprobre éternel.
I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
67 Mais il rejeta le tabernacle de Joseph, et cessa de préférer la tribu d’Ephraïm.
Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,
68 Il porta son choix sur la tribu de Juda, sur le mont Sion, qu’il avait pris en affection;
Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.
69 il bâtit son sanctuaire, solide comme les hauteurs célestes, comme la terre qu’il a fondée pour l’éternité.
I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 Il élut David, son serviteur, et lui fit quitter les parcs des troupeaux.
I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
71 Du milieu des brebis allaitant leurs petits, il l’amena pour être le pasteur de Jacob, son peuple, et d’Israël, son héritage.
Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
72 Et lui, David, fut leur pasteur selon l’intégrité de son cœur, et les dirigea d’une main habile.
Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.
