Psaumes 95

1 Venez, chantons avec allégresse à Yahweh! Poussons des cris de joie vers le Rocher de notre salut!

Chodźcie, śpiewajmy PANU, wykrzykujmy [radośnie] skale naszego zbawienia.

2 Allons au-devant de lui avec des louanges, faisons retentir des hymnes en son honneur.

Przyjdźmy przed jego oblicze z chwałą, [radośnie] śpiewajmy mu psalmy.

3 Car c’est un grand Dieu que Yahweh, un grand roi au-dessus de tous les dieux.

PAN bowiem [jest] wielkim Bogiem i wielkim Królem nad wszystkimi bogami.

4 Il tient dans sa main les fondements de la terre, et les sommets des montagnes sont à lui.

W jego rękach [są] głębiny ziemi i jego [są] szczyty gór.

5 A lui la mer, car c’est lui qui l’a faite; la terre aussi: ses mains l’ont formée.

Jego jest morze, bo on je uczynił, i jego ręce ukształtowały suchy ląd.

6 Venez, prosternons-nous et adorons, fléchissons le genou devant Yahweh, notre Créateur.

Chodźcie, oddajmy pokłon i padajmy przed nim; klęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą.

7 Car il est notre Dieu, et nous, nous sommes le peuple de son pâturage, le troupeau que sa main conduit. Oh! si vous pouviez écouter aujourd’hui sa voix!

On bowiem jest naszym Bogiem, a my ludem jego pastwiska i owcami jego rąk. Dzisiaj, jeśli jego głos usłyszycie;

8 N’endurcissez pas votre cœur comme à Mériba, comme à la journée de Massa, dans le désert,

Nie zatwardzajcie waszych serc jak w Meriba, jak w czasie kuszenia na pustyni;

9 où vos pères m’ont tenté, m’ont éprouvé, quoiqu’ils eussent vu mes œuvres.

Kiedy mnie wystawiali na próbę wasi ojcowie, doświadczali mnie i widzieli moje dzieła.

10 Pendant quarante ans j’eus cette race en dégoût, et je dis: C’est un peuple au cœur égaré; et ils n’ont pas connu mes voies.

Przez czterdzieści lat czułem odrazę do [tego] pokolenia i powiedziałem: Ten lud błądzi sercem i nie poznał moich dróg;

11 Aussi je jurai dans ma colère: ils n’entreront pas dans mon repos.

Przysiągłem im w gniewie, że nie wejdą do mego odpoczynku.