Proverbes 13

1 Un fils sage [écoute] l’instruction du père, mais le moqueur n’écoute pas la répréhension.

Mądry syn [przyjmuje] pouczenie ojca, a szyderca nie słucha strofowania.

2 Du fruit de sa bouche l’homme mange du bien, mais l’âme des perfides [mange] la violence.

Człowiek będzie spożywać dobro z owocu swoich ust, a dusza przewrotnych [będzie spożywać] przemoc.

3 Qui surveille sa bouche garde son âme; la ruine est pour celui qui ouvre ses lèvres toutes grandes.

Kto strzeże swych ust, strzeże swojej duszy; kto [szeroko] otwiera swe wargi, będzie zniszczony.

4 L’âme du paresseux désire, et il n’y a rien; mais l’âme des diligents sera engraissée.

Dusza leniwego pragnie, a nic nie ma, a dusza pracowitych zostanie obficie nasycona.

5 Le juste hait la parole mensongère, mais le méchant se rend odieux et se couvre de honte.

Sprawiedliwy nienawidzi kłamliwego słowa, a niegodziwy staje się obrzydliwy i zhańbiony.

6 La justice garde celui qui est intègre dans sa voie, mais la méchanceté renverse le pécheur.

Sprawiedliwość strzeże tego, który postępuje uczciwie, a niegodziwość powala grzesznika.

7 Tel fait le riche et n’a rien du tout; et tel se fait pauvre et a de grands biens.

Znajduje się taki, który czyni siebie bogatym, a nie ma nic; inny czyni siebie ubogim, choć ma wiele bogactw.

8 La rançon pour la vie d’un homme, c’est sa richesse; mais le pauvre n’entend pas la réprimande.

Okupem za życie człowieka jest jego bogactwo, a ubogi nie słucha strofowania.

9 La lumière des justes est joyeuse, mais la lampe des méchants s’éteindra.

Radośnie błyszczy światło sprawiedliwych, a pochodnia niegodziwych zgaśnie.

10 Ce n’est que de l’orgueil que vient la querelle, mais la sagesse est avec ceux qui se laissent conseiller.

Spór powstaje tylko dzięki pysze, a mądrość jest przy tych, co przyjmują radę.

11 Les biens qui viennent de la vanité diminuent, mais celui qui amasse à la main les accroîtra.

Łatwo zdobyte bogactwo zmniejsza się, a kto je gromadzi [swą] ręką, pomnaża je.

12 L’attente différée rend le cœur malade, mais le désir qui arrive est un arbre de vie.

Przedłużająca się nadzieja sprawia ból sercu, a spełnione pragnienie [jest] drzewem życia.

13 Qui méprise la parole sera lié par elle; mais qui craint le commandement, celui-là sera récompensé.

Kto gardzi słowem [Bożym], ten zginie, a kto się boi przykazania, dostanie nagrodę.

14 L’enseignement du sage est une fontaine de vie, pour faire éviter les pièges de la mort.

Prawo mądrego jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.

15 Le bon sens procure la faveur, mais la voie des perfides est dure.

Prawdziwy rozum daje łaskę, a droga przewrotnych jest ciężka.

16 Tout homme avisé agit avec connaissance, mais le sot fait étalage de sa folie.

Każdy roztropny postępuje rozważnie, a głupi ujawnia głupotę.

17 Un messager méchant tombe dans le mal, mais un ambassadeur fidèle est santé.

Niegodziwy posłaniec popada w zło, a wierny wysłannik jest lekarstwem.

18 La pauvreté et la honte arrivent à qui rejette l’instruction, mais celui qui a égard à la répréhension sera honoré.

Ubóstwo i hańba [spadną na] tego, który odrzuca karność, a kto szanuje upomnienia, dozna czci.

19 Le désir accompli est agréable à l’âme, mais se détourner du mal est une abomination pour les sots.

Spełnione pragnienie jest słodkie dla duszy, a odwrócenie się od zła budzi odrazę w głupcach.

20 Qui marche avec les sages devient sage, mais le compagnon des sots s’en trouvera mal.

Kto przestaje z mądrymi, będzie mądry, a towarzysz głupców będzie zniszczony.

21 Le mal poursuit les pécheurs; mais le bien est la récompense des justes.

Nieszczęście ściga grzeszników, a sprawiedliwych [Bóg] nagrodzi dobrem.

22 L’homme de bien laisse un héritage aux fils de ses fils, mais la richesse du pécheur est réservée pour le juste.

Dobry [człowiek] zostawia dziedzictwo dzieciom [swoich] dzieci, a majątek grzesznika jest zachowany dla sprawiedliwego.

23 Il y a beaucoup à manger dans le défrichement des pauvres, mais il y a ce qui se perd faute de règle.

Obfita żywność jest na roli ubogich, lecz i ta może niszczeć przez nieroztropność.

24 Celui qui épargne la verge hait son fils, mais celui qui l’aime met de la diligence à le discipliner.

Kto oszczędza swą rózgę, nienawidzi swego syna, a kto go kocha, karze w porę.

25 Le juste mange pour le rassasiement de son âme, mais le ventre des méchants aura disette.

Sprawiedliwy je i syci swoją duszę, a żołądek niegodziwych cierpi niedostatek.