Job 27

1 Et Job reprit son discours sentencieux et dit:

Kaj Ijob daŭrigis siajn sentencojn, kaj diris:

2 Dieu qui a écarté mon droit, le Tout-puissant qui met l’amertume dans mon âme, est vivant:

Kiel vivas Dio, kiu rifuzis al mi miajn rajtojn, Kaj la Plejpotenculo, kiu afliktas mian animon:

3 Tant que mon souffle est en moi et l’esprit de Dieu dans mes narines,

Tiel longe, kiel mia animo estas en mi Kaj la spiro de Dio en mia nazo,

4 Mes lèvres ne diront pas d’iniquité, et ma langue ne prononcera pas de fausseté.

Miaj lipoj ne eldiros malĝustaĵon, Kaj mia lango ne diros malveraĵon.

5 Loin de moi que je vous justifie! Jusqu’à ce que j’expire, je ne lâcherai pas ma perfection;

Malproksime estas de mi, Rigardi vin kiel pravajn; Ĝis mia morto mi ne ĉesos rigardi min kiel senkulpan.

6 Je tiendrai ferme ma justice et je n’en ferai pas abandon; mon cœur ne me reproche aucun de mes jours.

Mian pravecon mi tenas forte, kaj mi ne ellasos ĝin; Dum mia tuta vivo mia koro ne faros al mi riproĉon pri tio.

7 Que mon ennemi soit comme le méchant, et celui qui s’élève contre moi comme l’inique!

Mia malamiko estu rigardata kiel malvirtulo, Kaj mia kontraŭulo kiel malpiulo.

8 Car quelle est l’espérance de l’impie quand [Dieu le] retranche, quand Dieu retire son âme?

Ĉar kio estas la espero de hipokritulo, Kiam Dio faras al li finon, elŝiras lian animon?

9 Dieu entendra-t-il son cri quand la détresse viendra sur lui?

Ĉu lian kriadon Dio aŭskultos, Kiam trafos lin malfeliĉo?

10 Trouvera-t-il ses délices dans le Tout-puissant? Invoquera-t-il Dieu en tout temps?

Ĉu li povas havi ĝuon de la Plejpotenculo, Voki al Dio en ĉiu tempo?

11 Je vous enseignerai comment Dieu agit, je ne cacherai pas ce qui est par-devers le Tout-puissant.

Mi instruos vin pri la mano de Dio; Mi ne kaŝos antaŭ vi tion, kio estas ĉe la Plejpotenculo.

12 Voici, vous-mêmes, vous l’avez tous vu: et pourquoi entretenez-vous ces vaines pensées?

Jen vi ĉiuj mem vidis; Kial do vi parolas senenhavaĵon?

13 Voici quelle est, par-devers Dieu, la part de l’homme méchant et l’héritage que les violents reçoivent du Tout-puissant:

Tia estas la sorto de malbona homo ĉe Dio, Kaj la parto, kiun tiranoj ricevas de la Plejpotenculo:

14 Si ses fils se multiplient, c’est pour l’épée, et ses descendants ne sont pas rassasiés de pain.

Se li havos multe da filoj, ili iros sub la glavon; Kaj lia devenantaro ne havos sate panon.

15 Ceux qui restent après lui seront enterrés dans la mort, et ses veuves ne pleureront pas.

Tiujn, kiuj restos ĉe li, enterigos la morto; Kaj liaj vidvinoj ne ploros.

16 S’il entasse l’argent comme la poussière et se prépare des vêtements comme de la boue,

Se li kolektos arĝenton kiel polvon Kaj pretigos al si vestojn kiel argilon,

17 Il se les prépare, mais le juste s’en vêtira; et l’argent, c’est l’innocent qui se le partagera.

Tiam li pretigos, sed justulo metos sur sin la vestojn, Kaj senkulpulo dividos la arĝenton.

18 Il a bâti sa maison comme la teigne, comme une cabane que fait celui qui garde [les vignes].

Li konstruas sian domon kiel tineo, Kaj kiel gardisto, kiu faras al si laŭbon.

19 Il se couche riche, et il ne le refera pas; il ouvre ses yeux, et il n’est plus.

Li kuŝiĝas riĉa, kaj nenion kunportas; Li malfermas la okulojn, kaj jam nenio ekzistas.

20 Les frayeurs le surprennent comme des eaux; l’ouragan l’emporte de nuit;

Teruro superfalos lin kiel akvo; En la nokto forportos lin ventego.

21 Le vent d’orient l’enlève, et il s’en va, et dans un tourbillon il l’emporte de son lieu.

Levos lin vento orienta, kaj foriros, Kaj forblovos lin de lia loko.

22 [Dieu] lance [ses dards] sur lui et ne l’épargne pas; il voudrait fuir loin de sa main.

Li tion ĵetos sur lin senkompate; De Lia mano li kuros kaj kuros.

23 On battra des mains sur lui, et on le chassera de son lieu avec des sifflements.

Oni kunfrapos pri li la manojn, Kaj oni fajfos pri li sur lia loko.