Job 9

1 Et Job répondit et dit:

A Hiob odpowiedział:

2 En vérité, je sais qu’il en est ainsi. Mais comment l’homme sera-t-il juste devant Dieu?

Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?

3 S’il se plaît à contester avec lui, il ne lui répondra pas sur un point entre mille.

Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.

4 Il est sage de cœur et puissant en force: qui s’est endurci contre lui et a prospéré?

Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?

5 Il transporte les montagnes, et elles ne savent pas qu’il les renverse dans sa colère;

On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.

6 Il remue la terre de sa place, et ses colonnes tremblent;

On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.

7 Il parle au soleil, et [le soleil] ne se lève pas; et sur les étoiles il met son sceau;

On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.

8 Seul il étend les cieux et marche sur les hauteurs de la mer;

On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.

9 Il fait la grande Ourse, Orion, et les Pléiades, et les chambres du midi;

On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.

10 Il fait de grandes choses qu’on ne saurait sonder, et des merveilles à ne pouvoir les compter.

On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.

11 Voici, il passe près de moi, et je ne [le] vois pas; et il passe à côté [de moi], et je ne l’aperçois pas.

Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.

12 Voici, il ravit; qui l’en détournera? Qui lui dira: Que fais-tu?

Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?

13 Dieu ne retire pas sa colère; sous lui fléchissent les orgueilleux qui prêtent secours.

Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.

14 Combien moins lui répondrais-je, moi, [et] choisirais-je mes paroles avec lui!

Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?

15 Si j’étais juste, je ne lui répondrais pas, je demanderais grâce à mon juge.

Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.

16 Si je criais, et qu’il me réponde, je ne croirais pas qu’il ait prêté l’oreille à ma voix, –

Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;

17 Lui qui m’écrase dans une tempête, et qui multiplie mes blessures sans cause.

Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.

18 Il ne me permet pas de reprendre haleine; car il me rassasie d’amertumes.

Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.

19 S’agit-il de force, voici, il est fort; s’agit-il de jugement: Qui m’assignera?

Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?

20 Si je me justifiais, ma bouche me condamnerait; si j’étais parfait, il me montrerait pervers.

Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.

21 Si j’étais parfait, je méconnaîtrais mon âme, je mépriserais ma vie.

Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.

22 Tout revient au même; c’est pourquoi j’ai dit: Il consume le parfait et le méchant.

Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;

23 Si le fléau donne subitement la mort, il se rit de l’épreuve de l’innocent.

Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.

24 La terre est livrée en la main du méchant: il couvre la face de ses juges. S’il n’en est pas ainsi, qui est-ce donc?

Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?

25 Mes jours s’en vont plus vite qu’un coureur; ils fuient, ils ne voient pas ce qui est bon;

Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.

26 Ils passent rapides comme les barques de jonc, comme un aigle qui fond sur sa proie.

Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.

27 Si je dis: J’oublierai ma plainte, je renoncerai à mon visage [morne] et je serai joyeux,

Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;

28 Je suis épouvanté de tous mes tourments; je sais que tu ne me tiendras pas pour innocent.

Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.

29 Soit, je suis méchant: pourquoi me fatigué-je ainsi en vain?

Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?

30 Si je me lave avec de l’eau de neige, et que je nettoie mes mains dans la pureté,

Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;

31 Alors tu me plongeras dans un fossé, et mes vêtements m’auront en horreur.

Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.

32 Car il n’est pas homme, comme moi, pour que je lui réponde, pour que nous allions ensemble en jugement.

On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.

33 Il n’y a pas entre nous un arbitre qui mettrait sa main sur nous deux.

Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.

34 Qu’il retire sa verge de dessus moi, et que sa terreur ne me trouble pas;

Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;

35 Alors je parlerai et je ne le craindrai pas; mais il n’en est pas ainsi de moi.

Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.