Psaumes 119
1 Heureux ceux dont la voie est intègre, qui suivent la Loi de l’Eternel!
Άλεφ. Μακάριοι οι άμωμοι εν οδώ· οι περιπατούντες εν τω νόμω του Κυρίου·
2 Heureux ceux qui respectent ses statuts, le recherchent de tout leur cœur,
Μακάριοι οι φυλάττοντες τα μαρτύρια αυτού, οι εκζητούντες αυτόν εξ όλης καρδίας·
3 qui, se gardant bien de commettre aucune injustice, marchent dans ses voies!
αυτοί βεβαίως δεν πράττουσιν ανομίαν· εν ταις οδοίς αυτού περιπατούσι.
4 Tu as promulgué tes ordonnances, pour qu’on les observe strictement.
συ προσέταξας να φυλάττωνται ακριβώς αι εντολαί σου.
5 Ah! puissent mes pas être fermes, pour que j’observe tes préceptes!
Είθε να κατευθύνωνται αι οδοί μου, διά να φυλάττω τα διατάγματά σου
6 Alors, je ne serai point déçu, en portant mes regards sur tous tes commandements.
Τότε δεν θέλω αισχυνθή, όταν επιβλέπω εις πάντα τα προστάγματά σου.
7 Je te rendrai grâce en toute droiture de cœur, en m’instruisant des règles de ta justice.
Θέλω σε δοξολογεί εν ευθύτητι καρδίας, όταν μάθω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
8 Tes statuts, je les observerai: ne m’abandonne en aucun temps.
Τα διατάγματά σου θέλω φυλάττει· μη με εγκαταλίπης ολοκλήρως.
9 Comment le jeune homme rendra-t-il pure sa conduite? En se conformant à tes paroles.
Βεθ. Τίνι τρόπω θέλει καθαρίζει ο νέος την οδόν αυτού; φυλάττων τους λόγους σου.
10 De tout mon cœur je m’enquiers de toi, ne me laisse pas dévier de tes prescriptions.
Εξ όλης της καρδίας μου σε εξεζήτησα· με μη αφήσης να αποπλανηθώ από των προσταγμάτων σου.
11 En mon sein j’ai déposé tes instructions, pour ne pas faillir à ton égard.
Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγιά σου, διά να μη αμαρτάνω εις σε.
12 Béni sois-tu, ô Eternel! Enseigne-moi tes préceptes.
Ευλογητός είσαι, Κύριε· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
13 De mes lèvres je proclame toutes les règles sorties de ta bouche.
Διά των χειλέων μου διηγήθην πάσας τας κρίσεις του στόματός σου.
14 Dans le chemin tracé par tes témoignages je trouve ma joie, comme si c’était le comble de la richesse.
Εν τη οδώ των μαρτυρίων σου ευφράνθην, ως διά πάντα τα πλούτη.
15 Je m’entretiens de tes commandements, et je contemple tes voies.
Εις τας εντολάς σου θέλω μελετά, και εις τας οδούς σου θέλω ενατενίζει.
16 Je me délecte de tes préceptes, et n’oublie point tes paroles.
Εις τα διατάγματά σου θέλω εντρυφά· δεν θέλω λησμονήσει τους λόγους σου.
17 Accorde tes bienfaits à ton serviteur, pour que je vive et observe tes paroles.
Γίμελ. Αντάμειψον τον δούλον σου· ούτω θέλω ζήσει, και θέλω φυλάξει τον λόγον σου.
18 Dessille-moi les yeux, pour que je puisse contempler les merveilles issues de ta Loi.
Άνοιξον τους οφθαλμούς μου, και θέλω βλέπει τα θαυμάσια τα εκ του νόμου σου.
19 Je suis un simple étranger sur la terre, ne me tiens pas cachés tes commandements.
Πάροικος είμαι εγώ εν τη γή· μη κρύψης απ' εμού τα προστάγματά σου.
20 Mon âme est travaillée du désir de tes règlements, à toute époque.
Η ψυχή μου λιποθυμεί εκ του πόθου τον οποίον έχω εις τας κρίσεις σου πάντοτε.
21 Toi, tu réprouves les arrogants maudits, qui se fourvoient loin de tes commandements.
Συ επετίμησας τους επικαταράτους υπερηφάνους, τους εκκλίνοντας από των προσταγμάτων σου.
22 Affranchis-moi de la honte et du mépris, car je respecte tes témoignages.
Σήκωσον απ' εμού το όνειδος και την καταφρόνησιν· διότι εφύλαξα τα μαρτύριά σου.
23 Dussent même les grands prendre siège et déblatérer contre moi, ton serviteur méditera tes lois.
Άρχοντες τωόντι εκάθισαν και ελάλουν εναντίον μου· αλλ' ο δούλός σου εμελέτα εις τα διατάγματά σου.
