Job 18

1 Alors Baldad de Suhé prit la parole et dit:

Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:

2 Quand donc mettrez-vous un terme à ces discours? Ayez de l’intelligence, puis nous parlerons.

Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.

3 Pourquoi nous regardez-vous comme des brutes, et sommes-nous stupides à vos yeux?

Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?

4 Toi qui te déchires dans ta fureur, veux-tu qu’à cause de toi la terre devienne déserte, que le rocher soit transporté hors de sa place?

Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?

5 Oui, la lumière du méchant s’éteindra, et la flamme de son foyer cessera de briller.

La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.

6 Le jour s’obscurcira sous sa tente, sa lampe s’éteindra au-dessus de lui.

La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.

7 Ses pas si fermes seront à l’étroit, son propre conseil précipite sa chute.

Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.

8 Ses pieds le jettent dans les rets, il marche sur le piège.

Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.

9 Le filet saisit ses talons; il est serré dans ses nœuds.

La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.

10 Pour lui les lacs sont cachés sous terre, et la trappe est sur son sentier.

Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.

11 De tous côtés des terreurs l’assiègent, et le poursuivent pas à pas.

De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.

12 La disette est son châtiment, et la ruine est prête pour sa chute.

Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.

13 La peau de ses membres est dévorée; ses membres sont dévorés par le premier-né de la mort.

Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.

14 Il est arraché de sa tente, où il se croyait en sûreté; on le traîne vers le Roi des frayeurs.

Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.

15 Nul des siens n’habite dans sa tente, le soufre est semé sur sa demeure.

Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.

16 En bas, ses racines se dessèchent, en haut, ses rameaux sont coupés.

Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.

17 Sa mémoire a disparu de la terre, il n’a plus de nom dans la contrée.

La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.

18 On le chasse de la lumière dans les ténèbres, on le bannit de l’univers.

Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.

19 Il ne laisse ni descendance ni postérité dans sa tribu; aucun survivant dans son séjour.

Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.

20 Les peuples de l’Occident sont stupéfaits de sa ruine, et ceux de l’Orient en sont saisis d’horreur.

La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.

21 Telle est la demeure de l’impie, telle est la place de l’homme qui ne connaît pas Dieu.

Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.