Psaumes 17
1 Prière de David. Yahweh, entends la justice, écoute mon cri; prête l'oreille à ma prière, qui n'est pas proférée par des lèvres trompeuses.
O Zot, dëgjo një çështje të drejtë, dëgjo me vëmendej britmën time, dëgjo lutjen time, që nuk vjen nga buzë mashtruese.
2 Que mon jugement sorte de ta face, que tes yeux regardent l'équité!
Ardhtë mbrojtja ime nga prania jote; sytë e tu pafshin atë që është e drejtë.
3 Tu as éprouvé mon cœur, tu l'as visité la nuit, tu m'as mis dans le creuset: tu ne trouves rien. Avec ma pensée ma bouche n'est pas en désaccord.
Ti e ke hetuar zemrën time, e ke vizituar natën; më ke vënë në provë dhe nuk ke gjetur asgjë; kam vendosur të mos mëkatoj me gojën time.
4 Quant aux actions de l'homme, fidèle à la parole de tes lèvres, j'ai pris garde aux voies des violents.
Përsa u përket veprave të njerëzve, për fjalën e buzëve të tua, jam ruajtur nga rrugët e njerëzve të furishëm.
5 Mes pas se sont attachés à tes sentiers, et mes pieds n'ont pas chancelé.
Hapat e mia kanë qëndruar të sigurt në shtigjet e tua dhe këmbët e mia nuk janë lëkundur.
6 Je t'invoque, car tu m'exauces, ô Dieu; incline vers moi ton oreille, écoute ma prière.
Unë të drejtohem ty, o Perëndi, sepse ti m’i plotëson, zgjat veshët e tu ndaj meje, dëgjo fjalët e mia.
7 Signale ta bonté, toi qui sauves ceux qui se réfugient dans ta droite contre leurs adversaires.
Tregomë mirësinë tënde të mrekullueshme, ti, që me të djathtën tënde i shpëton nga kundërshtarët e tyre ata që gjejnë strehë pranë teje.
8 Garde-moi comme la prunelle de l'œil; à l'ombre de tes ailes mets-moi à couvert;
Më ruaj si beben e syrit; më mbulo, nën hijen e krahëve të tu,
9 des impies qui me persécutent, des ennemis mortels qui m'entourent.
nga të pabesët që më shtypin dhe nga armiqtë për vdekje që më rrethojnë.
10 Ils ferment leurs entrailles à la pitié, ils ont à la bouche des paroles hautaines.
Zemrat e tyre janë fortësuar, goja e tyre flet me arrogancë.
11 Ils sont sur nos pas, ils nous entourent, ils nous épient pour nous renverser par terre.
Tani në kanë rrethuar, ndjekin hapat tona; na ngulin sytë e tyre për të na rrëzuar.
12 Ils ressemblent au lion avide de dévorer, au lionceau campé dans son fourré.
Armiku im i përngjan një luani që digjet nga dëshira që të shqyejë, dhe të një luani të vogël që rri në pritë në vënde të fshehta.
13 Lève-toi, Yahweh, marche à sa rencontre, terrasse-le, délivre mon âme du méchant par ton glaive,
Çohu, o Zot, përballoje, rrëzoje; çliro shpirtin tim nga i pabesi me shpatën tënde.
14 des hommes par ta main, de ces hommes du siècle dont la part est dans la vie présente, dont tu remplis le ventre de tes trésors, qui sont rassasiés de fils, et laissent leur superflu à leurs petits-fils.
O Zot, më çliro me dorën tënde nga njerëzit, nga njerëzit e kësaj bote që bën pjesë në këtë jetë, dhe barkun e të cilëve ti e mbush me thesaret e tua të fshehta; bijtë e tyre ngopen dhe u lënë fëmijëve të tyre ato që mbetet nga pasuritë e tyre.
15 Pour moi, dans mon innocence je contemplerai ta face; à mon réveil, je me rassasierai de ton image.
Sa për mua, për hir të drejtësisë do të shoh fytyrën tënde; do të ngopem nga prania jote kur të zgjohem.