24 Oui, tes témoignages sont mes délices, mes meilleurs conseillers.
Τα μαρτυριά σου βεβαίως είναι η τρυφή μου και οι σύμβουλοί μου.
25 Mon âme est collée à la poussière, conserve-moi en vie, suivant ta parole.
Δάλεθ. Η ψυχή μου εκολλήθη εις το χώμα· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
26 J’Ai exposé ma conduite, et tu m’as répondu; enseigne-moi tes lois.
Εφανέρωσα τας οδούς μου, και μου εισήκουσας· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
27 Laisse-moi comprendre le chemin de tes préceptes, et je réfléchirai à tes merveilles.
Κάμε με να εννοώ την οδόν των εντολών σου, και θέλω μελετά εις τα θαυμάσιά σου.
28 Mon âme, de chagrin, se fond en larmes, redresse-moi, selon ta parole.
Η ψυχή μου τήκεται υπό θλίψεως· στερέωσόν με κατά τον λόγον σου.
29 Eloigne de moi le chemin du mensonge, gratifie-moi de ta Loi.
Απομάκρυνον απ' εμού την οδόν του ψεύδους, και χάρισόν μοι τον νόμον σου.
30 J’Ai choisi la voie de la fidélité, placé tes règles sous mes regards.
Την οδόν της αληθείας εξέλεξα· προ οφθαλμών μου έθεσα τας κρίσεις σου.
31 Je suis attaché à tes statuts, Seigneur, ne m’inflige aucune déception.
Προσεκολλήθην εις τα μαρτύριά σου· Κύριε, μη με καταισχύνης.
32 Je suivrai avec empressement le chemin de tes préceptes, car tu élargis mon cœur.
Την οδόν των προσταγμάτων σου θέλω τρέχει, όταν πλατύνης την καρδίαν μου.
33 Enseigne-moi le chemin de tes préceptes, je veux en suivre les traces.
Ε. Δίδαξόν με, Κύριε, την οδόν των διαταγμάτων σου, και θέλω φυλάττει αυτήν μέχρι τέλους.
34 Donne-moi l’intelligence pour que je garde ta loi et l’observe de tout mon cœur.
Συνέτισόν με, και θέλω φυλάττει τον νόμον σου· ναι, θέλω φυλάττει αυτόν εν όλη καρδία.
35 Dirige-moi dans le sentier de tes commandements, car j’y trouve ma satisfaction.
Οδήγησόν με εις την οδόν των προσταγμάτων σου· διότι ευφραίνομαι εις αυτήν.
36 Incline mon cœur vers tes vérités, et non vers un vain lucre.
Κλίνον την καρδίαν μου εις τα μαρτύριά σου και μη εις πλεονεξίαν.
37 Détourne mes yeux de la vue des choses frivoles, fais-moi vivre dans tes voies.
Απόστρεψον τους οφθαλμούς μου από του να βλέπωσι ματαιότητα· ζωοποίησόν με εν τη οδώ σου.
38 Accomplis ton dire en faveur de ton serviteur, car il amène à te révérer.
Εκτέλεσον τον λόγον σου προς τον δούλον σου, όστις είναι δεδομένος εις τον φόβον σου.
39 Ecarte de moi la honte que je redoute, car tes jugements sont précieux.
Αφαίρεσον το όνειδός μου, το οποίον φοβούμαι· διότι αι κρίσεις σου είναι αγαθαί.
40 Voici, j’ai la passion de tes préceptes, fais-moi vivre par ta justice.
Ιδού, επεθύμησα τας εντολάς σου· ζωοποίησόν με διά της δικαιοσύνης σου.
41 Que tes bontés descendent sur moi, Eternel, ton salut, tel que tu l’as promis.
Βάου. Και ας έλθη επ εμέ το έλεός σου, Κύριε, και η σωτηρία σου κατά τον λόγον σου.
42 Je pourrai ainsi répliquer à qui m’outrage, car j’ai confiance en ta parole.
Τότε θέλω αποκριθή προς τον ονειδίζοντά με· διότι ελπίζω επί τον λόγον σου.
43 Ne supprime jamais une parole de vérité de ma bouche, car je mets mon attente en tes jugements.
Και μη αφαιρέσης ολοτελώς από του στόματός μου τον λόγον της αληθείας· διότι ήλπισα επί τας κρίσεις σου.
44 Je veux observer ta Loi constamment, à tout jamais.
Και θέλω φυλάττει τον νόμον σου διαπαντός, εις τον αιώνα του αιώνος.
45 Ainsi je circulerai bien au large, car j’aurai eu le souci de tes préceptes.
Και θέλω περιπατεί εν ευρυχωρία· διότι εξεζήτησα τας εντολάς σου.
