Proverbes 7
1 Mon fils, garde mes paroles et cache par-devers toi mes commandements.
Synu mój, strzeż moich słów i przechowuj u siebie moje przykazania.
2 Garde mes commandements, et tu vivras, – et mon enseignement, comme la prunelle de tes yeux.
Strzeż moich przykazań, a będziesz żył; [strzeż] mojego prawa jak źrenicy swych oczu.
3 Lie-les sur tes doigts, écris-les sur la tablette de ton cœur.
Przywiąż je do swoich palców, wypisz je na tablicy twego serca.
4 Dis à la sagesse: Tu es ma sœur! et appelle l’intelligence ton amie;
Mów do mądrości: Jesteś moją siostrą, a roztropność nazywaj przyjaciółką;
5 pour te garder de la femme étrangère, de la foraine qui use de paroles flatteuses.
Aby cię strzegły przed cudzą żoną i przed obcą, [która] mówi gładkie słowa.
6 Car, à la fenêtre de ma maison, je regardais à travers mon treillis,
Bo z okna swego domu wyglądałem przez kratę;
7 et je vis parmi les simples, j’aperçus parmi les jeunes gens, un jeune homme dépourvu de sens,
I zobaczyłem wśród prostych, zauważyłem wśród chłopców nierozumnego młodzieńca;
8 qui passait dans la rue, près du coin où demeurait cette femme, et il prit le chemin de sa maison,
Który przechodził ulicą blisko jej narożnika, idąc drogą do jej domu.
9 au crépuscule, au soir du jour, au sein de la nuit et de l’obscurité.
O zmierzchu, pod wieczór, w ciemności nocnej i w mroku.
10 Et voici, une femme [vint] à sa rencontre, ayant la mise d’une prostituée et le cœur rusé.
A oto spotkała go kobieta w stroju nierządnicy, chytrego serca;
11 Elle était bruyante et sans frein; ses pieds ne demeuraient pas dans sa maison,
Wrzaskliwa i nieopanowana, której nogi nie mogą pozostać w domu:
12 elle était tantôt dehors, tantôt sur les places, et guettait à tous les coins.
Raz na dworze, raz na ulicach i czyha na każdym rogu.
13 Et elle le saisit, et l’embrassa, et d’un visage effronté lui dit:
Chwyciła go i pocałowała, z bezczelną miną powiedziała do niego:
14 J’ai chez moi des sacrifices de prospérités, j’ai aujourd’hui payé mes vœux;
U mnie są ofiary pojednawcze; spełniłam dzisiaj swoje śluby.
15 c’est pourquoi je suis sortie à ta rencontre pour chercher ton visage, et je t’ai trouvé.
Dlatego wyszłam ci naprzeciw, szukałam pilnie twojej twarzy i znalazłam cię.
16 J’ai étendu sur mon lit des tapis, des couvertures de fil d’Égypte de couleurs variées;
Obiłam kobiercami swoje łoże, [przystrojone] rzeźbieniem i prześcieradłami z Egiptu.
17 j’ai parfumé ma couche de myrrhe, d’aloès, et de cinnamome.
Skropiłam swoje posłanie mirrą, aloesem i cynamonem.
18 Viens, enivrons-nous d’amours jusqu’au matin, délectons-nous de volupté;
Chodź, upójmy się miłością aż do rana, nacieszmy się miłością.
19 car [mon] mari n’est pas à la maison, il s’en est allé loin en voyage;
Bo [mojego] męża nie ma w domu; pojechał w daleką drogę.
20 il a pris un sac d’argent en sa main, il viendra à sa maison au jour de la pleine lune.
Wziął ze sobą worek pieniędzy; umówionego dnia wróci do domu.
21 Elle le détourna par beaucoup de douces paroles, elle l’entraîna par la flatterie de ses lèvres.
Nakłoniła go mnóstwem swoich słów i zniewoliła go pochlebstwem swoich warg.
22 Il est allé aussitôt après elle, comme le bœuf va à la boucherie, et comme les ceps [servent à] l’instruction du fou,
Wnet poszedł za nią jak wół prowadzony na rzeź i jak głupi na karę pęt.
23 jusqu’à ce que la flèche lui transperce le foie; comme l’oiseau se hâte vers le piège et ne sait pas qu’il y va de sa vie.
Aż strzała przebije mu wątrobę; spieszy jak ptak w sidła, nie wiedząc, że [chodzi] o jego życie.
24 Maintenant donc, fils, écoutez-moi, et soyez attentifs aux paroles de ma bouche.
Więc teraz słuchajcie mnie, synowie, i zważajcie na słowa moich ust.
25 Que ton cœur ne se détourne pas vers ses voies, et ne t’égare pas dans ses sentiers;
Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi i nie tułaj się po jej ścieżkach.
26 car elle a fait tomber beaucoup de blessés, et ceux qu’elle a tués sont très nombreux.
Bo wielu zranionych strąciła i wielu mocarzy pozabijała.
