< Lamentations 3 >

1 Je suis l’homme qui a vu l’affliction sous la verge de sa fureur.
Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.
2 Il m’a conduit et m’a fait marcher dans les ténèbres et non dans la lumière;
Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.
3 contre moi seul il tourne et retourne sa main tout le jour.
Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.
4 Il a usé ma chair et ma peau, il a brisé mes os;
Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.
5 Il a bâti contre moi, il m’a environné d’amertume et d’ennui.
Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.
6 Il m’a fait habiter dans les ténèbres, comme ceux qui sont morts depuis longtemps.
En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.
7 Il m’a entouré d’un mur pour que je ne puisse sortir, il a rendu lourdes mes chaînes.
Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.
8 Lors même que je crie et que j’implore, il ferme tout accès à ma prière.
Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.
9 Il a muré mes chemins avec des pierres de taille, il a bouleversé mes sentiers.
Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.
10 Il a été pour moi comme un ours aux aguets, comme un lion dans les embuscades;
Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.
11 il a détourné mes voies et m’a mis en pièces, il m’a réduit à l’abandon;
Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.
12 il a bandé son arc et m’a placé comme but à ses flèches.
Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.
13 Il a fait pénétrer dans mes reins les fils de son carquois;
En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.
14 je suis la risée de tout mon peuple, leur chanson tout le jour;
Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.
15 il m’a rassasié d’amertume, il m’a abreuvé d’absinthe.
Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.
16 Et il a fait broyer du gravier à mes dents, il m’a enfoncé dans la cendre;
Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.
17 et mon âme est violemment écartée de la sécurité; j’ai oublié le bonheur;
Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.
18 et j’ai dit: « Ma force est perdue, ainsi que mon espérance en Yahweh! »
Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.
19 Souviens-toi de mon affliction et de ma souffrance, de l’absinthe et de l’amertume!
La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.
20 Mon âme s’en souvient sans cesse, et elle est abattue en moi.
Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.
21 Voici ce que je me rappelerai en mon cœur, et ce pourquoi j’espérerai:
Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:
22 C’est une grâce de Yahweh que nous ne soyons pas anéantis, car ses miséricordes ne sont pas épuisées!
Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,
23 Elles se renouvellent chaque matin; grande est ta fidélité!
Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.
24 « Yahweh est mon partage, a dit mon âme; c’est pourquoi j’espérerai en lui. »
Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.
25 Yahweh est bon pour qui espère en lui, pour l’âme qui le cherche.
La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.
26 Il est bon d’attendre en silence la délivrance de Yahweh.
Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.
27 Il est bon à l’homme de porter le joug dès sa jeunesse. JOD.
Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;
28 Qu’il s’asseye à l’écart, en silence, si Dieu le lui impose!
Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;
29 Qu’il mette sa bouche dans la poussière: peut-être y a-t-il de l’espérance!
Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;
30 Qu’il tende la joue à celui qui le frappe; qu’il se rassasie d’opprobre!
Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.
31 Car le Seigneur ne rejette pas à toujours;
Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;
32 mais, s’il afflige, il a compassion, selon sa grande miséricorde;
Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;
33 car ce n’est pas de bon cœur qu’il humilie, et qu’il afflige les enfants des hommes.
Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.
34 Quand on foule aux pieds tous les captifs du pays,
Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,
35 quand on fait fléchir le droit d’un homme, à la face du Très-Haut,
Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,
36 quand on fait tort à quelqu’un dans sa cause, le Seigneur ne le verrait donc pas!
Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?
37 Qui a parlé, et la chose s’est faite, sans que le Seigneur l’ait commandé?
Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?
38 N’est-ce pas de la bouche du Très-Haut que procèdent les maux et les biens?
Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?
39 Pourquoi l’homme se plaindrait-il tant qu’il vit? Que chacun se plaigne de ses péchés!
Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.
40 Examinons nos voies et scrutons-les, et retournons à Yahweh.
Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;
41 Elevons nos cœurs, avec nos mains, vers Dieu dans les cieux:
Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.
42 « Nous, nous avons péché, nous avons été rebelles; toi, tu n’as pas pardonné. »
Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.
43 « Tu t’es enveloppé dans ta colère, et tu nous as poursuivis; tu as tué sans épargner;
Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.
44 Tu t’es couvert d’une nuée, afin que la prière ne passe point;
Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.
45 tu as fait de nous des balayures et un rebut, au milieu des peuples. »
Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.
46 Ils ouvrent la bouche contre nous, tous nos ennemis.
Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.
47 La frayeur et la fosse ont été notre part, ainsi que la dévastation et la ruine.
Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.
48 Mon œil se fond en un ruisseau de larmes, à cause de la ruine de la fille de mon peuple.
Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.
49 Mon œil pleure et ne cesse point, parce qu’il n’y a pas de répit,
Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,
50 jusqu’à ce qu’il regarde et voie, Yahweh, du haut des cieux.
Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.
51 Mon œil fait mal à mon âme, à cause de toutes les filles de ma ville.
Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.
52 Ils m’ont donné la chasse comme a un passereau, ceux qui me haïssent sans cause.
Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;
53 Ils ont voulu anéantir ma vie dans la fosse, et ils ont jeté une pierre sur moi.
Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.
54 Les eaux montaient au-dessus de ma tête; je disais: « Je suis perdu! »
Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.
55 J’ai invoqué ton nom, Yahweh, de la fosse profonde;
Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;
56 tu as entendu ma voix: « Ne ferme pas ton oreille à mes soupirs, à mes cris! »
Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.
57 Tu t’es approché, au jour où je t’ai invoqué, et tu as dit: « Ne crains point! »
Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.
58 Seigneur tu as pris en main ma cause, tu m’as sauvé la vie.
Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.
59 Tu as vu, Yahweh, la violence qu’ils me font; fais-moi justice!
Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.
60 Tu as vu toute leur rancune, tous leurs complots contre moi. SIN.
Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.
61 Tu as entendu leurs outrages, Yahweh, tous leurs complots contre moi,
Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,
62 les propos de mes adversaires et ce qu’ils méditent, contre moi tout le jour.
La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.
63 Quand ils s’asseyent ou qu’ils se lèvent, regarde: je suis l’objet de leurs chansons.
Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.
64 Tu leur rendras, Yahweh, ce qu’ils méritent, selon l’œuvre de leurs mains;
Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.
65 Tu leur donneras l’aveuglement du cœur; ta malédiction sera pour eux.
Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.
66 Tu les poursuivras avec colère et tu les extermineras, de dessous les cieux de Yahweh!
Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.

< Lamentations 3 >