46 Je ferai de tes vérités l’objet de mes discours, en face des rois, sans aucune fausse honte.
Και θέλω ομιλεί περί των μαρτυρίων σου έμπροσθεν βασιλέων, και δεν θέλω αισχυνθή.
47 Et je ferai mes délices de tes commandements, qui me sont bien chers.
Και θέλω εντρυφά εις τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα.
48 Je tendrai mes mains vers tes commandements, que j’aime, et consacrerai mes méditations à tes préceptes.
Και θέλω υψόνει τας χείρας μου προς τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα· και θέλω μελετά εις τα διατάγματά σου.
49 Rappelle-toi, en faveur de ton serviteur, la promesse où tu as voulu que je mette mon attente.
Ζάϊν. Ενθυμήθητι τον λόγον τον προς τον δούλον σου, εις τον οποίον με επήλπισας.
50 C’Est là ma consolation dans la misère, que ta parole me rende la vie.
Αύτη είναι η παρηγορία μου εν τη θλίψει μου, ότι ο λόγος σου με εζωοποίησεν.
51 Des arrogants m’ont raillé au possible: je n’ai point dévié de ta Loi.
Οι υπερήφανοι με εχλεύαζον σφόδρα· αλλ' εγώ από του νόμου σου δεν εξέκλινα.
52 Je me remémore tes jugements de jadis, ô Eternel, et j’y trouve du réconfort.
Ενεθυμήθην τας απ' αιώνος κρίσεις σου, Κύριε, και παρηγορήθην.
53 Un violent frisson m’avait saisi à cause des méchants, qui abandonnent ta Loi.
Φρίκη με κατέλαβεν εξ αιτίας των ασεβών, των εγκαταλειπόντων τον νόμον σου.
54 Mais tes préceptes sont devenus pour moi un sujet de cantiques dans ma demeure passagère.
Τα διατάγματά σου υπήρξαν εις εμέ ψαλμωδίαι εν τω οίκω της παροικίας μου.
55 Je me souviens de ton nom pendant la nuit, Seigneur, et j’observe ta Loi.
Ενεθυμήθην εν νυκτί το όνομά σου, Κύριε· και εφύλαξα τον νόμον σου.
56 C’Est là mon bonheur à moi, de m’attacher à tes préceptes.
Τούτο έγεινεν εις εμέ, διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
57 "C’Est mon lot à moi, ô Eternel, me suis-je dit, d’observer tes paroles."
Χεθ. Συ, Κύριε, μερίς μου είσαι· είπα να φυλάξω τους λόγους σου.
58 Je t’implore de tout mon cœur, sois-moi propice, selon ta promesse.
Παρεκάλεσα το πρόσωπόν σου εν όλη καρδία· ελέησόν με κατά τον λόγον σου.
59 J’Ai médité sur mes voies, et ramené mes pas vers tes statuts.
Διελογίσθην τας οδούς μου και έστρεψα τους πόδας μου εις τα μαρτύριά σου.
60 Je me suis empressé, sans perdre un moment, d’observer tes commandements.
Έσπευσα και δεν εβράδυνα να φυλάξω τα προστάγματά σου.
61 Les liens des méchants m’avaient enserré: je n’ai point oublié ta Loi.
Στίφη ασεβών με περιεκύκλωσαν· αλλ' εγώ δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
62 Au milieu de la nuit je me lève pour te rendre grâce, à cause de tes équitables jugements.
Το μεσονύκτιον εγείρομαι διά να σε δοξολογώ διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
63 Je suis l’allié de tous ceux qui te révèrent et qui pratiquent tes lois.
Εγώ είμαι μέτοχος πάντων των φοβουμένων σε και φυλαττόντων τας εντολάς σου.
64 De ta grâce, Eternel, la terre est remplie: enseigne-moi tes préceptes.
Η γη, Κύριε, είναι πλήρης του ελέους σου· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
65 Tu as traité avec bienveillance ton serviteur, ô Eternel, conformément à ta parole.
Τεθ. Συ, Κύριε, ευηργέτησας τον δούλον σου κατά τον λόγον σου.
66 Enseigne-moi ces choses précieuses: le jugement et la science, car j’ai foi en tes commandements.
Δίδαξόν με φρόνησιν και γνώσιν· διότι επίστευσα εις τα προστάγματά σου.
67 Avant que je fusse humilié, je m’égarais; maintenant, je suis attentif à tes discours.
Πριν ταλαιπωρηθώ, εγώ επλανώμην· αλλά τώρα εφύλαξα τον λόγον σου.
