Psaumes 147

1 Louez Jah! car c’est une chose bonne. Chantez les louanges de notre Dieu! car c’est une chose agréable. La louange est bienséante.

Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.

2 L’Éternel bâtit Jérusalem; il rassemble les exilés d’Israël.

La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.

3 C’est lui qui guérit ceux qui ont le cœur brisé, et qui bande leurs plaies;

Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.

4 Qui compte le nombre des étoiles: à elles toutes il donne des noms.

Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.

5 Notre Seigneur est grand et d’une grande puissance; son intelligence est sans bornes.

Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.

6 L’Éternel affermit les débonnaires; il renverse les méchants jusqu’en terre.

La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.

7 Chantez à l’Éternel avec actions de grâces, psalmodiez sur la harpe à notre Dieu,

Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.

8 Qui couvre de nuages les cieux, qui prépare la pluie pour la terre, qui fait germer l’herbe sur les montagnes;

Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.

9 Qui donne la nourriture au bétail, [et] aux petits du corbeau qui crient.

Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.

10 Il ne trouve pas son plaisir en la force du cheval, il ne se complaît pas aux jambes de l’homme.

Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:

11 Le plaisir de l’Éternel est en ceux qui le craignent, en ceux qui s’attendent à sa bonté.

Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.

12 Jérusalem, célèbre l’Éternel! Sion, loue ton Dieu!

Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.

13 Car il rend fortes les barres de tes portes; il bénit tes fils au milieu de toi;

Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.

14 Il met la paix dans tes confins; il te rassasie de la moelle du froment;

Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.

15 Il envoie ses oracles sur la terre: sa parole court avec vitesse.

Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.

16 C’est lui qui donne la neige comme de la laine, qui répand la gelée blanche comme de la cendre;

Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.

17 Il jette sa glace comme par morceaux: qui peut subsister devant son froid?

Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?

18 Il envoie sa parole et les fait fondre; il fait souffler son vent: les eaux coulent.

Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.

19 Il annonce ses paroles à Jacob, ses statuts et ses ordonnances à Israël.

Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.

20 Il n’a fait ainsi à aucune nation; et ses ordonnances, elles ne les ont pas connues. Louez Jah!

Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!