Job 21

1 Alors Job prit la parole et dit:

۱ پس ایوب در جواب گفت:

2 Ecoutez, écoutez mes paroles, que j'aie, du moins, cette consolation de vous.

۲ «بشنوید، کلام مرا بشنوید. و این، تسلی شماباشد.

3 Permettez-moi de parler à mon tour, et, quand j'aurai parlé, vous pourrez vous moquer.

۳ با من تحمل نمایید تا بگویم، و بعد ازگفتنم استهزا نمایید.

4 Est-ce contre un homme que se porte ma plainte? Comment donc la patience ne m'échapperait elle pas?

۴ و اما من، آیا شکایتم نزدانسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟

5 Regardez-moi et soyez dans la stupeur, et mettez la main sur votre bouche.

۵ به من توجه کنید و تعجب نمایید، و دست به دهان بگذارید.

6 Quand j'y pense, je frémis; et un frissonnement saisit ma chair.

۶ هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم. و لرزه جسد مرا می‌گیرد.

7 Pourquoi les méchants vivent-ils, et vieillissent-ils, accroissant leur force?

۷ چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟

8 Leur postérité s'affermit autour d'eux, leurs rejetons fleurissent à leurs yeux.

۸ ذریت ایشان به حضور ایشان، با ایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظرایشان.

9 Leur maison est en paix, à l'abri de la crainte; la verge de Dieu ne les touche pas.

۹ خانه های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد وعصای خدا بر ایشان نمی آید.

10 Leur taureau est toujours fécond, leur génisse enfante et n'avorte pas.

۱۰ گاو نر ایشان جماع می‌کند و خطا نمی کند و گاو ایشان می‌زایدو سقط نمی نماید.

11 Ils laissent courir leurs enfants comme un troupeau, leurs nouveau-nés bondissent autour d'eux.

۱۱ بچه های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌کنند.

12 Ils chantent au son du tambourin et de la cithare, ils se divertissent au son du chalumeau.

۱۲ با دف وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند.

13 Ils passent leurs jours dans le bonheur, et ils descendent en un instant au schéol. (Sheol h7585)

۱۳ روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌کنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرودمی روند. (Sheol h7585)

14 Pourtant ils disaient à Dieu: « Retire-toi de nous; nous ne désirons pas connaître tes voies.

۱۴ و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیراکه معرفت طریق تو را نمی خواهیم.

15 Qu'est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Que gagnerions-nous à le prier? »

۱۵ قادرمطلق کیست که او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده که از او استدعا نماییم.

16 Leur prospérité n'est-elle pas dans leur main? — Toutefois, loin de moi le conseil de l'impie! —

۱۶ اینک سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. کاش که مشورت شریران از من دور باشد.

17 Voit-on souvent s'éteindre la lampe des impies, la ruine fondre sur eux, et Dieu leur assigner un lot dans sa colère?

۱۷ «بسا چراغ شریران خاموش می‌شود وذلت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌کند.

18 Les voit-on comme la paille emportée par le vent, comme la glume enlevée par le tourbillon?

۱۸ مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل کاه که گردبادپراکنده می‌کند.

19 « Dieu, dites-vous, réserve à ses enfants son châtiment!... » Mais que Dieu le punisse lui-même pour qu'il le sente,

۱۹ خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌کند، و او را مکافات می‌رساند و خواهد دانست.

20 qu'il voie de ses yeux sa ruine, qu'il boive lui-même la colère du Tout-Puissant!

۲۰ چشمانش هلاکت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهدنوشید.

21 Que lui importe, en effet, sa maison après lui, une fois que le nombre de ses mois est tranché?

۲۱ زیرا که بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟

22 Est-ce à Dieu qu'on apprendra la sagesse, à lui qui juge les êtres les plus élevés?

۲۲ آیا خدا را علم توان آموخت؟ چونکه اوبر اعلی علیین داوری می‌کند.

23 L'un meurt au sein de sa prospérité, parfaitement heureux et tranquille,

۲۳ یکی در عین قوت خود می‌میرد، در حالی که بالکل در امنیت وسلامتی است.

24 les flancs chargés de graisse, et la moelle des os remplie de sève.

۲۴ قدحهای او پر از شیر است، ومغز استخوانش تر و تازه است.

25 L'autre meurt, l'amertume dans l'âme, sans avoir goûté le bonheur.

۲۵ و دیگری درتلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد.

26 Tous deux se couchent également dans la poussière, et les vers les couvrent tous deux.

۲۶ اینها باهم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند.

27 Ah! Je sais bien quelles sont vos pensées, quels jugements iniques vous portez sur moi.

۲۷ اینک افکار شما رامی دانم و تدبیراتی که ناحق بر من می‌اندیشید.

28 Vous dites: « Où est la maison de l'oppresseur! Qu'est devenue la tente qu'habitaient les impies? »

۲۸ زیرا می‌گویید کجاست خانه امیر، و خیمه های مسکن شریران؟

29 N'avez-vous donc jamais interrogé les voyageurs, et ignorez-vous leurs remarques?

۲۹ آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ ودلایل ایشان را انکار نمی توانید نمود،

30 Au jour du malheur, le méchant est épargné; au jour de la colère, il échappe au châtiment.

۳۰ که شریران برای روز ذلت نگاه داشته می‌شوند و درروز غضب، بیرون برده می‌گردند.

31 Qui blâme devant lui sa conduite? Qui lui demande compte de ce qu'il a fait?

۳۱ کیست که راهش را پیش رویش بیان کند، و جزای آنچه راکه کرده است به او برساند؟

32 On le porte honorablement au tombeau; et on veille sur son mausolée.

۳۲ که آخر او را به قبرخواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند کرد.

33 les glèbes de la vallée lui sont légères, et tous les hommes y vont à sa suite, comme des générations sans nombre l'y ont précédé.

۳۳ کلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود وجمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانکه قبل از او بیشماره رفته‌اند.

34 Que signifient donc vos vaines consolations? De vos réponses il ne reste que perfidie.

۳۴ پس چگونه مراتسلی باطل می‌دهید که در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!»