68 Tu es bon et tu exerces le bien, instruis-moi dans tes préceptes.
Συ είσαι αγαθός και αγαθοποιός· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
69 Des orgueilleux inventent des mensonges contre moi, et moi, de tout cœur, j’observe tes ordonnances.
Οι υπερήφανοι έπλεξαν κατ' εμού ψεύδος· αλλ' εγώ εν όλη καρδία θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
70 Leur cœur est bouché comme par la graisse: moi, je fais mes délices de ta Loi.
Η καρδία αυτών έπηξεν ως πάχος· αλλ' εγώ εντρυφώ εις τον νόμον σου.
71 C’Est un avantage pour moi d’avoir connu la misère, pour mieux apprendre tes préceptes.
Καλόν έγεινεν εις εμέ ότι εταλαιπωρήθην, διά να μάθω τα διατάγματά σου.
72 Plus précieux est pour moi l’enseignement de ta bouche que des monceaux de pièces d’or et d’argent.
Ο νόμος του στόματός σου είναι καλήτερος εις εμέ, υπέρ χιλιάδας χρυσίου και αργυρίου.
73 Ce sont tes mains qui m’ont formé et organisé, donne-moi l’intelligence pour que j’apprenne à connaître tes commandements.
Ιώδ. Αι χείρές σου με έκαμαν και με έπλασαν· συνέτισόν με, και θέλω μάθει τα προστάγματά σου.
74 Ceux qui te craignent, en me voyant, seront dans la joie, car j’espère en ta parole.
Οι φοβούμενοί σε θέλουσι με ιδεί και ευφρανθή, διότι ήλπισα επί τον λόγον σου.
75 Je sais, ô Seigneur, que tes arrêts sont toute justice, et que c’est en équité que tu m’as humilié.
Γνωρίζω, Κύριε, ότι αι κρίσεις σου είναι δικαιοσύνη, και ότι πιστώς με εταλαιπώρησας.
76 Que ta grâce s’applique donc à me consoler, comme tu l’avais promis à ton serviteur.
Ας με παρηγορήση, δέομαι, το έλεός σου, κατά τον λόγον σου τον προς τον δούλον σου.
77 Que ta miséricorde s’étende sur moi et que je vive, puisque ta Loi fait mes délices.
Ας έλθωσιν επ' εμέ οι οικτιρμοί σου, διά να ζώ· διότι ο νόμος σου είναι η τρυφή μου.
78 Que les orgueilleux soient déçus, pour m’avoir maltraité gratuitement; moi, je méditerai tes préceptes.
Ας αισχυνθώσιν οι υπερήφανοι, διότι ζητούσιν αδίκως να με ανατρέψωσιν· αλλ' εγώ θέλω μελετά εις τας εντολάς σου.
79 Que tes adorateurs reviennent à moi, et ceux qui connaissent tes vérités.
Ας επιστρέψωσιν εις εμέ οι φοβούμενοί σε, και οι γνωρίζοντες τα μαρτύριά σου·
80 Que mon cœur soit sincèrement attaché à tes lois, afin que je n’aie point à rougir.
Ας ήναι η καρδία μου άμωμος εις τα διατάγματά σου, διά να μη αισχυνθώ.
81 Mon âme languit après ton secours, c’est en ta parole que je mets mon espoir.
Καφ. Λιποθυμεί η ψυχή μου διά την σωτηρίαν σου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
82 Mes yeux se consument dans l’attente de ta parole, tandis que je dis: "Quand me consoleras-tu?"
Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά τον λόγον σου, λέγοντες, Πότε θέλεις με παρηγορήσει;
83 Car je suis comme une outre dans des flots de fumée: tes préceptes, je ne les ai point oubliés.
Διότι έγεινα ως ασκός εν τω καπνώ· αλλά τα διατάγματά σου δεν ελησμόνησα.
84 Que dureront les jours de ton serviteur? Quand feras-tu justice de mes persécuteurs?
Πόσαι είναι αι ημέραι του δούλου σου; πότε θέλεις κάμει κρίσιν εναντίον των καταδιωκόντων με;
85 Des pervers m’ont creusé des fosses, au mépris de ta Loi.
Οι υπερήφανοι, οι εναντίοι του νόμου σου, έσκαψαν εις εμέ λάκκους.
86 Tous tes commandements sont loyauté parfaite, eux me pourchassent sans motif: viens à mon aide.
Πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια· αδίκως με κατατρέχουσι· βοήθησόν μοι.
87 Peu s’en faut qu’ils ne m’aient anéanti sur terre, alors que moi, je n’ai point délaissé tes préceptes.
Παρ' ολίγον με κατέστρεψαν εις την γήν· αλλ' εγώ δεν εγκατέλιπον τας εντολάς σου.
