Proverbes 9
1 La sagesse a bâti sa maison, elle a taillé ses sept colonnes.
La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
2 Elle a immolé ses victimes, mêlé son vin, et dressé sa table.
Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
3 Elle a envoyé ses servantes, elle appelle, au sommet des hauteurs de la ville:
Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
4 « Que celui qui est simple entre ici! » Elle dit à celui qui est dépourvu de sens:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
5 « Venez, mangez de mon pain, et buvez du vin que j'ai mêlé;
Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
6 quittez l'ignorance, et vous vivrez, et marchez dans la voie de l'intelligence. »
Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
7 Celui qui reprend le moqueur s'attire la raillerie, et celui qui réprimande le méchant s'attire l'outrage.
Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
8 Ne reprends pas le moqueur, de peur qu'il ne te haïsse; reprends le sage, et il t'aimera.
Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
9 Donne au sage, et il deviendra plus sage; instruis le juste, et il augmentera son savoir.
Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
10 Le commencement de la sagesse, c'est la crainte de Yahweh; et l'intelligence, c'est la science du Saint.
La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
11 Car par moi tes jours se multiplieront, par moi s'augmenteront les années de ta vie.
Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
12 Si tu es sage, tu es sage à ton profit; si tu es moqueur, tu en porteras seul la peine.
Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
13 La folie est une femme bruyante, stupide et ne sachant rien.
Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
14 Elle s'est assise, à la porte de sa maison, sur un siège, dans les hauteurs de la ville,
Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
15 pour inviter les passants qui vont droit leur chemin:
Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
16 « Que celui qui est simple entre ici! » Elle dit à celui qui est dépourvu de sens:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
17 « Les eaux dérobées sont plus douces, et le pain du mystère est plus agréable! »
Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