88 Fidèle à ta bonté, conserve-moi en vie, et je respecterai le témoignage de ta bouche.
Ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου· και θέλω φυλάξει τα μαρτύρια του στόματός σου.
89 Pour l’éternité, Seigneur, ta parole demeure immuable dans les cieux.
Λάμεδ. Εις τον αιώνα, Κύριε, διαμένει ο λόγος σου εν τω ουρανώ·
90 D’Âge en âge dure ta fidélité: tu as affermi la terre, et elle est inébranlable.
η αλήθειά σου εις γενεάν και γενεάν· εθεμελίωσας την γην, και διαμένει.
91 Selon tes lois, les êtres subsistent aujourd’hui, car ils sont tous tes serviteurs.
Κατά τας διατάξεις σου διαμένουσιν έως της σήμερον, διότι τα σύμπαντα είναι δούλοι σου.
92 Si ta Loi n’avait fait mes délices, j’aurais succombé dans ma misère.
Εάν ο νόμος σου δεν ήτο η τρυφή μου, τότε ήθελον χαθή εν τη θλίψει μου.
93 Jamais je n’oublierai tes préceptes, car par eux tu m’assures la vie.
Εις τον αιώνα δεν θέλω λησμονήσει τας εντολάς σου, διότι εν αυταίς με εζωοποίησας.
94 Je suis à toi, prête-moi secours, car je m’enquiers de tes ordres.
Σος είμαι εγώ· σώσον με· διότι τας εντολάς σου εξεζήτησα.
95 Des méchants me guettent pour me perdre: je cherche à pénétrer le sens de tes prescriptions.
Οι ασεβείς με περιέμενον διά να με αφανίσωσιν· αλλ' εγώ θέλω προσέχει εις τα μαρτύριά σου.
96 A tout bien j’ai vu des limites: ta Loi est infiniment vaste.
Εις πάσαν τελειότητα είδον όριον· αλλ' ο νόμος σου είναι πλατύς σφόδρα.
97 Combien j’aime ta Loi! Tout le temps elle est l’objet de mes méditations.
Μεμ. Πόσον αγαπώ τον νόμον σου· όλην την ημέραν είναι μελέτη μου.
98 Tes commandements me rendent plus sage que mes ennemis, car ils sont pour moi un bien inépuisable.
Διά των προσταγμάτων σου με έκαμες σοφώτερον των εχθρών μου, διότι είναι πάντοτε μετ' εμού.
99 Je suis plus avisé que tous mes précepteurs, car tes vérités sont le thème de mes réflexions.
Είμαι συνετώτερος πάντων των διδασκόντων με· διότι τα μαρτύριά σου είναι μελέτη μου.
100 J’Ai plus d’expérience que les vieillards, car je respecte tes préceptes.
Είμαι συνετώτερος των γερόντων· διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
101 J’Ai tenu mes pas éloignés de tout mauvais chemin, en vue d’observer tes paroles.
Από πάσης οδού πονηράς εκώλυσα τους πόδας μου, διά να φυλάξω τον λόγον σου.
102 Je n’ai point dévié de tes règles, car c’est toi qui m’as instruit.
Από των κρίσεών σου δεν εξέκλινα· διότι συ με εδίδαξας.
103 Que tes paroles sont douces à mon palais! Le miel l’est moins à ma bouche.
Πόσον γλυκείς είναι οι λόγοι σου εις τον ουρανίσκον μου· είναι υπέρ μέλι εις το στόμα μου.
104 J’Ai puisé mon savoir dans tes préceptes, c’est pourquoi je hais toute voie mensongère.
Εκ των εντολών σου έγεινα συνετός· διά τούτο εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
105 Ta parole est un flambeau qui éclaire mes pas, une lumière qui rayonne sur ma route.
Νούν. Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου και φως εις τας τρίβους μου.
106 J’Ai fait le serment, et je le tiendrai, d’observer les règles de ta justice.
Ώμοσα και θέλω εμμένει να φυλάττω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
107 Je suis extrêmement accablé, Eternel, conserve-moi en vie selon ta parole.
Εταλαιπωρήθην σφόδρα· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
108 Agrée de grâce, Seigneur, les vœux de ma bouche, et enseigne-moi tes lois.
Πρόσδεξαι, δέομαι, τας προαιρετικάς προσφοράς του στόματός μου, Κύριε· και δίδαξόν με τας κρίσεις σου.
109 Mon âme court sans cesse des dangers, et je n’ai point oublié ta loi.
Η ψυχή μου είναι πάντοτε εν κινδύνω· τον νόμον σου όμως δεν ελησμόνησα.
110 Des méchants me dressent des pièges, pourtant je ne dévie point de tes préceptes.
Οι ασεβείς έστησαν εις εμέ παγίδα· αλλ' εγώ από των εντολών σου δεν εξέκλινα.
111 Je reste pour toujours en possession de tes vérités, car elles sont la joie de mon cœur.
Τα μαρτύριά σου εκληρονόμησα εις τον αιώνα· διότι ταύτα είναι η αγαλλίασις της καρδίας μου.
112 J’Ai incliné mon cœur à accomplir tes lois à tout jamais, jusqu’à la fin dernière.
Έκλινα την καρδίαν μου εις το να κάμνω τα διατάγματά σου πάντοτε μέχρι τέλους.
113 Je hais les gens à double face, mais ta Loi, je l’aime.
Σάμεχ. Εμίσησα τους διεστραμμένους στοχασμούς· τον δε νόμον σου ηγάπησα.
114 Tu es mon abri et mon bouclier, j’espère en ta parole.
Συ είσαι η σκέπη μου και η ασπίς μου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
115 Loin de moi, ô malfaiteurs! Je veux observer les commandements de mon Dieu.
Απομακρύνθητε απ' εμού οι πονηρευόμενοι· διότι θέλω φυλάττει τα προστάγματα του Θεού μου.
116 Soutiens-moi selon ta promesse pour que je vive, et ne laisse pas mon espoir se changer en déception.
Υποστήριζέ με κατά τον λόγον σου και θέλω ζή· και μη με καταισχύνης εις την ελπίδα μου.
117 Accorde-moi ton appui pour que je sois sauvé, je me tournerai sans cesse vers tes lois.
Υποστήριζέ με και θέλω σωθή· και θέλω προσέχει διαπαντός εις τα διατάγματά σου.
118 Tu foules aux pieds ceux qui errent loin de tes préceptes, car leurs ruses habiles ne sont que mensonge.
Συ κατεπάτησας πάντας τους εκκλίνοντας από των διαταγμάτων σου· διότι ματαία είναι η δολιότης αυτών.
119 Comme des scories, tu élimines tous les méchants sur terre, c’est pourquoi j’aime tes vérités.
Αποσκυβαλίζεις πάντας τους πονηρούς της γής· διά τούτο ηγάπησα τα μαρτύριά σου.
120 Ma chair frissonne de la terreur que tu inspires, et je redoute tes jugements.
Έφριξεν η σαρξ μου από του φόβου σου, και από των κρίσεών σου εφοβήθην.
121 J’Ai pratiqué la justice et l’équité, ne m’abandonne pas à mes oppresseurs.
Νγάϊν. Έκαμα κρίσιν και δικαιοσύνην· μη με παραδώσης εις τους αδικούντάς με.
122 Interviens pour le bonheur de ton serviteur, que des arrogants ne m’accablent point.
Γενού εγγυητής του δούλου σου εις καλόν· ας μη με καταθλίψωσιν οι υπερήφανοι.
123 Mes yeux languissent après ton secours, et après ta parole de salut.
Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά την σωτηρίαν σου και διά τον λόγον της δικαιοσύνης σου.
124 Traite ton serviteur selon ta grâce, et enseigne-moi tes préceptes.
Κάμε μετά του δούλου σου κατά το έλεός σου και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
125 Je suis ton serviteur, donne-moi la sagacité, pour que je comprenne tes vérités.
Δούλος σου είμαι εγώ· συνέτισόν με, και θέλω γνωρίσει τα μαρτύριά σου.
126 Le temps est venu d’agir pour l’Eternel: on a violé ta Loi.
Καιρός είναι διά να ενεργήση ο Κύριος· ηκύρωσαν τον νόμον σου.
127 C’Est pourquoi j’aime tes commandements, plus que l’or et le métal fin.
Διά τούτο ηγάπησα τα προστάγματά σου υπέρ χρυσίον, και υπέρ χρυσίον καθαρόν.
128 C’Est pourquoi je reconnais la parfaite droiture de tous tes préceptes, et déteste toute voie mensongère.
Διά τούτο εγνώρισα ορθάς πάσας τας εντολάς σου περί παντός πράγματος· και εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
129 Merveilleux sont tes statuts, aussi mon âme les garde-t-elle avec soin.
Πε. Θαυμαστά είναι τα μαρτύριά σου· διά τούτο εφύλαξεν αυτά η ψυχή μου.
130 La révélation de tes paroles projette de la lumière, donne de l’intelligence aux simples.
Η φανέρωσις των λόγων σου φωτίζει· συνετίζει τους απλούς.
131 J’Ouvre largement la bouche pour aspirer, car j’ai la passion de tes commandements.
Ήνοιξε το στόμα μου και ανεστέναξα· διότι επεθύμησα τα προστάγματά σου.
132 Tourne-toi vers moi et sois-moi propice, comme tu le fais pour ceux qui aiment ton nom.
Επίβλεψον επ' εμέ και ελέησόν με, καθώς συνειθίζεις προς τους αγαπώντας το όνομά σου.
133 Affermis mes pas par tes discours, qu’aucune mauvaise passion ne prenne le dessus sur moi.
Στερέωσον τα βήματά μου εις τον λόγον σου· και ας μη με κατακυριεύση μηδεμία ανομία.
134 Délivre-moi de l’oppression des hommes, pour que je puisse observer tes préceptes.
Λύτρωσόν με από καταδυναστείας ανθρώπων, και θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
135 Fais luire ta face sur ton serviteur, et enseigne-moi tes préceptes.
Επίφανον το πρόσωπόν σου επί τον δούλον σου, και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
136 Mes yeux ont versé des torrents de larmes, parce qu’on n’observe pas ta Loi.
Ρύακας υδάτων κατεβίβασαν οι οφθαλμοί μου, επειδή δεν φυλάττουσι τον νόμον σου.
137 Tu es juste, ô Seigneur, et équitables sont tes jugements.
Τσάδε. Δίκαιος είσαι, Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου.
138 Tu as imposé tes justes ordonnances: elles sont tout à fait infaillibles.
Τα μαρτύριά σου, τα οποία διέταξας, είναι δικαιοσύνη και υπερτάτη αλήθεια.
139 Je suis consumé par mon zèle jaloux, car mes adversaires oublient tes paroles.
Ο ζήλος μου με κατέφαγε, διότι ελησμόνησαν τους λόγους σου οι εχθροί μου.
140 Ta parole est infiniment épurée, elle est chère à ton serviteur.
Ο λόγος σου είναι κεκαθαρισμένος σφόδρα· διά τούτο ο δούλός σου αγαπά αυτόν.
141 Je suis chétif et méprisé: tes préceptes, je ne les ai point oubliés.
Μικρός είμαι και εξουδενωμένος· δεν ελησμόνησα όμως τας εντολάς σου.
142 Ta justice est éternellement équitable, et ta Loi est vérité.
Η δικαιοσύνη σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα, και ο νόμος σου αλήθεια.
143 La détresse et l’angoisse m’ont atteint: tes commandements sont mes délices.
Θλίψεις και στενοχωρίαι με εύρηκαν· τα προστάγματά σου όμως είναι η χαρά μου.
144 Tes statuts sont à jamais équitables, permets-moi de les comprendre, pour que je vive.
Τα μαρτύριά σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα· Συνέτισόν με και θέλω ζήσει.
145 Je t’invoque de tout cœur, exauce-moi, Seigneur! Je veux observer tes préceptes.
Κοφ. Έκραξα εν όλη καρδία· άκουσόν μου, Κύριε, και θέλω φυλάξει τα διατάγματά σου.
146 Je t’appelle, viens à mon secours, et je garderai tes statuts.
Έκραξα προς σέ· σώσον με, και θέλω φυλάξει τα μαρτύριά σου.
147 Dès l’aurore je m’empresse d’implorer, j’espère en ta parole.
Προέλαβον την αυγήν και έκραξα· ήλπισα επί τον λόγον σου.
148 Mes yeux devancent les veilles de la nuit, pour méditer ta parole.
Οι οφθαλμοί μου προλαμβάνουσι τας νυκτοφυλακάς, διά να μελετώ εις τον λόγον σου.
149 Daigne écouter ma voix, selon ta bonté, Eternel; fais-moi vivre selon l’arrêt de ta justice.
Άκουσον της φωνής μου κατά το έλεός σου· ζωοποίησόν με, Κύριε, κατά την κρίσιν σου.
150 Ils m’approchent, ceux qui courent après l’infamie, il s’éloignent de ta Loi.
Επλησίασαν οι ακολουθούντες την πονηρίαν· εξέκλιναν από του νόμου σου.
151 Toi, Seigneur, tu es près de moi, tous tes commandements sont vérité.
Συ, Κύριε, είσαι πλησίον, και πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια.
152 Dès longtemps j’avais connaissance de tes statuts, car tu les as établis pour l’éternité.
Προ πολλού εγνώρισα εκ των μαρτυρίων σου, ότι εις τον αιώνα εθεμελίωσας αυτά.
153 Vois ma misère et tire-moi du danger, car je n’ai pas oublié ta Loi.
Ρες. Ιδέ την θλίψιν μου και ελευθέρωσόν με· διότι δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
154 Prends en main ma cause et délivre-moi, fais-moi vivre pour me consacrer à ta parole.
Δίκασον την δίκην μου και λύτρωσόν με· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
155 Le salut est loin des méchants, car ils ne se soucient pas de tes préceptes.
Μακράν από ασεβών η σωτηρία· διότι δεν εκζητούσι τα διατάγματά σου.
156 Grande est ta miséricorde, Eternel, fais-moi vivre selon l’arrêt de ta justice.
Μεγάλοι οι οικτιρμοί σου, Κύριε· ζωοποίησόν με κατά τας κρίσεις σου.
157 Nombreux sont mes persécuteurs et mes ennemis; je n’ai point dévié de tes statuts.
Πολλοί είναι οι καταδιώκοντές με και οι θλίβοντές με· αλλ' από των μαρτυρίων σου δεν εξέκλινα.
158 J’Ai observé les traîtres et j’en ai été écœuré, car ils ne respectent pas ta parole.
Είδον τους παραβάτας και εταράχθην· διότι δεν εφύλαξαν τον λόγον σου.
159 Vois comme j’aime tes prescriptions, Seigneur, selon ta bonté, fais-moi vivre.
Ιδέ πόσον αγαπώ τας εντολάς σου· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου.
160 L’Ensemble de tes paroles est vérité, éternels sont tous les arrêts de ta justice.
Το κεφάλαιον του λόγου σου είναι η αλήθεια· και εις τον αιώνα μένουσι πάσαι αι κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
161 Des grands me persécutent gratuitement, et mon cœur tremble devant ta parole.
Σχίν. Άρχοντες με κατεδίωξαν αναιτίως· αλλ' η καρδία μου τρέμει από του λόγου σου.
162 Je me réjouis de tes promesses, comme quelqu’un qui a trouvé un riche butin.
Αγάλλομαι εις τον λόγον σου, ως ο ευρίσκων λάφυρα πολλά.
163 Je hais le mensonge, je l’ai en horreur, c’est ta Loi que j’aime.
Μισώ και βδελύττομαι το ψεύδος· τον νόμον σου αγαπώ.
164 Sept fois par jour je célèbre tes louanges, en raison de tes justes arrêts.
Επτάκις της ημέρας σε αινώ, διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
165 Un grand bonheur attend ceux qui aiment ta Loi: pour eux point de cause de chute.
Ειρήνην πολλήν έχουσιν οι αγαπώντες τον νόμον σου· και εις αυτούς δεν υπάρχει πρόσκομμα.
166 J’Ai pleine confiance en ton secours, Seigneur, et j’accomplis tes commandements.
Ήλπισα επί την σωτηρίαν σου, Κύριε· και έπραξα τα προστάγματά σου.
167 Mon âme observe tes témoignages, je les aime infiniment.
Εφύλαξεν η ψυχή μου τα μαρτύριά σου· και ηγάπησα αυτά σφόδρα.
168 J’Observe tes prescriptions et tes statuts, car toutes mes voies sont sous tes regards.
Εφύλαξα τας εντολάς σου και τα μαρτύριά σου· διότι πάσαι αι οδοί μου είναι ενώπιόν σου.
169 Que mon hymne arrive jusqu’à toi, Eternel, fais-moi comprendre le sens de ta parole.
Ταυ. Ας πλησιάση η κραυγή μου ενώπιόν σου, Κύριε· συνέτισόν με κατά τον λόγον σου.
170 Que ma supplication vienne devant toi, sauve-moi selon ta promesse.
Ας έλθη η δέησίς μου ενώπιόν σου· λύτρωσόν με κατά τον λόγον σου.
171 Mes lèvres laisseront s’échapper tes louanges, car tu m’enseignes tes préceptes.
Τα χείλη μου θέλουσι προφέρει ύμνον, όταν με διδάξης τα διατάγματά σου.
172 Ma langue chantera ta parole, car tous tes commandements sont équité.
Η γλώσσα μου θέλει λαλεί τον λόγον σου· διότι πάντα τα προστάγματά σου είναι δικαιοσύνη.
173 Puisse ta main s’appliquer à me secourir, puisque j’ai fait choix de tes prescriptions!
Ας ήναι η χειρ σου εις βοήθειάν μου· διότι εξέλεξα τας εντολάς σου.
174 J’Aspire à ton secours, Eternel, et ta Loi fait mes délices.
Επεθύμησα την σωτηρίαν σου, Κύριε· και ο νόμος σου είναι τρυφή μου.
175 Que mon âme vive pour te louer, que tes jugements soient mon soutien.
Ας ζήση η ψυχή μου και θέλει σε αινεί· και αι κρίσεις σου ας με βοηθώσι.
176 J’Erre comme une brebis égarée; mets-toi à la recherche de ton serviteur! Car je n’ai pas oublié tes commandements.
Περιεπλανήθην ως πρόβατον απολωλός· ζήτησον τον δούλον σου· διότι δεν ελησμόνησα τα προστάγματά σου.
